Postanowienie w przedmiocie wniosku o zmniejszenie poręczenia majątkowego

Sygn. akt II K 456/23

15 listopada 2023 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie w Wydziale Karnym w składzie:Przewodniczący: Anna KowalskaProtokolant: Jan Nowakprzy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie Jana Wiśniewskiego

po rozpoznaniu w sprawie Jana Zielińskiego

oskarżonego o czyny z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 148 k.k. i inne

w przedmiocie wniosku obrońcy oskarżonego Adama Nowaka o zmniejszenie kwoty poręczenia majątkowego

na podstawie art. 248 § 1 k.p.k., art. 249 k.p.k., art. 250 § 1 k.p.k. a contrario, art. 257 k.p.k.

postanawia

nie uwzględnić wniosku i nadal stosować wobec oskarżonego Jana Zielińskiego środek zapobiegawczy w postaci poręczenia majątkowego w kwocie 50 000 złotych

UZASADNIENIE

Postanowieniem Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie z dnia 15 października 2023 r. uchylono stosowany dotychczas względem oskarżonego Jana Zielińskiego środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania i zastosowano w jego miejsce poręczenie majątkowe w kwocie 50 000 złotych, zakaz opuszczania kraju oraz dozór Policji. Pismem z dnia 25 października 2023 r. obrońca Adam Nowak wniósł o zmianę stosowanego względem oskarżonego środka zapobiegawczego w postaci poręczenia majątkowego poprzez obniżenie jego wysokości do kwoty 20 000 złotych. Potrzebę zmiany wysokości poręczenia obrońca uzasadnił koniecznością spłaty zaciągniętej przez poręczającą Marię Zielińską pożyczki zaciągniętej właśnie w celu uiszczenia poręczenia. Obrońca wskazał, iż termin zwrotu pożyczki przypada na dzień 15 listopada 2023 r., ale na skutek negocjacji przedłużony został do dnia 15 grudnia 2023 r., zaś kwota potrzebna do spłaty zadłużenia wraz z odsetkami to suma około 25 000 złotych - na dowód czego załączył kserokopię aktu notarialnego - umowy pożyczki. Obrońca podniósł również, że na obecnym etapie postępowania - wobec zebrania całości materiału dowodowego i skierowania aktu oskarżenia do Sądu - brak jest podstaw do przypuszczeń, by oskarżony Jan Zieliński w jakikolwiek sposób miał utrudniać przebieg postępowania, dotychczas stawiał się on na każde wezwane organów ścigania i nie utrudniał postępowania. W ocenie Sądu wniosek obrońcy oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie. Jan Zieliński pozostaje pod zarzutem popełnienia 3 przestępstw, w tym 1 zbrodni z art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 148 k.k. Zgromadzony dotychczas materiał dowodowy w tym m.in. w postaci wyjaśnień samego oskarżonego i - częściowo - współoskarżonych, uprawdopodabnia w stopniu wymaganym przepisem art. 249 k.p.k. sprawstwo oskarżonego. Grożąca Janowi Zielińskiemu surowa kara pozbawienia wolności, której górna granica przekracza 10 lat stanowi samodzielną przesłankę uzasadniającą stosowanie tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania. Zważyć należy, że postępowanie sądowe w niniejszej sprawie znajduje się w początkowej fazie, nie rozpoczęto dotychczas postępowania dowodowego, w tym w szczególności nie odebrano wyjaśnień od oskarżonych. Nadal zatem istnieje konieczność zabezpieczenia postępowania przed podejmowaniem przez oskarżonego działań, które mogłyby zakłócić jego bieg. W ocenie Sądu zaś najwłaściwszymi dla osiągnięcia tego celu jest dalsze stosowanie środków zapobiegawczych, w tym poręczenia majątkowego w dotychczasowej wysokości. Podkreślić należy, iż ten środek zapobiegawczy zastosowano w uwzględnieniu wniosku samego oskarżonego, który sam również wskazał wysokość kwoty poręczenia, którą określił na kwotę 50 000 złotych. Oskarżony liczył się zatem z koniecznością zabezpieczenia odpowiedniej kwoty celem wpłaty poręczenia majątkowego. Stąd też w ocenie Sądu nie stanowi okoliczności uzasadniającej zmniejszenie kwoty poręczenia fakt, iż poręczająca Maria Zielińska część tej kwoty uzyskała w drodze krótkoterminowej, oprocentowanej pożyczki, której termin spłaty przypada na dzień 15 listopada 2023 r. Składając sumę poręczenia majątkowego osoba poręczająca musi liczyć i godzić się z faktem swoistego "zamrożenia" wpłacanej kwoty pieniężnej na czas stosowania tego środka zapobiegawczego, a nawet - w przypadku ukrycia bądź ucieczki oskarżonego - utraty tej kwoty. Zaistnienie zatem po stronie poręczającej okoliczności pogarszających jej status majątkowy, w sytuacji gdy osoba ta już w chwili składania sumy poręczenia ma świadomość ciążących na niej zobowiązań finansowych nie może zatem uzasadniać zmiany środka zapobiegawczego, w szczególności przy stosunkowo krótkim okresie jego stosowania. Mając powyższe na uwadze należało orzec jak na wstępie.

Anna Kowalska