Postanowienie w przedmiocie zamiany kary grzywny na zastępczą karę pozbawienia wolności

VIII K 1234/23 Gdańsk, dnia 15 marca 2024 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy w Gdańsku Wrzeszczu Wydział Karny Sekcja do spraw Wykonywania Orzeczeń,

w składzie:

Przewodniczący: Anna Kowalska

Protokolant: Jan Nowak

w obecności prokuratora Jana Wiśniewskiego

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2024 r. w Gdańsku

sprawy Adama Zielińskiego - syna Jana i Anny z domu Malinowskiej, urodzonego dnia

12 maja 1985 r. w Warszawie

skazanego za czyn z art. 77 § 3 k.k.s.

z urzędu

w przedmiocie zamiany kary grzywny na zastępczą karę pozbawienia wolności

na podstawie art. 18 § 1 k.k.w., art. 19 § 1 k.k.w., art. 20 § 1 k.k.w., art. 186 § 1 pkt 1 k.k.s.,

art. 186 § 2 i 3 k.k.s.

postanawia

zamienić karę 2000 zł (dwa tysiące) grzywny orzeczoną wobec Adama Zielińskiego - syna Jana wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2023 r.

w sprawie II K 543/22 na zastępczą karę 40 (czterdziestu) dni pozbawienia wolności i

zarządzić jej wykonanie.

UZASADNIENIE

Adam Zieliński został ukarany karą 2000 złotych grzywny, którą następnie

zamieniono na 80 godzin pracy społecznie użytecznej po 4 tygodniowo.

Zgodnie z dyspozycją art. 186 § 1 pkt 1 k.k.s. oraz art. 186 § 2 i 3 k.k.s. jeżeli egzekucja

grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona

bezskuteczna, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, gdy ukarany

uchyla się od wykonywania pracy społecznie użytecznej. Zarządzając wykonanie zastępczej

kary pozbawienia wolności, sąd przyjmuje, że jeden dzień pozbawienia wolności

równoważny jest grzywnie wynoszącej od jednej pięćsetnej do jednej pięćdziesiątej górnej

granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny; do tego zastępcza kara pozbawienia wolności

nie może przekroczyć 3 miesięcy; wymierza się ją w dniach i miesiącach.

W przedmiotowej sprawie ukarany nie tylko nie zapłacił orzeczonej kary grzywny, zaś

przeprowadzone postępowanie egzekucyjne okazało się bezskuteczne, ale również pomimo

skierowania do Schroniska dla Bezdomnych w Gdańsku nawet nie przystąpił do

nakazanej pracy. Jednocześnie nie usprawiedliwił w żaden sposób swojej postawy, jak też nie

podał jakiejkolwiek okoliczności uniemożliwiającej mu pracę społecznie użyteczną. Należało

więc uznać, iż ukarany uchyla się od wykonywania pracy społecznie użytecznej, zwłaszcza że

jej orzeczenie było wynikiem deklaracji o chęci jej wykonywania a to uzasadnia zarządzenie

wykonania zastępczej kary pozbawienie wolności.

Odnosząc się z kolei do jej wymiaru należy podnieść, iż zgodnie z regulacją art. 48. § 1

k.k.s. kara grzywny może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do

dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.

Do tego na podstawie art. 53 § 4 k.k.s. minimalne wynagrodzenie jest to wynagrodzenie za

pracę ustalone na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2023 r. o minimalnym

wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2023 r. poz. 1560, z 2024 r. Nr 23, poz. 250 oraz z 2024

r. Nr 45, poz. 475). Z kolei jak wynika z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

15 września 2023 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2024 r. (Dz.

U. z 2023 r. Nr 156, poz. 1250) jego wysokość została określona na poziomie 3600 złotych.

Zatem jeden dzień zastępczej kary pozbawienia wolności jest równoważny grzywnie od 72 do

720 złotych.

Mając to wszystko na uwadze przyjmując, iż jeden dzień kary zastępczej odpowiada

kwocie 50 złotych grzywny, na podstawie przytoczonych przepisów, orzekł jak na wstępie.

Zarządzenie:

1. odnotować,

2. odpis postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia

doręczyć ukaranemu,

3. przedłożyć wraz z wpływem zażalenia albo za 7 dni.