Postanowienie w przedmiocie zażalenia na odmowę przyjęcia zażalenia

Sygn. akt II K 123/23 Gdańsk, dnia 27 czerwca 2024 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku VI Wydział Karny, w składzie: Przewodniczący: SSR Anna Kowalska

po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 233 § 1 k.k. zażalenia Jana Nowaka na zarządzenie Prokuratora Prokuratury Rejonowej Gdańsk-Wrzeszcz w Gdańsku z dnia 10 maja 2024 r. o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa z 2 kwietnia 2024 r.

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 10 maja 2024 r. prokurator odmówił przyjęcia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa z dnia 2 kwietnia 2024 r. z uwagi na wniesienie go przez osobę nieuprawnioną. W uzasadnieniu Prokurator podniósł, że z dołączonych akt sprawy o sygn. akt I C 456/23, toczącej się przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Śródmieście w Gdańsku nie wynika, aby Jan Nowak występował w tej sprawie lub sprawa ta dotyczyłaby jego jakichkolwiek interesów. Skarżący, podczas przesłuchania nie wskazał w jaki sposób został pokrzywdzony przestępstwem, o którym zawiadomił, nie wskazał przyczyn uzasadniających uznanie go za pokrzywdzonego. Podał, że znajdował się na sali rozpraw w charakterze publiczności i podczas składania zeznań przez jednego ze świadków był po prostu zbulwersowany tym, że pewne okoliczności przedstawił w odmienny sposób niż uczynił to w odczytanych zeznaniach złożonych w śledztwie. W konkluzji prokurator stwierdził, że nie jest pokrzywdzonym w przedmiotowej sprawie. Na powyższe zarządzenie Jan Nowak złożył zażalenie, wnosząc o jego zmianę, gdyż uważa się za pokrzywdzonego. Sąd rozważył co następuje: Zażalenie nie jest zasadne. Zgodnie z art. 306 § 1 k.p.k., zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa przysługuje pokrzywdzonemu oraz instytucji wymienionej w art. 305 § 4 k.p.k. Niewątpliwie kluczowym zagadnieniem dla rozstrzygnięcia zażalenia jest ocena czy skarżącemu przysługuje status pokrzywdzonego czynem z art. 233 § 1 k.k. Zważyć należy, że nie jest to kwestia wolna od kontrowersji. Zdaniem części przedstawicieli doktryny i orzecznictwa, krąg pokrzywdzonych wyznaczony jest zespołem znamion czynu będącego przedmiotem postępowania. W przypadku czynu z art. 233 § 1 k.k., którego przedmiotem ochrony jest prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości, oznaczałoby to, że nie występuje w tym przypadku zindywidualizowany pokrzywdzony. W ocenie Sądu, w przypadku popełnienia czynu z art. 233 § 1 k.k., którego bezpośrednim przedmiotem ochrony jest dobro ogółu, dojść jednak może do sytuacji, gdy dobro osoby fizycznej lub prawnej zostanie w naruszone w sposób bezpośredni w rozumieniu art. 49 § 1 k.p.k. Nie musi to wynikać wprost z opisu czynu i jego kwalifikacji prawnej. W konsekwencji w przypadku zagrożenia lub naruszenia interesów stron lub innych podmiotów uczestniczących w postępowaniu, w którym dopuszczono się przestępstwa zakwalifikowanego z art. 233 § 1 k.k. przyjęcie wykładni prowadzącej do odmówienia tym osobom prawa występowania w charakterze pokrzywdzonych w postępowaniu karnym o to przestępstwo byłoby niesłuszne i niezrozumiałe w odczuciu społecznym. Należy zatem opowiedzieć się za interpretacją, zgodnie z którą dopuszczalne jest przyznanie legitymacji pokrzywdzonemu podmiotowi występującemu jako strona w postępowaniu o czyn z art. 233 § 1 k.k. Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy zważyć jednak należy, iż skarżący ani w treści zażalenia, ani w toku przesłuchania go w charakterze świadka nie wskazał na żadne okoliczności wskazujące na naruszenie jego praw przez składanie zeznań, których dotyczyło zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Treść zawiadomienia o przestępstwie ani zeznania zawiadamiającego również nie dostarczają żadnych informacji umożliwiających ocenę tej okoliczności przez Sąd. Przedmiotem ochrony czynu stypizowanego w art. 233 § 1 k.k. nie jest uczucie przykrości czy oburzenia publiczności wywołanego składaniem fałszywych zeznań. W konsekwencji Sąd przyjął, że Jan Nowak nie jest osobą pokrzywdzoną w niniejszej sprawie, a odmówienie mu tego statusu przez Prokuratora i odmówienie legitymacji do wniesienia zażalenia nie narusza art. 49 § 1 k.p.k. oraz art. 429 § 1 k.p.k. Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Sygn. akt II K 123/23 Gdańsk, dnia 27 czerwca 2024 r.

ZARZĄDZENIE

Sekretariat proszę o: 1. Odnotowanie wydania postanowienia w wykazie "K.p." i zakreślenie numeru sprawy. 2. Doręczenie odpisu postanowienia wraz z pouczeniem, że nie przysługuje na nie zażalenie: - prokuratorowi, - skarżącemu. 3. Zwrócenie akt postępowania przygotowawczego Prokuraturze Rejonowej Gdańsk-Wrzeszcz w Gdańsku. 4. Odłożenie akt sprawy do spraw zakończonych po wpłynięciu zwrotnych poświadczeń odbioru.

SSR Anna Kowalska