Postanowienie w przedmiocie zażalenia na zarządzenie o zatrzymaniu i doprowadzeniu

Sygn. akt II K 123/23 Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie w Wydziale II Karnym w składzie: Przewodniczący: SSR Anna Kowalska Protokolant: Jan Nowak przy udziale Prokuratora Katarzyna Wiśniewska: ---

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2024 r.

sprawy podejrzanej Maria Zielińska

z powodu zażalenia podejrzanej na zarządzenie Prokuratora Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa z dnia 12 marca 2024 r. o przymusowym zatrzymaniu i doprowadzeniu osoby podejrzanej

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia

utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 12 marca 2024 r. Prokuratora Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa, na podstawie art. 247 § 1 k.p.k.. zarządzono zatrzymanie na okres 48 godzin i przymusowe doprowadzenie do Prokuratury Rejonowej dla Warszawy-Mokotowa podejrzanej Maria Zielińska. Uzasadniono to wysoką karą, która grozi podejrzanej za zarzucane jej przestępstwa oraz przypuszczeniem, że obawa przed jej wymierzeniem mogłaby stymulować podejrzaną do bezprawnego utrudniania postępowania a także potrzebą niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego. Zatrzymanie podejrzanej umotywowano nadto tym, że nie przeprowadzono jeszcze czynności procesowych ze wszystkimi współpodejrzanymi i zatrzymanie Marii Zielińskiej było konieczne, by uniemożliwić jej kontakt z pozostałymi współsprawcami.

Z powyższym zarządzeniem nie zgodziła się podejrzana, która uznając je za całkowicie bezzasadne podniosła, iż wystarczającym dla przeprowadzenia czynności procesowych z jej udziałem byłoby po prostu wezwanie jej na termin czynności. Nadto, dodała iż podstawę sporządzenia przeciwko jej osobie zarzutów stanowiły zeznania niewiarygodnych osób, usiłujących bezpodstawnie ją pomówić. Na koniec wskazała, że dokonane zatrzymanie i doprowadzenie było dla niej krzywdzące i wywarło szkodliwy wpływ na jej zdrowie i życie.

Przy tak sformułowanej treści zażalenia skarżąca wniosła o zbadanie zasadności podjętych wobec niej działań.

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie podejrzanej Marii Zielińskiej na zarządzenie o zatrzymaniu i doprowadzeniu nie zasługuje na uwzględnienie.

Całokształt zgromadzonego w niniejszej sprawie materiału dowodowego wskazuje, iż w dacie wydania zaskarżonego zarządzenia istniały przesłanki do zastosowania wobec Marii Zielińskiej tego środka przymusu.

Art. 247 § 2 k.p.k. wskazuje jednoznacznie, że Prokurator może zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie osoby podejrzanej, gdy zachodzi potrzeba niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego a z treści art. 247 .§ 1 pkt 2 k.p.k. wynika, że zatrzymanie może nastąpić także wówczas, gdy osoba zatrzymana może w inny bezprawny sposób utrudniać postępowanie.

Przy zatrzymaniu w celu doprowadzenia wymagane jest zatem zaistnienie okoliczności nakazujących zatrzymanie osoby w celu przymusowego doprowadzenia (art. 247 § 2 k.p.k.). W niniejszej sprawie przesłanką zastosowania tego środka przymusu była konieczność niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego, co następnie w rzeczywistości uczyniono stosownym postanowieniem - również zaskarżonym przez podejrzaną. W przypadku podjęcia wyłącznie czynności wezwania podejrzanej na termin przeprowadzenia zaplanowanych z jej udziałem czynności, środków zapobiegawczych nie udałoby się niezwłocznie zastosować.

Zauważyć dodatkowo należy, że organ procesowy zaplanował zatrzymanie jednoczesne wszystkich współpodejrzanych w sprawie, celem ogłoszenia zarzutów i przesłuchania każdego z nich, a następnie podjęcia właśnie indywidualnych decyzji odnośnie zastosowania środków zapobiegawczych względem poszczególnych podejrzanych. Zatrzymanie zatem miało także na celu zabezpieczenie prawidłowego przebiegu czynności procesowych, gdyż w obliczu przedstawienia zarzutów istniały realne obawy matactwa procesowego ze strony Marii Zielińskiej.

Dalej, podkreślenia wymaga, że zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie podejrzanej zostało dokonane w sposób prawidłowy, nie zostały naruszone jakiekolwiek jej prawa, a wszelkie pouczenia zostały udzielone zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Z kolei zarzuty skarżącej, jakoby przymusowe doprowadzenie mogło wpłynąć negatywnie na jej stan zdrowia należy uznać za wyłącznie gołosłowne i niczym nie poparte twierdzenia, albowiem podejrzana nie wykazała się jakimikolwiek dowodami, mogącymi świadczyć chociażby o prawdopodobieństwie zaistnienia takiegoż wpływu.

Sąd, badając zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie Marii Zielińskiej pod kątem jego zasadności, legalności i prawidłowości wykonania nie dopatrzył się uchybień, a zatem zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie i zaskarżone postanowienie należało utrzymać w mocy.

SSR Anna Kowalska