Wniosek o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie
- Prawo
karne
- Kategoria
wniosek
- Klucze
dowody, koszty, krzywda, niesłuszne skazanie, odszkodowanie, proces sądowy, szkoda, uzasadnienie, wniosek, zadośćuczynienie, zeznania
Wniosek o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie jest oficjalnym dokumentem składanym przez osobę, która została nieprawidłowo skazana i zdecydowała się ubiegać o rekompensatę za poniesione krzywdy. Wniosek powinien zawierać szczegółową argumentację oraz dowody potwierdzające niesłuszność skazania, a także wysokość żądanej kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia.
ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 24.05.2023
adw. Anna Kowalska
Kancelaria Adwokacka "Lex" w Warszawie
ul. Polna 33/5, 00-600 Warszawa
tel. 555 444 333
pełnomocnik Jan Nowak
Sąd Okręgowy
w Warszawie
III K 123/22
Wniosek
o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie
Na podstawie art. 552 § 1 i art. 554 § 4 k.p.k.
wnoszę o:
1. zasądzenie od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Warszawie na rzecz Jan Nowak odszkodowania w wysokości 150 000 zł oraz zadośćuczynienia w wysokości 200 000 zł tytułem niesłusznego skazania wyrokiem Sądu Rejonowego w Krakowie z 15.03.2020 (II K 456/19), utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z 10.09.2020 (V Ka 789/20), a następnie uniewinnionego wskutek kasacji wyrokiem Sądu Najwyższego z 20.01.2022 (I KZK 123/22);
2. zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz Jan Nowak kosztów ustanowienia w sprawie jednego pełnomocnika według przepisanych norm.
Uzasadnienie
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Krakowie Jan Nowak został uznany za winnego tego, że w okresie od stycznia 2018 do grudnia 2019 roku w Krakowie jako prezes firmy "Nowak Sp. z o.o.", działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, doprowadził "Kowalski SA" do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci maszyn produkcyjnych o wartości 250 000 zł w ten sposób, że wprowadził w błąd co do terminu płatności i za wystawione faktury nie dokonał zapłaty, działając tym na szkodę "Kowalski SA", tj. czynu z art. 286 § 1 w zw. z art. 12 § 1 k.k., i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. została mu wymierzona kara 2 lat pozbawienia wolności.
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z 10.09.2020 (V Ka 789/20) wyrok sądu pierwszej instancji został utrzymany w mocy.
W wyniku wniesionej kasacji Sąd Najwyższy wyrokiem z 20.01.2022 (I KZK 123/22) uchylił wyroki obu instancji i uniewinnił oskarżonego od popełnienia przypisanego czynu.
Jan Nowak był tymczasowo aresztowany w okresie od 01.01.2020 do 30.06.2020, zaś karę pozbawienia wolności odbywał w okresie od 01.07.2020 do 30.06.2022 w Krakowie.
Przed aresztowaniem i odbywaniem kary pozbawienia wolności Jan Nowak był prezesem firmy "Nowak Sp. z o.o." i osiągał z tego tytułu wynagrodzenie miesięczne w wysokości 10 000 zł netto. W trakcie tymczasowego aresztowania jego uposażenie uległo obniżeniu i wynosiło 2 000 zł. W związku z tymczasowym aresztowaniem Jan Nowak utracił też 20 000 premii rocznej za lata 2019-2020, która by mu przysługiwała, gdyby wykonywał obowiązki prezesa przez co najmniej 12 miesięcy, a zatem w 2019 premia w pełnej wysokości wynosiła 10 000 zł, a w 2020 - 10 000 zł. W związku ze skazaniem Jan Nowak od 01.07.2020 przestał pełnić funkcję prezesa i został zatrudniony jako specjalista ds. marketingu z wynagrodzeniem 4 000 zł miesięcznie, a zatem jego wynagrodzenie obniżone zostało z 10 000 zł do 4 000 zł. W trakcie odbywania kary Jan Nowak nie uzyskiwał żadnego wynagrodzenia. Dopiero od 01.07.2022 ponownie pełni funkcję prezesa zarządu z uposażeniem odpowiadającym pierwotnej kwocie wynagrodzenia.
Wartość szkody, jaką poniósł Jan Nowak, przedstawia się zatem następująco:
- utracone wynagrodzenie: 60 000 zł (kwota potencjalnie uzyskiwana w trakcie pracy przez 6 miesięcy tymczasowego aresztowania) - 12 000 zł (kwota uzyskana faktycznie w czasie trwania tymczasowego aresztowania) = 48 000 zł - 12 000 zł (koszty utrzymania, jakie by poniósł na wolności) = 36 000 zł;
- utracone wynagrodzenie w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności przez 24 miesiące: 240 000 zł (10 000 zł × 24) - 48 000 zł (koszty utrzymania, jakie by poniósł na wolności) = 192 000 zł;
- utrata 20 000 premii rocznej za lata 2019-2020: 10 000 zł + 10 000 zł = 20 000 zł;
- obniżenie wynagrodzenia w okresie od 01.07.2020 do 30.06.2022 z 10 000 do 4 000 zł (z wyłączeniem okresu odbywania kary pozbawienia wolności), czyli za 12 miesięcy: 48 000 zł × 1 + 72 000 zł × 1 = 48 000 zł + 72 000 zł = 120 000 ÷ 2 (wynagrodzenie osiągane w tym czasie w połowie) = 60 000 zł.
Łączna szkoda: 308 000 zł
Jan Nowak był pozbawiony wolności łącznie przez 30 miesięcy, przebywając w Zakładzie Karnym w Krakowie. Warunki bytowe w czasie tymczasowego aresztowania i odbywania kary były zbliżone. Jan Nowak przebywał w 3-osobowej celi, w której osadzeni byli tymczasowo aresztowani i skazani m.in. za kradzież z włamaniem i za rozbój. Jan Nowak 2 razy został pobity przez współosadzonego, gdy nie chciał oddać mu swojej książki. Warunki sanitarne były trudne, osoby osadzone korzystały 2 raz w tygodniu z prysznica, co było szczególnie uciążliwe zwłaszcza w lecie. Spacery trwały 1 godzinę. Odzież była suszona w celi mieszkalnej, co powodowało wilgoć i nieprzyjemny zapach. W celi współosadzeni palili papierosy, co stanowiło istotną dolegliwość dla osoby niepalącej, jaką jest Jan Nowak, który zgłaszał ten problem wychowawcy, lecz nie znalazło to pozytywnego rozstrzygnięcia. Jan Nowak narażony był na groźby karalne ze strony jednego z osadzonych przez 3 miesiące, w związku z tym odczuwał szczególną obawę o swoje bezpieczeństwo. W nocy spał w łóżku piętrowym, często się budził, był silnie zestresowany i zarazem przygnębiony. Także wyżywienie w jednostce penitencjarnej było monotonne, niesmaczne i mimo próśb zgłaszanych przez wnioskodawcę co do diety wegetariańskiej takowej zgody ostatecznie nie uzyskał. Należy podkreślić, że skazany był osobą niekaraną i nigdy nie przebywał uprzednio w jednostce penitencjarnej.
W świetle powyższego wnioskodawca doznał istotnej krzywdy w czasie stosowanego środka przymusu oraz odbywania kary pozbawienia wolności, której nie można precyzyjnie zmierzyć. Zadośćuczynienie może nastąpić tylko poprzez wypłatę pieniędzy (sumy "pieniężnej"). Z natury jest to kwestia ocenna. Jednakże nie można zapomnieć o jej pewnej funkcji kompensacyjnej. Pieniądze same w sobie nie muszą stanowić kompensacji krzywdy. Przede wszystkim stanowią one środek, który osoba uprawniona może wykorzystać wedle własnego uznania do osiągnięcia "równowagi psychicznej" i zatarcia w pamięci doznanych krzywd. Wnioskowana kwota zadośćuczynienia jest w ocenie wnioskodawcy adekwatna do poniesionych przez niego cierpień moralnych i krzywd. Kwota 200 000 zł przedstawia odczuwalną wartość ekonomiczną i jednocześnie nie jest nadmierna w stosunku do doznanych krzywd, jest utrzymana w rozsądnych granicach i dostosowana do majątkowych stosunków panujących w społeczeństwie (por. wyrok Sądu Najwyższego z 12.03.2010, I CSK 321/09, LEX nr 577248).
Na podstawie art. 554 § 4 k.p.k. wnoszę ponadto o zasądzenie na rzecz wnioskodawcy kosztów poniesionych przez niego z tytułu ustanowienia pełnomocnika w związku z niniejszym postępowaniem.
Wnoszę o przeprowadzenie dowodów:
- z zeznań wnioskodawcy Jan Nowak;
- z zeznań świadka Adam Kowalski, ul. Lipowa 1, 30-001 Kraków, na okoliczność sytuacji zawodowej Jan Nowak w związku z pozbawieniem wolności oraz warunków bytowych w czasie odbywania kary i tymczasowego aresztowania;
- dokumentacji płacowej spółki "Nowak Sp. z o.o.", dotycząca wynagrodzenia za okres 2018-2022;
- dokumentacji kadrowej spółki "Nowak Sp. z o.o.", dotycząca zatrudnienia za okres 2018-2022;
- zaświadczeń dotyczących wysokości uzyskiwanego dochodu Jan Nowak za okres 2018-2019;
- zaświadczeń dotyczących wysokości uzyskiwanego dochodu Jan Nowak za okres 2022-2023;
- akt osobowych w charakterze tymczasowo aresztowanego;
- dokumentacji medycznej dotyczącej stanu zdrowia w związku z pozbawieniem wolności;
- dokumentacji penitencjarnej dotyczącej przebiegu tymczasowego aresztowania.
adw. Anna Kowalska
Wnioskodawca oczekuje, że rozpatrując wniosek o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne skazanie, instytucja odpowiedzialna podejmie rzetelną i sprawiedliwą decyzję, uwzględniającą wszelkie istotne okoliczności i dowody potwierdzające niesłuszną karę. Odpowiednie rozpatrzenie wniosku może przyczynić się do przywrócenia sprawiedliwości oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.