Wniosek o tymczasowe zajęcie mienia ruchomego

ul. Polna 12, 01-01-2024

Prokuratura Rejonowaul. Sądowa 1w Warszawie

Wnioseko tymczasowe zajęcie mienia ruchomego

Jako pełnomocnik pokrzywdzonego w postępowaniu przygotowawczym o sygn. 1 Ds. 22/24 prowadzonego przez prokuratora Prokuratury Rejonowej ul. Sądowa 1 w Warszawie przeciwko Janowi Kowalskiemu podejrzanemu o popełnienie przestępstwa o znamionach określonych w art. 157 § 1 KK, przedkładając w załączeniu oświadczenie mojego mocodawcy o żądaniu zasądzeniu na jego rzecz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości 10 000 zł

I. na mocy art. 167 KPK

wnoszę

o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka w osobie Anny Nowak, prowadzącego działalność gospodarczą o firmie "Kwiaciarnia Róża" w Krakowie przy ul. Kwiatowej 1 na okoliczność sytuacji majątkowej podejrzanego Jana Kowalskiego, ustania stosunku pracy pomiędzy przedsiębiorcą Anną Nowak i podejrzanym, nadużywania przez niego alkoholu, a zatem w konsekwencji na okoliczność zasadności niniejszego wniosku o tymczasowe zajęcie jego mienia ruchomego,

II. na podstawie art. 9 § 2 KPK w zw. z art. 295 § 1 KPK w zw. z art. 291 § 1 KPK, art. 46 § 1 KK

wnoszę

o tymczasowe zajęcie mienia ruchomego podejrzanego Jana Kowalskiego w postaci samochodu marki Audi o Nr rej. KR 12345 o wartości 20 000 zł na poczet grożącego jej środka kompensacyjnego w postaci zadośćuczynienia w wysokości 10 000 zł.

Uzasadnienie

Jan Kowalski w toku śledztwa o sygn. 1 Ds. 22/24 prowadzonego przez prokuratora Prokuratury Rejonowej ul. Sądowa 1 w Warszawie stoi pod zarzutem popełnienia przestępstwa o znamionach określonych w art. 157 § 1 KK na szkodę mojego mocodawcy.

Zgodnie z art. 415 KC, kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia, zarówno szkody majątkowej, jak i niemajątkowej. Z dyspozycji art. 445 § 1 KC w zw. z art. 444 § 1 KC wynika roszczenia pokrzywdzonego żądania zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Adam Nowak złożył – załączone do niniejszego wniosku – mając na względzie art. 46 § 1 KK, oświadczenie o żądaniu zasądzenia na jego rzecz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości 10 000 zł.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym w postaci dokumentacji medycznej pokrzywdzonego, jego zeznań oraz zeznań członków jego rodziny potwierdza zasadność tego roszczenia co do zasady jak i wysokości. Nadmienić należy, że ból i cierpienie, będące skutkiem bezprawnego zachowania podejrzanej, uniemożliwił pokrzywdzonemu udział w zawodach sportowych,

co stanowi w świetle art. 361 § 1 KC normalne następstwo działania podejrzanej, z którego wynikła szkoda.

Z poczynionych przez pokrzywdzonego ustaleń wynika, że podejrzana nie jest już zatrudniona w przedsiębiorstwie o firmie "Kwiaciarnia Róża" i obecnie nie uzyskuje dochodu, a nadto nadal nadużywa alkoholu. W ocenie wnioskodawcy jedynym jej majątkiem jest samochód marki Audi o Nr rej KR 12345 o wartości 20 000 zł. Tym samym zachodzi realna obawa, że Jan Kowalski dokona sprzedaży auta w obawie przed skierowaniem wobec niego czynności egzekucyjnych w związku z wykonaniem grożących jej rozstrzygnięć finansowych zapadłych w przyszłym wyroku. Grozi jej bowiem między innymi środek kompensacyjny, o którym mowa w art. 46 § 1 KK, o orzeczenie którego wniósł pokrzywdzony.

Nadmienić należy, że z protokołu przesłuchania podejrzanej wynika, że pojazd ten stanowi jedyny składnik majątkowy jej majątku osobistego nabytego jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego. Nadto, stosownie do treści art. 41 § 2 KRO zaspokojenie roszczenia pokrzywdzonego możliwe jest jedynie z majątku osobistego Jana Kowalskiego oraz jego wynagrodzenia za pracę, której już nie świadczy, gdyż zobowiązanie do naprawienia krzywdy wyrządzonej przez nią przestępstwem nie wynika oczywiście z czynności prawnej.

W opinii wnioskodawcy, podniesione okoliczności prowadzą do konstatacji, że zachodzi realna obawa usunięcia wskazanego pojazdu przed zajęciem w rozumieniu art. 295 § 1 KPK in fine.

Celem wykazania wskazanych przesłanek do zastosowania środka przymusu procesowego w postaci tymczasowego zajęcia mienia ruchomego zasadne jest przeprowadzenie wnioskowanego dowodu, bowiem z ustaleń poczynionych przez pokrzywdzonego wynika, że umowa o pracę została z podejrzaną rozwiązana w trybie dyscyplinarnym, o którym mowa w art. 52 KP (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika), z uwagi na stawianie się w pracy w stanie nietrzeźwości.

Pozytywne rozpatrzenie niniejszego wniosku pozwoli na realizację celu kompensacyjnego postępowania zabezpieczającego poprzez uwzględnienie prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 3 KPK.

Uznając zasadność podniesionej argumentacji, wnoszę jak w petitum.

…………………………..(podpis)

Załącznik:1. oświadczenie pokrzywdzonego.