Wniosek o ułaskawienie

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-26

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex" w Warszawie

ul. Polna 33, 02-002 Warszawa

e-mail: [email protected]

tel. 555-123-456

brak telefaksu

brak zgody na dokonywanie doręczeń

na adres do doręczeń elektronicznych

obrońca Jan Kowalski

Pan

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej

za pośrednictwem

Sądu Okręgowego w Warszawie

dot. sprawy sygn. II K 123/22 (III Kp 456/23)

Prośba o ułaskawienie

Szanowny Panie Prezydencie,

Działając na podstawie art. 560 § 1 KPK i w oparciu o pełnomocnictwo udzielone mi przez Klienta,

zwracam się z prośbą o ułaskawienie

skazanego Adam Nowak,

przez darowanie reszty kary pozbawienia wolności określonej postanowieniem Sądu Okręgowego w Warszawie z 2023-05-15 (III Kp 456/23) za czyn opisany jako czyn z art. 55 ust. 3 w zw. z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1223) w zw. z art. 65 § 1 KK oraz czyn z art. 57 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 KK.

Uzasadnienie

Adam Nowak został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Amsterdamie z 2022-03-10, zmienionym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Amsterdamie z 2022-06-20, za przemieszczanie wbrew przepisom przez granicę celną Królestwa Niderlandów środka narkotycznego oraz za czynienie przygotowań do przestępstwa nielegalnego obrotu środkami odurzającymi znacznej ilości. Za wymienione przestępstwa została mu orzeczona kara łączna 3 lat pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy w Warszawie, prawomocnym postanowieniem z 2023-05-15 (III Kp 456/23), stwierdził prawną dopuszczalność przejęcia dalszego wykonania w Rzeczypospolitej Polskiej wyroku Sądu Rejonowego w Amsterdamie, zmienionego postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Amsterdamie. Następnie, postanowieniem z 2023-07-01 (III Kp 456/23), Sąd Okręgowy w Warszawie określił kwalifikację prawną czynów, za które Adam Nowak został skazany w Holandii określonym orzeczeniem, przyjmując, że czyn opisany jako czyn z art. 10 cz. 4 pkt a i b Ustawy Opiumwet z dnia 1 marca 1955 r. Nr 10, wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 55 ust. 3 w zw. z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1223) w zw. z art. 65 § 1 KK, natomiast czyn opisany z art. 30 cz. 1, art. 11 cz. 3 pkt a i d Ustawy Opiumwet z dnia 1 marca 1955 r. Nr 10 wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 57 ust. 2 w zw. z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 KK. Sąd ustalił ponadto kary jednostkowe za ww. przestępstwa (odpowiednio – 2 lata oraz 1 rok pozbawienia wolności) i określił, iż wykonaniu, na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, podlega kara łączna 3 lat pozbawienia wolności.

Na wstępie należy wskazać na okoliczność, która nie może pozostać obojętna dla podjęcia słusznej decyzji w przedmiocie zastosowania prawa łaski względem Adama Nowaka. Nie można bowiem pominąć faktu, iż Adam Nowak odbywał karę pozbawienia wolności na terytorium Holandii w zakładzie karnym o zaostrzonym rygorze, a podkreślić już w tym miejscu należy, iż takie obostrzenie w zakresie wykonywania kary nie jest znane przecież polskiemu prawu karnemu. Nie ulega także wątpliwości, iż kara odbywana w takich warunkach bezwzględnie musi zostać uznana za bardziej dolegliwą, aniżeli taka, która byłaby wykonywana na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Powszechnie znane są przecież doniesienia, zarówno medialne, jak i te pochodzące od przedstawicieli organizacji ochrony praw człowieka, o przeludnieniu w holenderskich zakładach karnych, a co bardziej istotne, o niewłaściwym traktowaniu wobec osadzonych. W Bredzie, dochodziło do aktów przemocy. Uzasadnione są więc przypuszczenia, iż przemoc ma miejsce również w innych placówkach, a dowodem tego są właśnie kolejne wiadomości o incydentach z udziałem osób osadzonych. Brak jest zatem wątpliwości, iż sposób oraz warunki wykonywania kary w zakładach karnych Holandii o zaostrzonym rygorze nie odpowiadają standardom polskim i unijnym. Z ubolewaniem przyznać należy, iż roczne odbywanie kary pozbawienia wolności w takich warunkach wywarło już negatywny wpływ na psychikę Adama Nowaka. Zauważalne są bowiem zmiany jego zachowania, przejawiające się m.in. w wybuchach gniewu oraz apatii. Przyczyny takiego stanu rzeczy upatrywać należy także w tym, iż przez okres roku był on odizolowany od swojej rodziny i znajomych, w zasadzie od kontaktu z Polakami.

Należy dodać, że Adam Nowak rozpoczął wykonywanie kary pozbawienia wolności na terenie Holandii 2022-04-01, a do okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary zaliczony został okres od 2022-03-15 do 2022-04-01. Odbył on tym samym jedną czwartą orzeczonej kary. Nie ulega przy tym wątpliwości, iż odbycie jednej czwartej kary pozbawienia wolności na terenie Holandii pociągnęło za sobą skutek w takiej postaci, iż Adam Nowak bardziej ucierpiał, aniżeli zapewne miałoby to miejsce w przypadku odbywania kary pozbawienia wolności na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, stracił pracę i nie powróci już do poprzedniego zawodu. Izolacja, z pewnością, miała na to, niestety, negatywny wpływ, podobnie jak warunki w holenderskich zakładach karnych. Z całą stanowczością zaznaczyć jednakowoż należy, że nie w taki sposób powinien przebiegać proces resocjalizacyjny skazanego. Jednak tak trudne doświadczenie dotknęło Adama Nowaka.

Potrzeba także podnieść, że skazany jest wnukiem Pani Anny Wiśniewskiej. Jest ona osobą w podeszłym wieku, ma ukończone 85 lat. Z racji jej sędziwego wieku, potrzebuje pomocy w codziennym funkcjonowaniu, czy też nasilenie tych, z którymi zmaga się już od dawna. Niestety, choroby, na które cierpi, uniemożliwiają jej samodzielne życie i, co ważniejsze, poruszanie się. Od 2010 r. boryka się z cukrzycą. Choroba ta jest na tyle zaawansowana, iż systematycznie przyjmować musi insulinę, które stanowią już konieczność dla jej życia. Bardzo często bowiem poziom cukru we krwi spada jej około 40 mg/dl. Od ponad 5 lat cierpi ponadto na inne schorzenia, których objawy, na przestrzeni ostatniego roku, uległy zaostrzeniu. Lista zdiagnozowanych u niej przypadłości jest długa i tak zacząć należy, iż w 2015 r. zdiagnozowano u niej miażdżycę. Schorzenie to spowodowane jest złogami cholesterolu w tętnicach, które w efekcie mogą zostać zatkane, co też może doprowadzić nawet do zawału serca. Lekarze, od lat, oprócz leków, zalecają jej dietę oraz spacery, natomiast wprost należy stwierdzić, iż spacery trudno już zwyczajnie samodzielnie jej wykonywać, nie mówiąc już o, jakiejkolwiek, aktywności fizycznej. Objawami natomiast miażdżycy są w szczególności ból w klatce piersiowej oraz duszności, ale, co istotniejsze, także niebezpieczne omdlenia, czego, niestety, wielokrotnie doświadczyła. W wyniku omdleń, doznała wielu urazów, w tym złamania ręki, czy też wstrząśnienia mózgu. Omdlenia były także powodem przyjęcia jej do szpitala. Niewątpliwie, skutkiem wymienionych dolegliwości jest także to, iż zdiagnozowano u niej nadciśnienie. Dolegliwość ta objawia się bólami głowy, zawrotami głowy, ale także mogą występować nudności. Właśnie ten ostatni objaw był powodem przyjęcia jej, w 2022 r., na oddział internistyczny w Szpitalu Bielańskim w Warszawie. Jej stan w tamtym czasie określany był jako ciężki. Jak natomiast wskazują lekarze, nadciśnienie jest szczególnie niebezpieczne dla ludzi w tym wieku, gdyż także kwalifikowane jest jako stan zagrożenia życia. W tym miejscu dodać także należy, iż Pani Anna Wiśniewska jest osobą z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności. Miejsk