Wniosek o wniesienie kasacji nadzwyczajnej
- Prawo
karne
- Kategoria
wniosek
- Klucze
dwukrotne skazanie, kasacja, nadzwyczajny, nietrzeźwość, prowadzenie roweru, rzecznik praw obywatelskich, wniosek, wyrok sądu, zbieg przestępstw
Wniosek o wniesienie kasacji nadzwyczajnej jest aktem procesowym składanym do sądu wyższej instancji w celu przeprowadzenia ponownej oceny orzeczenia. Skierowany jest przede wszystkim w sytuacjach, gdy strona uważa, że doszło do naruszenia prawa lub procedury procesowej. Wniosek musi być sporządzony zgodnie z określonymi wymogami formalnymi i w terminie określonym przez przepisy prawa.
Jan Kowalski ul. Kwiatowa 12, 34-567 Wrocław, dnia 15 marca 2023 r.
ul. Kwiatowa 12, 34-567 Wrocław
Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich
w Warszawie
Zespół Prawa Karnego
al. Solidarności 77
00-090 Warszawa
WNIOSEK
do Rzecznika Praw Obywatelskich o wniesienie kasacji nadzwyczajnej
Niniejszym składam wniosek do Rzecznika Praw Obywatelskich o wniesienie kasacji nadzwyczajnej od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie II K 123/22 o czyn z art. 244 k.k.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. zostałem uznany za winnego tego, że w dniu 10 grudnia 2021 r. w Warszawie, prowadziłem na drodze publicznej rower, będąc w stanie nietrzeźwości o stężeniu 0,8 mg/l alkoholu we krwi tj. o czyn z art. 178a § 2 k.k. Za to Sąd skazał mnie na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 2. Wyrok uprawomocnił się 15 lutego 2022 r. Popełniając wskazane przestępstwo obowiązywał wobec mnie czynny zakaz prowadzenia rowerów orzeczony przez Sąd Rejonowy w Krakowie z dnia 5 listopada 2020 r. w sprawie o sygn. I K 456/20.
W dniu 1 marca 2022 r. Prokuratura Rejonowa w Warszawie z urzędu wszczęła postępowanie w sprawie niestosowania się w dniu 10 grudnia 2021 r. do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Krakowie z dnia 5 listopada 2020 r. w sprawie o sygn. I K 456/20 zakazu prowadzenia rowerów. Dochodzenie zakończyło się skierowaniem aktu oskarżenia do Sądu. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2022 r. w sprawie o sygn. II K 234/22 zostałem uznany za winnego popełnienia wskazanego przestępstwa za które wymierzono mi karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Powyższy wyrok ten uprawomocnił się, zaś żadna ze stron nie wnosiła apelacji.
W dniu 10 maja 2022 r. zostałem wezwany do odbycia kary 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem w sprawie o sygn. II K 234/22. Dopiero wówczas zorientowałem się, iż zostałem dwukrotnie skazany za ten sam czyn, którym było prowadzenie przeze mnie roweru w stanie nietrzeźwości wbrew zakazowi prowadzenia rowerów. Prokurator kierując do Sądu Rejonowego w Warszawie akt oskarżenia o czyn z art. 178a § 2 k.k. objął bowiem zarzutem nie tylko czyn polegający na prowadzeniu roweru w stanie nietrzeźwości, ale także prowadzenie tegoż roweru wbrew orzeczonemu przez sąd środkowi karnemu. Słusznie wskazuje bowiem Sąd Najwyższy, iż jedno zachowanie oskarżonego, polegające na prowadzeniu w określonym czasie i miejscu pojazdu samochodowego w stanie nietrzeźwości i wbrew zakazowi prowadzenia takich pojazdów spełnia wymogi art. 11 § 1 k.k. O jedności czynów nie decyduje bowiem liczba spowodowanych skutków, czy naruszonych przez sprawcę norm prawnych, lecz liczba podjętych przez niego działań. W okolicznościach sprawy było jedno działanie, którym naruszyłem jednocześnie art. 178a § 1 i art. 244 k.k. Ponadto Sąd Najwyższy podniósł, iż w przypadku, gdy najpierw zapadła decyzja merytoryczna powodujące zawisłość sprawy o czyn z art. 178a § 2 k.k., w którym określono nie tylko czyn i jego kwalifikację prawną, ale wskazano również osobę sprawcy, powoduje, iż późniejsze, bezpodstawne wydzielenie z tego czynu (bo zachowania podjętego w wyniku jednego impulsu woli i realizującego jeden zamysł nie da się rozszczepić na dwa czyny w znaczeniu naturalnym) zarzutu z art. 244 k.k. i przedstawienie go w trybie art. 325 § 2 k.p.k. oznacza wszczęcie postępowania o czyn, co do którego toczyło się już postępowanie karne. Innymi słowy doszło do wszczęcia nowego dochodzenia o to samo. Zaistniała zatem sytuacja procesowa przewidziana w art. 17 § 1 pkt 7 - część druga k.p.k. (SN wyrok z dnia 12 grudnia 2019 r. w sprawie III KK 123/19).
Powyższy wyrok nie został przeze mnie zaskarżony z uwagi na niewiedzę o instytucji zbiegu przestępstw. Dopiero podczas wizyty u adwokata dowiedziałem się o istnieniu podstawy kasacyjnej. Mając zatem na uwadze, iż wniesienie kasacji w trybie zwyczajnym nie jest już możliwe, wnoszę o wniesienie nadzwyczajnego środka zaskarżenia przez Rzecznika Prac Obywatelskich w Warszawie.
Proszę o uwzględnienie mojej prośby.
Jan Kowalski
Załączniki:
1. wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. II K 123/22.
2. wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2022 r. w sprawie o sygn. II K 234/22 o czyn z art. 244 k.k.
Kasacja nadzwyczajna jest ostatecznym środkiem zaskarżenia, dlatego dbałość o poprawność formy i treści wniosku jest kluczowa dla jego rozpatrzenia. Po złożeniu kasacji nadzwyczajnej sąd dokona analizy zarzutów i podejmie decyzję. W zależności od przyczyn wniosku może dojść do uchylenia, zmiany lub utrzymania orzeczenia.