Zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na jednorazowe widzenie
- Prawo
karne
- Kategoria
zarządzenie
- Klucze
areszt, odmowa, osoba najbliższa, postępowanie karne, pouczenie, prokurator, sąd, widzenie, zarządzenie, zażalenie, zgoda
Zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na jednorazowe widzenie jest dokumentem, który formalnie informuje o decyzji odmowy udzielenia zgody na jednorazowe widzenie. W szerszym kontekście może określać procedury postępowania w takiej sytuacji oraz uprawnienia stron. Istotne jest precyzyjne określenie powodów odmowy i zachowanie zgodności z obowiązującymi przepisami prawa.
Warszawa, ul. Miodowa 10
1 Ds. 1234/23 Warszawa, dnia 15.03.2024
ZARZĄDZENIE
o odmowie wyrażenia zgody na jednorazowe widzenie
Anna Kowalska – prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie, działając w sprawie 1 Ds. 1234/23, po zapoznaniu się z wnioskiem złożonym przez Jana Kowalskiego w postępowaniu toczącym się przeciwko Marii Nowak i innym, podejrzanym o przestępstwo określone w art. 280 § 1 k.k. i inne
– na podstawie art. 217 § 1b pkt 1 k.k.w.
zarządził
odmówić Janowi Kowalskiemu, zam. ul. Polna 12, 00-001 Warszawa,
wyrażenia zgody na jednorazowe widzenie z tymczasowo aresztowaną siostrą, Marią Nowak, córką Adama, podejrzaną o czyn z art. 280 § 1 k.k., przebywającą w Areszcie Śledczym w Warszawie-Białołęce, pozostającą do dyspozycji Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście w Warszawie.
Uzasadnienie
Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście w Warszawie nadzoruje śledztwo 1 Ds. 1234/23, w toku którego Marii Nowak przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. i zastosowano względem niej środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.
W dniu 10.03.2024 Jan Kowalski wniósł o udzielenie jej widzenia z tymczasową aresztowaną siostrą Marią Nowak.
Wniosek powyższy na uwzględnienie nie zasługuje.
Wskazać bowiem należy, iż zachodzi uzasadniona obawa, że wnioskowane widzenie zostanie wykorzystane w celu bezprawnego utrudnienia postępowania karnego przez nakłonienie Marii Nowak do podjęcia działań zmierzających do potwierdzenia prezentowanej przez podejrzaną linii obrony. Ponadto, mając na względzie treść wyjaśnień złożonych przez podejrzaną, w dalszym toku postępowania niezbędne będzie również wykonanie czynności procesowych z udziałem Jana Kowalskiego, w tym przesłuchanie jej w charakterze świadka.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, odmowę udzielenie zgody na widzenie należy uznać za uzasadnioną.
(pieczęć)
Prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście
Anna Kowalska
Pouczenie:
Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na jednorazowe widzenie tymczasowo aresztowanemu oraz ubiegającej się o widzenie osobie dla niego najbliższej przysługuje zażalenie do prokuratora nadrzędnego, w terminie zawitym 7 dni od daty zatrzymania (art. 217 § 1c k.k.w., art. 460 k.p.k.).
Wniesienie zażalenia po tym terminie jest bezskuteczne (art. 122 § 1 i 2 k.p.k.). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem prokuratora, który wydał zarządzenie.
W razie utrzymania w mocy zaskarżonego zarządzenia o odmowie wyrażenia zgody na widzenie wniesienie zażalenia na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo aresztowanego z tą samą osobą, wydane w ciągu 3 miesięcy od wydania utrzymanego w mocy zarządzenia, jest niedopuszczalne (art. 217 § 1d k.k.w.).
W wypadku gdy tymczasowo aresztowany pozostaje do dyspozycji kilku organów, wymagana jest zgoda na widzenie każdego z nich, chyba że organy te zarządzą inaczej (art. 217 § 1 k.k.w.).
Tymczasowo aresztowany, o ile nie zostanie wydana odmowa wyrażenia zgody na widzenie zgodnie z art. 217 § 1b k.k.w., ma prawo do co najmniej jednego widzenia w miesiącu z osobą należącą do kręgu osób najbliższych (art. 217 § 1a k.k.w.).
Małoletni może uzyskać zgodę na widzenie z tymczasowo aresztowanym na wniosek przedstawiciela ustawowego (art. 217 § 1e k.k.w.).
Małoletni do lat 15 korzysta z widzenia z tymczasowo aresztowanym pod opieką pozostającego na wolności przedstawiciela ustawowego lub pełnoletniej osoby najbliższej, a w razie gdy uprawniony do opieki nad małoletnim podczas widzenia nie uzyskał zgody na widzenie, nie chce lub nie może z niego skorzystać – pod opieką funkcjonariusza lub pracownika aresztu śledczego wyznaczonego przez dyrektora aresztu śledczego (art. 217 § 1f k.k.w.).
Zarządzenie:
Stosownie do art. 100 § 4 i art. 140 k.p.k. doręczyć odpis zarządzenia:
– osobie uprawnionej: Jan Kowalski, k. 188,
– podejrzanej: Maria Nowak za pośrednictwem Dyrektora Aresztu Śledczego Warszawa-Białołęka.
Prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście
Anna Kowalska
Warszawa, dnia 15.03.2024
Podsumowując, zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na jednorazowe widzenie jest decyzją formalną, która musi być przestrzegana zgodnie z obowiązującymi zasadami. W razie wątpliwości lub potrzeby dodatkowych informacji należy skonsultować się z właściwymi organami lub specjalistami.