Zażalenie na postanowienie o odmowie podjęcia zawieszonego postępowania

Lipiec 2024

adw. Anna Kowalska

Kancelaria Lex Superior

ul. Słoneczna 12, 00-123 Warszawa

tel. 555-123-456, e-mail: [email protected]

obrońca Jana Nowaka

oskarżonego o czyn z art. 282 k.k.

III K 123/23

Sąd Okręgowy

w Warszawie

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Krakowie

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie z 15 maja 2024 r. o odmowie podjęcia

zawieszonego postępowania sądowego

Na podstawie art. 425 § 1, art. 22 § 2 i art. 438 pkt 2 k.p.k. zaskarżam powyższe postanowienie w całości.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam obrazę przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na jego treść, a to art. 22 § 1 k.p.k., poprzez bezzasadne uznanie, że pobyt świadka (pokrzywdzonego) za granicą stanowi długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą prowadzenie postępowania.

Wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 1 lutego 2024 r. Sąd Rejonowy w Krakowie zawiesił postępowanie sądowe toczące się przeciwko Janowi Nowakowi o czyn z art. 282 k.k. wobec niestawiennictwa pokrzywdzonego, którego miejsce pobytu nie jest znane.

W dniu 10 kwietnia 2024 r. obrońca oskarżonego wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania, ustalono bowiem miejsce pobytu pokrzywdzonego (Londyn, Wielka Brytania), lecz nie jego miejsca zamieszkania, wskazując także, że nie występują realne podstawy do wysnucia wniosku, że pokrzywdzony w najbliższym czasie powróci do kraju.

Postanowieniem z 15 maja 2024 r. Sąd Rejonowy w Krakowie odmówił podjęcia postępowania z uwagi na nieustalenie dokładnego miejsca pobytu pokrzywdzonego i w rezultacie trwanie w dalszym ciągu długotrwałej przeszkody uzasadniającej zawieszenie postępowania.

Stanowisko Sądu Rejonowego nie jest trafne.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w orzecznictwie zawieszenie postępowania z powodu pobytu świadka za granicą tylko wówczas byłoby uzasadnione, gdyby świadek ten był na tyle istotny, iż bez jego przesłuchania nie można by zakończyć postępowania, przy jednoczesnym braku jego wcześniejszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym bądź sądowym uniemożliwiającym zastosowanie art. 391 § 1 k.p.k. (por. postanowienie II Kz 456/22). Tymczasem pokrzywdzony składał zeznania w toku śledztwa i brak jest przeszkód do skorzystania z dyspozycji art. 350a k.p.k. i odstąpienia od zasady bezpośredniości, zwłaszcza że jej zachowanie w tym zakresie nie jest możliwe. Kwestią natomiast sądu meriti będzie ocena wiarygodności zeznań świadka, który nie został bezpośrednio przesłuchany przed sądem.

adw. Anna Kowalska