Zażalenie na postanowienie o odmowie uchylenia środków zapobiegawczych

Warszawa, 15.03.2024

Sąd Okręgowy w WarszawieWydział Karnydziałający jako Sąd odwoławczy w składzie trzechSędziówza pośrednictwemSądu Rejonowego dla Warszawy-ŚródmieściaWydział I Karny

III Kp 123/23

Adwokat Anna Kowalska, obrońca oskarżonej Janiny Nowak

ZAŻALENIENA POSTANOWIENIE SĄDU REJONOWEGO DLA WARSZAWY-ŚRÓD MIEŚCIA Z DNIA 28.02.2024 R.O ODMOWIE UCHYLENIA NIEIZOLACYJNYCH ŚRODKÓWZAPOBIEGAWCZYCH

Działając jako obrońca Janiny Nowak, na podstawie art. 254 § 2 k.p.k. zaskarżam ww. postanowienie na korzyść oskarżonej w części, tj. w punkcie II w zakresie odnoszącym się do zakazu opuszczania kraju.

Na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2 k.p.k. postanowieniu temu zarzucam obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść wydanego postanowienia, a to:

1) art. 7 k.p.k. w zw. z art. 277 § 1 i art. 258 § 4 k.p.k. poprzez niezasadne przyjęcie, że na obecnym etapie postępowania zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonej w stopniu uzasadniającym dalsze utrzymywanie w mocy zakazu opuszczania kraju, podczas gdy obawa ta nie zachodzi;

2) art. 92 w zw. z art. 7 k.p.k. poprzez pominięcie okoliczności wynikających z przedłożonej przez obrońcę umowy o pracę wraz z dołączonym na rozprawie głównej zaświadczeniem pracodawcy, wskazujących na istnienie uzasadnionej potrzeby odbywania przez oskarżoną służbowych podróży zagranicznych, co doprowadziło do pozostawienia w mocy zakazu opuszczania kraju, mimo że wywołuje on dla oskarżonej nieproporcjonalną dolegliwość, nieznajdującą uzasadnienia w stopniu narażenia postępowania na destabilizację,

przy czym oba powyższe uchybienia miały istotny wpływ na treść postanowienia, w istocie ją – w zaskarżonej części – determinując.

Z uwagi na powyższe zarzuty wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia w punkcie II poprzez uchylenie zakazu opuszczania kraju stosowanego wobec Janiny Nowak, przy pozostawieniu w niezmienionym kształcie pozostałych środków zapobiegawczych.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia – w rozpoznaniu wniosku obrońcy z dnia 10.02.2024 r. – zmienił stosowane wobec Janiny Nowak nieizolacyjne środki zapobiegawcze w ten tylko sposób, że obniżył kwotę poręczenia majątkowego z 50 000 zł do 20 000 zł oraz wyłączył z zakresu zakazu kontaktowania się siostrą oskarżonej. W pozostałym zakresie środki wobec oskarżonej pozostawiono w niezmienionym kształcie.

W przekonaniu obrony postanowienie to utrzymuje środki zapobiegawcze w rozmiarze wykraczającym poza to, co niezbędne do zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, prowadząc do nadmiernego ograniczenia swobody podejrzanej z przekroczeniem zasady proporcjonalności, zaś przy wydaniu postanowienia pominięto istotne okoliczności wynikające z przedłożonych przez obrońcę dokumentów w postaci umowy o pracę i zaświadczenia pracodawcy.

Zgodnie z brzmieniem art. 249 § 1 k.p.k. środki zapobiegawcze można stosować jedynie w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, a wyjątkowo również w celu zapobieżenia popełnieniu nowego, ciężkiego przestępstwa. Organ stosujący środki zapobiegawcze nie może zatem nakładać na oskarżonego dolegliwości nieprowadzących do ustawowo określonego celu, a także wykraczających poza to, co konieczne do jego realizacji (zob. uchwała SN (7) z 12.05.2003 r., I KZP 12/03, LEX nr 80456).

Nieizolacyjne środki zapobiegawcze co do zasady nie powinny – ze względu na swój rodzaj i zakres – utrudniać wykonywania przez oskarżonego obowiązków związanych z jego pracą, kształceniem czy potrzebami życia codziennego. Podobne stanowisko wyraził także Sąd Najwyższy w postanowieniu z 24.06.2010 r., III KK 102/10, LEX nr 606853.

W ocenie obrońcy dotychczasowa postawa oskarżonej – skrupulatnie przestrzegającej wszystkich środków zapobiegawczych – jak również jej okoliczności i warunki osobiste w postaci posiadania stałej pracy, miejsca zamieszkania i małoletniego dziecka uczęszczającego do szkoły, przesądzają, że na obecnym etapie postępowania nie zachodzi obawa jej ucieczki ani ukrycia się.

Jednocześnie obrońca wykazał potrzebę uchylenia zakazu opuszczania kraju przez Janinę Nowak ze względów zawodowych przedłożonymi do akt dokumentami w postaci umowy o pracę oraz zaświadczenia pracodawcy, z których jednoznacznie wynika, że do obowiązków pracowniczych Janiny Nowak należą kontakty, w tym osobiste, z zagranicznymi kontrahentami z terenu Niemiec. Do tych okoliczności w ogóle nie odniesiono się w treści zaskarżonego postanowienia, całkowicie je pomijając, co narusza przepis art. 92 k.p.k.

Z powyższych względów wnoszę jak na wstępie.

(podpis obrońcy)