Zażalenie na postanowienie o odmowie udzielenia przerwy w karze pozbawienia wolności

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 15.03.2024

Jan Kowalski

Kancelaria Adwokacka "Lex Superior"

ul. Słoneczna 23/4, 02-002 Warszawa

+48 123 456 789

e-mail: [email protected]

+48 987 654 321

Sąd Okręgowy w Warszawie

Wydział Penitencjarny

za pośrednictwem

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia

Wydział Penitencjarny

ul. Marszałkowska 86, 00-517 Warszawa

Sygn. akt II K 123/23

Skazany: Adam Nowak

Obrońca: Jan Kowalski

Zażalenie na postanowienie o odmowie udzielenia przerwy w karze pozbawienia wolności

Działając w imieniu skazanego Adama Nowaka, powołując się na udzielone mi upoważnienie do obrony (w aktach sprawy), na podstawie art. 152 § 1 kkw zaskarżam postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia Wydziału Penitencjarnego z 05.02.2024, sygn. akt II Kp 456/23, w całości na korzyść Skazanego.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, że stan zdrowia Skazanego umożliwia mu dalsze wykonywanie kary pozbawienia wolności.

Wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia i udzielenie Skazanemu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy.

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli Wydziału Karnego z 15.05.2023 w sprawie o sygnaturze I K 789/22 orzeczono względem Skazanego karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat. Skazany rozpoczął wykonywanie kary w dniu 20.06.2023.

Skazany złożył wniosek o udzielenie przerwy w wykonaniu ww. kary z uwagi na to, że zdiagnozowano u niego poważną chorobę neurologiczną wymagającą specjalistycznego leczenia.

Sąd zaskarżonym postanowieniem uznał, że okoliczności podniesione we wniosku nie uzasadniają przerwy w wykonaniu kary.

Nie sposób zgodzić się z takim stanowiskiem.

Zgodnie z art. 148 § 1 kkw, wykonanie kary pozbawienia wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie kary sąd odracza do czasu ustania przeszkody. Za ciężką chorobę uznaje się taki stan skazanego, w którym dalsze odbywanie kary groziłoby mu niebezpieczeństwem dla zdrowia lub życia. Według natomiast art. 152 § 1 kkw, dyrektor zakładu karnego udziela przerwy w wykonaniu kary w wypadku określonym w art. 148 § 1 kkw do czasu ustania przeszkody.

Powszechnie przyjmuje się, że „ciężka choroba” to sytuacja, w której stan zdrowia skazanego uniemożliwia mu odbywanie kary pozbawienia wolności bez narażenia go na utratę zdrowia lub życia.

W realiach niniejszej sprawy dalsze wykonywanie kary w zakładzie karnym sprawi, że Skazany nie będzie miał dostępu do specjalistycznej opieki neurologicznej, która to pomoc jest niezbędna. Z każdym dniem stan zdrowia Adama Nowaka się pogarsza, a zakład karny nie zapewni mu warunków powrotu do zdrowia, o czym świadczy załączona do akt opinia lekarza specjalisty.

Przeciwko dalszemu wykonywaniu kary przemawiają zatem nie tylko względy humanitarne, ale także względy medyczne.

Nie uwzględniając powyższych okoliczności, Sąd dopuścił się zatem błędu w ustaleniach faktycznych, albowiem wbrew stanowisku wyrażonym w zaskarżonym postanowieniu, stan zdrowia Skazanego uniemożliwia mu dalsze odbywanie kary.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę i wywodzę jak w petitum.

Z poważaniem,

Jan Kowalski