Zażalenie na postanowienie o zawieszeniu postępowania wykonawczego

Prokuratura Rejonowaw Krakowie

Kraków, 15.03.2024

Sąd OkręgowyW Krakowieza pośrednictwemSądu RejonowegoW Krakowie

III K 123/23dotyczy II W 456/23

ZAŻALENIE

Prokuratora Rejonowego w Krakowie na postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 01.03.2024 (II W 456/23) o zawieszeniu postępowania w przedmiocie wykonania kary ograniczenia wolności wobec skazanego Jan Kowalski

I. na podstawie art. 15 § 2a k.k.w., 21 k.k.w., art. 425 § 1 i 2 k.p.k. zaskarżam powyższe postanowienie w całości na niekorzyść skazanego Jan Kowalski

II. na podstawie art. 427 § 1 k.p.k.oraz art. 438 pkt 2 k.p.k. postanowieniu temu zarzucam:- obrazę prawa procesowego mającą wpływ na jego treść a mianowicie art. 15 § 2 k.k.w. oraz art. 63 § 1 k.k.w. polegająca na zawieszeniu postępowania wykonawczego w sytuacji, gdy stan zdrowia skazanego uzasadnia jedynie udzielenie mu przerwy w wykonywaniu kary ograniczenia wolności

III. podnosząc powyższe, na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i 437 § 2 k.p.k.

wnoszę o:uchylenie zaskarżonego postanowienia

UZASADNIENIE:

Postanowieniem z dnia 01.03.2024 Sąd Rejonowy w Krakowie zawiesił postępowanie w wykonawcze wobec Jan Kowalski skazanego na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności orzeczonej

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że z opinii biegłego medyka sądowego wynika, że skazany Jan Kowalski jest w trakcie rehabilitacji po urazie - zerwaniu ścięgna Achillesa. Jego niezdolność do pracy będzie wynosić około 6 miesięcy.

Zdaniem Sądu z powyższej opinii wynika, iż zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca postępowanie wykonawcze. W związku z tym Sąd zawiesił postępowanie na czas trwania przeszkody.

Postanowienie jest nietrafne i wynika z błędnej interpretacji pojęcia "długotrwała przeszkoda" jak również z niezastosowania w tym stanie faktycznym instytucji przerwy w wykonywaniu kary określonej w art. 63 § 1 k.k.w.

Bezsporne w doktrynie i orzecznictwie jest, że przez "długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą postępowanie" należy rozumieć należy rozumieć taką przeszkodę, której termin ustania bądź w ogóle jest trudny do ustalenia, bądź co najmniej jest tak odległy w czasie, że przekracza wszelkie racjonalnie dopuszczalne okresy odroczenia rozprawy (post. SN II KZP 12/05, OSNKW 2005, Nr 7-8, poz. 65). Okres 6 miesięcy z całą pewnością nie jest odległy w czasie.

W tej sytuacji procesowej Sąd powinien był skorzystać z możliwości jaką daje art. 63 § 1 k.k.w. i udzielić skazanemu przerwy w wykonywaniu kary, albowiem ten rozpoczął już wykonywanie kary ograniczenia wolności. Przerwy takowej udziela się jeżeli stan zdrowia skazanego uniemożliwia wykonywanie kary, do czasu ustania przeszkody.

Tak więc wystarczające jest udzielenie skazanemu przerwy na okres 6 miesięcy, a po jego upływie ponowne zasięgnięcie opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej w celu ustalenia, czy stan zdrowia skazanego umożliwia mu wykonanie kary.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę jak w sentencji.

Prokurator RejonowyAnna Nowak

Załączniki:Odpis zażalenia