Zażalenie na postanowienie w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego

ul. Kwiatowa 12, 30-001 Kraków, dnia 24.05.2024 r.

Sąd Okręgowy w KrakowieSekcja ds. Penitencjarnych i Nadzoru nadWykonywaniem Orzeczeń w Sprawach Karnychw III Wydziale Karnymul. Przy Rondzie 7, 31-547 Kraków

za pośrednictwemSądu Rejonowego w KrakowieII Wydział Karnyul. Dunajewskiego 1, 31-133 Kraków

adw. Anna Kowalskaobrońca z urzęduJan NowakKancelaria Adwokackaul. Lea 23/4, 30-048 Kraków

II K 123/23

ZAŻALENIEna postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 15.03.2024 r. w sprawie II K 456/22w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego

Działając jako obrońca z urzędu Jana Nowaka, na podstawie art. 6 § 1 k.k.w. w zw. z art. 20 § 2 k.k.w., art. 199a § 3 k.k.w. i art. 425 § 1, 2 i 3 k.p.k. zaskarżam postanowienie Sądu Rejonowego w Krakowie w II Wydziale Karnym z dnia 15.03.2024 r. w sprawie II K 456/22 w całości na korzyść sprawcy.

Zaskarżonemu postanowieniu, na podstawie art. 1 § 2 k.k.w. w zw. z art. 427 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 438 pkt 3 k.p.k. zarzucam:- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, polegający na stwierdzeniu, że uchylenie zastosowanego środka zabezpieczającego jest przedwczesne i zachodzi konieczność dalszych oddziaływań wobec sprawcy.

Mając powyższe na uwadze, wnoszę o:

1) zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez orzeczenie o uchyleniu środka zabezpieczającego wobec Jana Nowaka, ewentualnie2) uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji (i w jego ramach dopuszczenia dowodu z opinii biegłego psychiatry celem ustalenia aktualnego stanu zdrowia psychicznego sprawcy).

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Krakowie postanowieniem z dnia 15.03.2024 r. orzekł o dalszym stosowaniu środka zabezpieczającego w postaci terapii, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Krakowie z dnia 10.10.2022 r. w sprawie II K 456/22. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż z akt sprawy nie wynika, by terapia została wystarczająco ukończona. Sprawca stawia się na większość wizyt, natomiast nie wynika z zaświadczenia, by terapia została należycie ukończona. Terapia nie była długotrwała, zaś na poprzednim posiedzeniu sprawca wykazywał w ocenie Sądu treści dziwaczne.

W ocenie skarżącego zaskarżone postanowienie zostało wydane w oparciu o wadliwie ustalony stan faktyczny.

W pierwszej kolejności podnieść należy, iż sprawca nie uczestniczył w posiedzeniu wykonawczym. Sąd nie zasięgnął także opinii biegłych co do zasadności dalszego stosowania środka zabezpieczającego, opierając się w tej mierze jedynie na zaświadczeniu, którego treść jest nader lakoniczna i wbrew twierdzeniom Sądu nie wskazuje wprost na konieczność dalszych oddziaływań. Twierdzenie Sądu I instancji, jakoby zachodziła konieczność dalszego oddziaływania na sprawcę, a uchylenie środka zabezpieczającego byłoby przedwczesne, gdyż środki te nie zostały wykonane, nie znajduje oparcia w aktach sprawy. Podobnie nieuzasadnionym jest argument, iż za dalszym stosowaniem środka zabezpieczającego przemawia zachowanie sprawcy na poprzednim posiedzeniu wykonawczym. Odnosi się ono bowiem do okoliczności sprzed roku, które podlegały już ocenie przy poprzednim orzekaniu w przedmiocie dalszego stosowania środka zabezpieczającego. Aktualne zachowanie sprawcy nie jest Sądowi (z uwagi na jego niestawiennictwo) znane, w każdym razie jednak bezpodstawnym jest domniemywanie, iż w zakresie wypowiadanych przez sprawcę treści nie nastąpiła żadna zmiana, skoro przez okres roku od poprzedniego posiedzenia poddawany był on terapii (na którą regularnie uczęszczał). Terapia trwająca do chwili obecnej już dwa lata, wbrew stanowisku Sądu, jest terapią na tyle długotrwałą, by przynieść wymierne efekty.

Z uwagi na powyższe, wnoszę jak na wstępie.

adw. Anna Kowalska