Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zwolnienia od reszty kary

Prokuratura Rejonowa Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

w Warszawie

Sąd Okręgowy

w Warszawie

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Warszawie

II K 123/24

dotyczy II K 456/23

ZAŻALENIE

Prokuratora Rejonowego w Warszawie na postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie II K 456/23 z dnia 10 marca 2024 r. (II K 123/24) w przedmiocie zwolnienia skazanego Jan Kowalski od reszty kary ograniczenia wolności:

I. na podstawie art. 425 § 1 kpk, art. 427 § 1 kpk, art. 434 § 1 kpk zaskarżam powyższe postanowienie w całości na niekorzyść skazanego Jan Kowalski,

II. na podstawie art. 438 pkt 1 kpk oraz art. 427 § 2 kpk postanowieniu temu zarzucam:

- obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 78 § 2 kk oraz art. 37a kk polegającą na zwolnieniu skazanego od reszty kary ograniczenia wolności pomimo nieodbycia przez skazanego połowy kary,

III. podnosząc powyższe, na podstawie art. 437 § 2 kpk i art. 438 kpk

wnoszę o:

zmianę zaskarżonego postanowienia i odmowę uwzględnienia wniosku skazanego Jan Kowalski o zwolnienie od reszty kary ograniczenia wolności

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 marca 2024 r. Sąd Rejonowy w Warszawie II K 456/23 uwzględnił wniosek skazanego Jan Kowalski i zwolnił go od reszty kary 6 miesięcy ograniczenia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Warszawie w sprawie II K 789/22 z dnia 15 listopada 2022 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że skazany odbył już ponad połowę kary. Pracę społeczną wykonywał sumiennie. W czasie odbywania kary przestrzegał porządku prawnego. Nadto skazany wykonał nałożony na niego w wyroku obowiązek w postaci naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem.

Postanowienie jest nietrafne i wynika z błędnej interpretacji art. 78 § 2 kk i art. 37a kk w zakresie ustalenia wymiaru kary ograniczenia wolności.

Otóż zdaniem sądu skoro osoba skazana na karę 12 miesięcy ograniczenia wolności wykonuje prace społecznie użyteczne przez 6 miesięcy, to tym samym odbyła połowę kary.

W niniejszej sprawie Jan Kowalski przystąpił do wykonywania pracy w styczniu 2023 r. i przepracował 160 godzin.

Powyższe twierdzenie jest niesłuszne i niezgodne z art. 78 § 2 kk oraz art. 37a kk. Otóż wymiar kary ograniczenia wolności określa się dwutorowo. W pierwszym rzędzie Sąd wskazuje czas jej trwania w wymiarze miesięcznym, a następnie wskazuje ile godzin miesięcznie skazany ma przepracować. Iloczyn tych dwóch liczb wskazuje całościowy wymiar kary.

W związku z powyższym logiczne jest, że jeżeli wobec skazanego Jan Kowalski orzeczono 12 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu pracy w wymiarze 30 godzin miesięcznie, to odbycie połowy kary nastąpi po przepracowaniu 180 godzin, a nie po 6 miesiącach pracy, niezależnie od ilości przepracowanych godzin.

Identyczne stanowisko prezentuje Adam Nowak w Komentarzu do Kodeksu Karnego "wymóg odbycia przynajmniej połowy kary jest spełniony wówczas, gdy upłynęła połowa okresu wykonywania kary, a nadto w okresie tym skazany wykonał przynajmniej połowę ogólnego wymiaru pracy, jaka na nim ciążyła".

W związku z powyższym bezsporne jest, że Sąd dokonał błędnej wykładni przepisów art. 78 § 2 kk i art. 37a kk, co doprowadziło do wydania niesłusznego orzeczenia.

Mając na uwadze powyższe argumenty, wnoszę jak w sentencji.

Prokurator Rejonowy

Anna Wiśniewska

Załącznik:

Odpis zażalenia.