Świadectwo zdrowia dla siary

Prawo

medyczne

Kategoria

zaświadczenie

Klucze

bezpieczeństwo żywności, kontrola jakości, mikrobiologia, normy zdrowotne, produkcja żywności, rygorystyczne wymogi, siara, standardy higieny, unia europejska, świadectwo zdrowia

Świadectwo zdrowia dla sary jest dokumentem potwierdzającym aktualny stan zdrowia zwierzęcia. Zazwyczaj jest ono wymagane do celów weterynaryjnych oraz w przypadku podróży z sarem. Świadectwo zawiera informacje o stanie zdrowia zwierzęcia, szczepieniach oraz badaniach diagnostycznych. Ważne jest, aby dokładne dane były uzupełnione przez wykwalifikowanego lekarza weterynarii.

li. Informacje dot. zdrowia I u.a. PL-12-34-56 i 11.b. PL-12-34-57

11.1. Poświadczenie zdrowia publicznego (należy wykreślić, jeżeli ostatecznym miejscem przeznaczenia siary nie jest Unia)

Ja, niżej podpisany(,a), oświadczam, że znane mi są odnośne wymogi rozporządzenia (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady', rozporządzenia (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady8, rozporządzenia (WE) 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/692 i niniejszym poświadczam, że siarę opisaną w części I wyprodukowano zgodnie z tymi wymogami, a w szczególności że:

a) siara:

(i) pochodzi z gospodarstw zarejestrowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) 852/2004 I kontrolowanych zgodnie z art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/692;

(ii) została uzyskana, odebrana, schłodzona, przechowana i przewieziona zgodnie z warunkami higieny ustanowionymi w załączniku III sekcja IX do rozporządzenia (WE) 853/2004;

(iii) pochodzi od zwierząt należących do stad oficjalnie wolnych od brucelozy i gruźlicy;

(iv) spełnia gwarancje dotyczące statusu pozostałości w siarze zawarte w planach monitorowania do celów wykrywania pozostałości lub substancji, przedłożonych zgodnie z art. 41 dyrektywy Rady 96/23/WE, a mleko wymieniono w decyzji Komisji 2007/308/WE w odniesieniu do danego państwa pochodzenia;

(v) na podstawie badania na obecność pozostałości leków przeciwbakteryjnych przeprowadzonego przez podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze zgodnie z wymogami sekcji IX załącznika III do rozporządzenia (WE) 853/2004 uznano ją za zgodną z maksymalnymi limitami pozostałości dotyczącymi pozostałości przeciwbakteryjnych weterynaryjnych produktów leczniczych określonymi w załączniku do rozporządzenia Komisji (UE) 37/2010;

(vi) została wyprodukowana w warunkach gwarantujących zgodność z najwyższymi dopuszczalnymi pozio mami pozostałości pestycydów określonymi w rozporządzeniu (WE) 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz najwyższymi dopuszczalnymi poziomami zanieczyszczeń określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) 1881/2006;

Rozporządzenie (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady I wymagania prawa żywnościowego, powołująca Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

Rozporządzenie (WE) 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/692 z dnia 17 maja 2020 r. ustanawiające jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) 2017/625 oraz zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) 2074/2005 w odniesieniu do kontroli urzędowych (Dz.U. L 165 z 27.5.2020, s. 1).

Dyrektywa Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji I Ich pozostałości u żywych zwierząt I w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylająca dyrektywy 85/358/EWG I 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG (Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10).

Decyzja Komisji 2007/308/WE z dnia 15 maja 2007 r. w sprawie zatwierdzenia planów przedłożonych przez państwa trzecie zgodnie z art. 41 dyrektywy Rady 96/23/WE (Dz.U. L 122 z 16.5.2007, s. 42).

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych I Ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1).

Rozporządzenie (WE) 396/2005 Parlamentu Europejskiego I Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1).

Rozporządzenie Komisji (WE) 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz.U. L 364 z 20.12.2006, s. 5).

b) pochodzi z zakładu lub zakładów, w których stosuje się ogólne wymogi dotyczące higieny i w których wdrażany jest program oparty na zasadach analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP) zgodnie z załącznikiem II rozporządzenia (WE) 852/2004 oraz w których właściwe organy regularnie przeprowadzają kontrole I które widnieją w wykazie jako zakłady zatwierdzone przez UE;

c) obchodzono się z nią, była przechowywana, została umieszczona w opakowaniach jednostkowych i zbiorczych oraz opatrzona etykietą zgodnie z sekcją IX załącznika III do rozporządzenia (WE) 853/2004;

d) spełnia właściwe kryteria ustanowione w sekcji IX załącznika III do rozporządzenia (WE) 853/2004 oraz właściwe kryteria mikrobiologiczne ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) 2073/2005.

11.2. Poświadczenie zdrowia zwierząt [należy wykreślić, jeżeli siara pochodzi od zwierząt jednokopytnych, zającowatych lub innych dzikich ssaków lądowych innych niż zwierzęta kopytne]

Siarę opisaną w części I:

11.2.1. pozyskano w strefie lub strefach o kodzie lub kodach: PL-12, które w dniu wydania niniejszego świadectwa są upoważnione do wprowadzania na terytorium Unii siary i wymienione w wykazie państw trzecich i terytoriów przyjętym przez Komisję zgodnie z art. 126 rozporządzenia (UE) 2016/429 oraz w których w ciągu 12 miesięcy przed dniem pozyskania siary nie zgłoszono wystąpienia pryszczycy ani zakażenia wirusem księgosuszu ani nie przeprowadzano w tym samym okresie szczepienia przeciwko tym chorobom.

11.2.2. pozyskano od zwierząt należących do gatunków bydło domowe, które od urodzenia lub co najmniej przez 6 miesięcy przed dniem pozyskania siary pozostawały w strefie lub strefach, o których mowa w pkt 11.2.1.

11.2.3. pozyskano ze zwierząt pochodzących z zakładów:

a) zarejestrowanych przez właściwy organ państwa trzeciego lub terytorium i znajdujących się pod kontrolą takiego organu oraz posiadających system służący do prowadzenia i przechowywania dokumentacji zgodnie z art. 53 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/692;

b) w których odbywają się regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt przeprowadzane przez lekarza weterynarii w celu wykrycia I zebrania informacji na temat objawów wskazujących na wystąpienie chorób, w tym odpowiednich chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/687, oraz nowo występujących chorób;

c} które w momencie pozyskania siary nie były objęte krajowymi środkami ograniczającymi ze względów związanych ze zdrowiem zwierząt, w tym ograniczeniami związanymi z odpowiednimi chorobami umieszczonymi w wykazie, o których mowa w art. 9 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/687, oraz nowo występującymi chorobami.

Rozporządzenie Komisji (WE) 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 1).

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/692 z dnia 17 maja 2020 r. uzupełniające rozporządzenie Partamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich I postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 165 z 27.5.2020, s. 13).

Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/687 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Partamentu Europejskiego I Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących wprowadzania do Unii przesyłek niektórych zwierząt, materiału biologicznego I produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przemieszczania ich I postępowania z nimi po ich wprowadzeniu (Dz.U. L 174 z 27.12.2019, s. 200).

Uwagi

Zgodnie z Umową o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, w szczególności z art. 5 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu odniesienia do Unii Europejskiej w niniejszym świadectwie obejmują Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do Irlandii Północnej.

Niniejsze świadectwo przeznaczone jest do celów wprowadzania na terytorium Unii siary, również w przypadku gdy Unia nie jest ostatecznym miejscem przeznaczenia takiej siary.

Niniejsze świadectwo zdrowia zwierząt/świadectwo urzędowe wypełnia się zgodnie z uwagami dotyczącymi wypełniania świadectw przewidzianymi w załączniku V do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/692.

Część I:

Rubryka I.28: Należy podać kod strefy określony w wykazie państw trzecich i terytoriów przyjętym przez Komisję zgodnie z art. 126 rozporządzenia (UE) 2016/429.

Część li:

<1> Niepotrzebne skreślić.

<2> Siara zgodnie z definicją w art. 2 pkt 13 rozporządzenia (WE) 853/2004.

<3> Kod strefy zgodnie z wykazem państw trzecich i terytoriów przyjętym przez Komisję zgodnie z art. 126 rozporządzenia (UE) 2016/429.

<◄l Podpisuje:

- urzędowy lekarz weterynarii, jeżeli część II.1 nie została wykreślona;

- urzędnik certyfikujący lub urzędowy lekarz weterynarii, jeżeli część II.1 została wykreślona.

[Urzędowy lekarz weterynarii]

JAN KOWALSKI (wielkimi literami)

2023-10-27 PL-123

Weterynaryjny Inspektorat Graniczny

.........................

Świadectwo zdrowia dla sary jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i komfortu zarówno zwierzęcia, jak i jego opiekuna. Pamiętaj, że regularne wizyty u weterynarza oraz aktualne dokumenty zdrowia są kluczowe dla zachowania dobrej kondycji zwierzęcia.