Apelacja od wyroku Sądu I instancji

Prawo

praca

Kategoria

odwołanie

Klucze

apelacja, apelacja pozwany, forma pisemna, naruszenie prawa materialnego, nieważność zmiany, umowa o pracę, uzasadnienie, wynagrodzenie, wyrok sądu, zarzut, zmiana umowy o pracę

Apelacja od wyroku Sądu I instancji jest pismem procesowym skierowanym do sądu drugiej instancji, w którym strona ubiegająca się o odwołanie od wyroku Sądu I instancji przedstawia swoje zarzuty i argumenty. Apelacja może dotyczyć błędów proceduralnych, naruszeń prawa materialnego czy też nieprawidłowej oceny dowodów. Proces apelacyjny ma na celu ponowne rozpatrzenie sprawy i ewentualne zmiany wyroku niższej instancji.

Szczecin, dnia 20 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ul. Narutowicza 19, 70-231 Szczecin

za pośrednictwem Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie IX Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych al. Wojska Polskiego 100, 70-471 Szczecin

Powód: Jan Kowalski ul. Słoneczna 12/3, 71-001 Szczecin

Pozwany: Anna Nowak prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą „Kwiaciarnia Róża” Anna Nowak ul. Kwiatowa 5, 70-002 Szczecin

IX P 123/23

Wartość przedmiotu zaskarżenia: 5000 zł (słownie: pięć tysięcy złotych)

APELACJA POZWANEJ OPARTA NA ZARZUCIE NARUSZENIA PRAWA MATERIALNEGO

Działając w imieniu własnym, zaskarżam w całości wyrok Sądu Rejonowego z 15 lutego 2024 r., IX P 123/23, doręczony pozwanej wraz z uzasadnieniem dnia 29 lutego 2024 r., oraz wnoszę o:

1) zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości; 2) zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu z uwzględnieniem kosztów postępowania odwoławczego.

Zarzut apelacji:

Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 76 k.c. w zw. z art. 300 k.p., poprzez ich niezastosowanie i w efekcie przyjęcie, że doszło do skutecznej zmiany umowy o pracę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, IX Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uwzględnił powództwo w całości – zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5000 zł tytułem wynagrodzenia za pracę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty, a także obciążył pozwaną kosztami postępowania.

Zdaniem pozwanej przedmiotowe orzeczenie jako nieodpowiadające prawu należy zaskarżyć w całości.

Poniżej pozwana przedstawia uzasadnienie zarzutu apelacji.

W niniejszej sprawie sąd dopuścił się naruszenia przepisu art. 76 k.c. w zw. z art. 300 k.p. poprzez jego niezastosowanie, ponieważ zlekceważył fakt, iż strony w umowie o pracę zastrzegły, że wszelkie zmiany oraz uzupełnienia umowy wymagają dla swej ważności zachowania formy pisemnej. W takim przypadku skuteczne dokonanie takiej zmiany (uzupełnienia) jest możliwe tylko przy zachowaniu zastrzeżonej formy.

Sąd Najwyższy zajął w tej kwestii jednoznaczne stanowisko, iż „(...) nie może także stanowić przedmiotu kontrowersji uprawnienie stron umowy o pracę do wprowadzenia do niej zastrzeżenia, że jej zmiana może nastąpić tylko w formie pisemnej i zachowanie tej formy jest warunkiem skuteczności dokonywanej czynności przez jej strony. W myśl bowiem stosowanego do umów o pracę, z mocy art. 300 k.p., przepisu art. 76 k.c., jeżeli strony zastrzegły w umowie, że określona czynność prawna między nimi powinna być dokonana w szczególnej formie, czynność ta dochodzi do skutku tylko przy zachowaniu zastrzeżonej formy” (wyrok SN z 12 grudnia 2018 r., II PK 254/17, LEX nr 2587321).

Mimo iż zastrzeżenie dotyczące konieczności zachowania formy pisemnej w razie dokonywania zmiany jej treści znalazło się w umowie o pracę zawartej z powodem (§ 5 umowy), nie zostało ono poddane analizie przez sąd, tym samym uznane zostało za zastrzeżenie pozbawione jakiegokolwiek znaczenia prawnego.

Sąd uznał skuteczność rzekomych ustaleń dotyczących podwyższenia wynagrodzenia od 1 stycznia 2024 r. z kwoty 2500 zł brutto na kwotę 3000 zł, opierając się wyłącznie na twierdzeniach powoda.

Mając na uwadze przepisy Kodeksu cywilnego, które mają zastosowanie w granicach wytyczonych normą odsyłającą, zawartą w art. 300 k.p., sąd powinien przede wszystkim uwzględnić treść wiążącej strony umowy o pracę, nie ograniczając się do przyjęcia prymatu rzekomych ustnych ustaleń dotyczących woli stron. Działanie takie stanowi bowiem naruszenie prawa materialnego skutkujące w efekcie uwzględnieniem powództwa w całości.

Mając powyższe na uwadze, nawet gdyby uznać, iż strony faktycznie prowadziły rozmowy na temat podwyższenia powodowi przysługującego mu wynagrodzenia, to przyjąć należało, iż niezachowanie zastrzeżonej formy pisemnej dla owych ustaleń czyni je bezwzględnie nieważnymi.

Dlatego też powodowi nie przysługuje skuteczne roszczenie o zapłatę wynagrodzenia, nie doszło bowiem w tym zakresie między stronami do skutecznej zmiany, ewentualnie uzupełnienia umowy o pracę.

Z powyższego wynika, iż uwzględnienie przez sąd roszczenia powoda w zakresie kwoty 5000 zł tytułem niewypłaconego wynagrodzenia nie odpowiada obowiązującemu prawu. W konsekwencji zaskarżony wyrok powinien zostać zmieniony poprzez oddalenie powództwa.

W świetle powyższego apelacja niniejsza wydaje się konieczna i uzasadniona.

............................................................ Anna Nowak

Załączniki: 1) odpis apelacji dla strony przeciwnej; 2) dowód uiszczenia opłaty od apelacji w wysokości 250 zł.

Podsumowując, apelacja od wyroku Sądu I instancji stanowi istotny instrument prawny umożliwiający stronom uczestniczącym w postępowaniu sądowym skuteczną obronę swoich praw i interesów. Poprzez zaskarżenie wyroku I instancji, strona ma szansę na ponowne rozpatrzenie swojej sprawy i ewentualne uzyskanie korzystniejszego dla siebie rozstrzygnięcia.