Postanowienie w przedmiocie cofnięcia zwolnienia od kosztów sądowych

VI P 123/23

POSTANOWIENIE

dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział VI Pracyw składzie następującym:Przewodniczący: SSR Anna Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2024 r. w Warszawiena posiedzeniu niejawnymsprawy z powództwa Jana Nowakaprzeciwko Elektro-Technika spółka z o.o. w Krakowieo przywrócenie do pracyz urzęduw przedmiocie cofnięcia zwolnienia od kosztów sądowych

postanawia:

1. na podstawie art. 110 zd. 1 u.k.s.c. cofnąć zwolnienie od kosztówprzyznane powodowi postanowieniem z dnia 10 lutego 2024 r.

2. na podstawie art. 111 § 1 zd. 1 u.k.s.c. skazać powoda na grzywnę wkwocie 500 zł (pięćset złotych)

/-/ Anna Kowalska

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 20 stycznia 2024 r. powód dochodzi przywrócenia do pracy.

Wezwany do uiszczenia opłaty od pozwu, powód wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych w całości. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania złożonym dnia 30 stycznia 2024 r. powód podał m. in., że jedynym źródłem utrzymania jego i jego rodziny (żony i dwojga dzieci) jest wynagrodzenie za pracę uzyskiwane w związku z zatrudnieniem u pozwanej, w kwocie 3500 zł brutto. Nadto powód podał, że obroty na jego rachunku bankowym, od co najmniej roku obejmują po stronie wpływów jedynie wynagrodzenie za pracę otrzymywane od pozwanej. Jednocześnie powód wyjaśnił, że nie składa wydruku operacji na rachunku bankowym i informacji o stanie tegoż rachunku, gdyż bank nie był w stanie wygenerować i dostarczyć tych dokumentów w terminie pozwalającym złożyć je na czas w Sądzie (k. 5).

Postanowieniem z dnia 10 lutego 2024 r. Sąd zwolnił powoda od kosztów sądowych w całości (k. 10).

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 lutego 2024 r. pozwana podniosła m. in., że wytoczenie powództwa przez powoda uważa za szczególnie niegodziwe i cyniczne. Pozwana podkreśliła, że po wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę z przyczyn ekonomicznych, na jego usilną prośbę wypłaciła mu należną odprawę w kwocie 7000 zł brutto już dnia 5 stycznia 2024 r., a zatem na początku lutego okresu wypowiedzenia, czyli niemal miesiąc przed terminem wymagalności. Ponadto, ustosunkowując się merytorycznie do twierdzeń pozwu, pozwana wskazała m. in., że stale współpracuje z żoną powoda, która tłumaczy dla pozwanej dokumentację techniczną, na podstawie umów cywilnoprawnych, opiewających na kwoty oscylujące wokół 2500 zł miesięcznie. Na poparcie tych twierdzeń, pozwana przedstawiła wydruk operacji przelewu na rachunek bankowy powoda kwoty 5500 zł netto z dnia 5 stycznia 2024 r. oraz kopie trzech umów – zlecenie zwartych z żoną powoda w styczniu, lutym i marcu 2024 r. opiewających na kwoty 2400 zł, 2600 zł i 2500 zł (k. 15).

Sąd zważył, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 110 u.k.s.c., „Sąd cofa zwolnienie od kosztów sądowych, jeżeli okazało się, że okoliczności, na podstawie, których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć. W obu wypadkach strona obowiązana jest uiścić wszystkie przepisane opłaty oraz zwrócić wydatki, jednakże w drugim wypadku sąd może obciążyć stronę tym obowiązkiem także częściowo, stosownie do zmiany, jaka nastąpiła w jej stosunkach. W takim wypadku stosuje się przepis art. 111”.

Przesłanką zwolnienia powoda od kosztów sądowych była sytuacja materialna jego i jego rodziny, zdeterminowana faktem, że – według oświadczenia powoda – jedynym źródłem utrzymania czterech osób miało być wynagrodzenie powoda w kwocie 3500 zł brutto (około 2600 zł netto). Tymczasem okazało się, że rodzina powoda utrzymuje się także z dochodów uzyskiwanych przez jego żonę w kwotach po około 2500 zł miesięcznie. W dodatku, w związku ze zwolnieniem z pracy u pozwanej z przyczyn ekonomicznych, powód otrzymał na początku lutego 2024 r. kwotę przeszło 5500 zł netto tytułem odprawy.

Konkludując, okoliczności, na podstawie, których przyznano powodowi zwolnienie od kosztów sądowych nie istniały, co uzasadnia cofnięcie zwolnienia – pkt 1 postanowienia.

(2)

Zgodnie z art. 111 ust. 1 zd. 1 u.k.s.c., „Stronę, która uzyskała zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie świadomego podania nieprawdziwych okoliczności, sąd, cofając zwolnienie, skazuje na grzywnę w wysokości do 10000 złotych”.

Bezsprzecznie, powód uzyskał zwolnienie od kosztów sądowych na podstawie nieprawdziwych okoliczności podanych we wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania złożonym dnia 30 stycznia 2024 r. Nie ma również wątpliwości, że powód uczynił to świadomie – skoro usilnie prosił pozwaną o wcześniejszą wypłatę odprawy i – jak sam twierdzi – dnia 30 stycznia 2024 r. próbował uzyskać w banku wydruk operacji i informację o stanie swego rachunku, to z pewnością sprawdził też wówczas stan środków na rachunku i stwierdził wpływ środków wypłaconych przez pozwaną. Bez wątpienia powód wiedział również, że jego żona stale współpracuje z pozwaną.

Mając powyższe na względzie, Sąd skazał powoda na grzywnę w kwocie 500 zł – pkt 2 postanowienia.

/-/ Anna Kowalska