Pozew o zapłatę wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy
- Prawo
praca
- Kategoria
pozew
- Klucze
argumentacja prawna, art. 18 § 1 k.p., art. 81 k.p., dowody, obowiązki pracodawcy, powód, pozew, pozwany, praca, pracodawca, prawa pracownika, umowa o pracę, wynagrodzenie za czas niewykonywanej pracy, zapłata wynagrodzenia, świadczenie pieniężne
Pozew o zapłatę wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy może być skierowany przeciwko pracodawcy, gdy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy pracownik nie jest w stanie wykonywać swoich obowiązków, a w związku z tym nie otrzymuje wynagrodzenia. W takiej sytuacji pracownik może wystąpić z żądaniem zapłaty wynagrodzenia za okres, w którym nie mógł pracować ze względu na działania pracodawcy.
ul. Słoneczna 12, 34-100 Wadowice, Lipiec 2024 r.
Sąd Rejonowy w Krakowie Wydział Pracy
Powód: Jan Kowalski, zam. ul. Kwiatowa 5, 34-100 Wadowice, ul. Kwiatowa 5, 34-100 Wadowice, 87051201234 reprez. przez adw. Anna Nowak, prowadzącą kancelarię adwokacką w Krakowie, ul. Długa 1, ul. Długa 1, 30-001 Kraków e-mail: [email protected] tel.: 123-456-789
Pozwany: Fabryka Mebli "Drewex" w Krakowie, ul. Stolarska 2, 30-002 Kraków, ul. Stolarska 2, 30-002 Kraków KRS: 0000123456
Wartość przedmiotu sporu: 6000 zł
POZEW o zapłatę wynagrodzenia za czas jej niewykonywania z przyczyn leżących po stronie pracodawcy
W imieniu powódki, której pełnomocnictwo załączam, wnoszę:
1. O zasądzenie od pozwanego Fabryka Mebli "Drewex" w Krakowie na rzecz powódki Janiny Kowalskiej kwoty 6000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie: - od kwoty 3000 zł od dnia 10.06.2024 r. do dnia zapłaty, - od kwoty 3000 zł od dnia 10.07.2024 r. do dnia zapłaty,
2. O zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,
3. O przeprowadzenie – zgodnie z art. 1481 § 3 k.p.c. – rozprawy,
4. O przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powódki,
5. O dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z załączonych do niniejszego pozwu dokumentów i przesłuchania powódki na potwierdzenie faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, opisanych w uzasadnieniu pozwu.
Na zasadzie art. 187 § 1 pkt 3 k.p.c. oświadczam, że strony nie podejmowały próby mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu. Próby nie były podejmowane, ponieważ pomiędzy stronami istnieje spór zarówno co do istoty żądania, jak i jego wysokości.
UZASADNIENIE
Powódka Janina Kowalska jest zatrudniona przez pozwanego Fabryka Mebli "Drewex" w Krakowie na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w charakterze stolarza od dnia 01.03.2023 r. Powódka zarabia obecnie miesięcznie 3000 zł brutto.
Dowód: umowa o pracę celem wykazania faktu: Sygn. akt I C 1234/23
Pozwany zajmuje się produkcją mebli.
Dowód: odpis z KRS pozwanego celem wykazania faktu: Sygn. akt KRS 0000123456
W maju i czerwcu 2024 r. powódka, mimo iż codziennie stawiała się do pracy, nie wykonywała jej, gdyż pozwany nie miał wystarczającej ilości zamówień, aby zapewnić pracę wszystkim pracownikom. Powódka nie otrzymała wynagrodzenia za te dwa miesiące.
Dowód: zeznania powódki oraz osób uprawnionych do reprezentowania pozwanego celem wykazania faktu: dowód z przesłuchania stron
Żądanie zapłaty wynagrodzenia za dwa miesiące spotkało się z odmowną odpowiedzią strony pozwanej. Pozwany tłumaczył, iż przed zawarciem każdej umowy o pracę uprzedzał pracowników o możliwości zmniejszenia popytu na meble, co skutkowałoby niewykonywaniem pracy przez osoby zatrudnione, a w konsekwencji niewypłacaniem wynagrodzenia. Nowo zatrudniani pracownicy, w tym powódka, podpisywali stosowne oświadczenia, w których wyrażali zgodę na takie warunki.
Dowód: pismo pozwanego celem wykazania faktu: pismo z dnia 15.07.2024 r.
Stan faktyczny przedstawiony w pozwie w pełni uzasadnia żądania pozwu. Zgodnie z art. 81 § 1 k.p. pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. Powódka w miesiącach maj i czerwiec 2024 r. była gotowa do wykonywania pracy, o czym świadczy jej codzienna obecność w zakładzie pracy. Jedyną przeszkodą do wykonywania obowiązków była sytuacja pracodawcy, który nie miał w tym okresie wystarczającej liczby zamówień. Przeszkoda ta leżała więc po stronie pracodawcy. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż była ona przez niego niezawiniona. Wskazać bowiem należy, iż to pracodawcę obciąża ryzyko techniczne czyli konsekwencje zakłóceń w funkcjonowaniu zakładu pracy. Mimo takich zakłóceń, pracodawca jest obowiązany do wypłaty wynagrodzenia. Nietrafna jest także argumentacja pozwanego, jakoby zatrudniani przez niego pracownicy zdawali sobie sprawę z możliwego spadku zamówień i konsekwencji z tego wynikających. Powódka przyznaje, iż oświadczenie o takiej treści podpisywała, jednakże nie ma ono żadnego znaczenia prawnego. Oświadczenie to należy traktować jako element umowy o pracę, gdyż precyzuje ono warunki zatrudnienia pracownika. Podstawową zasadą prawa pracy jest zasada uprzywilejowania pracownika wyrażona w art. 18 § 1 k.p., stosownie do którego postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. Paragraf 2 tego artykułu stwierdza natomiast iż postanowienia mniej korzystne są nieważne, a na ich miejsce stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy. Stosując te przepisy należy przyjąć, iż takie oświadczenie pozbawione jest wszelkich skutków prawnych, zastosować natomiast należy cytowany powyżej art. 81 § 1 k.p. Odnośnie odsetek powódka domaga się ich od dnia 10-ego każdego następnego miesiąca. Z uwagi na fakt, iż u pozwanego nie określono innego terminu wypłaty wynagrodzenia, a tym samym zgodnie z art. 85 § 2 k.p. wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. Z uwagi na powyższe, wskazać należy, iż zostały spełnione przesłanki określone w art. 81 § 1 k.p., a tym samym pozew jest uzasadniony.
Stosownie do treści art. 187 § 1 pkt 11 k.p.c. wskazuję, iż datą wymagalności roszczenia jest: a) co do kwoty 3000 zł – dzień 10.06.2024 r., b) co do kwoty 3000 zł – dzień 10.07.2024 r.
Jan Kowalski 20.07.2024
Załączniki:
1. Umowa o pracę 2. Odpis z KRS pozwanego 3. Pełnomocnictwo
Pozew o zapłatę wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy jest skutecznym narzędziem prawna, które może pomóc pracownikowi w dochodzeniu swoich praw w przypadku nieuzasadnionego odmówienia wypłaty wynagrodzenia przez pracodawcę. Wniosek o zapłatę należy skierować do sądu pracy, który po rozpatrzeniu sprawy może zobowiązać pracodawcę do wypłaty należnego wynagrodzenia za okres niewykonywania pracy.