Program szkolenia operatora windy podestu załadowczego

Prawne podstawy opracowania programu

Przy opracowaniu programu szkolenia uwzględniono przepisy zapisane w ustawach:

    z 10 kwietnia 2000 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.) oraz

    z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1817 ze zm.).

    z 5 stycznia 2011 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 988 ze zm.).

W programie uwzględniono również przepisy rozporządzeń:

    Ministra Gospodarki i Pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.),

    Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bhp (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.),

    Ministra Gospodarki z 20 października 2005 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bhp w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U. Nr 229, poz. 1957 ze zm.),

    Ministra Gospodarki z 30 października 2002 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn (Dz.U. Nr 191, poz. 1596 ze zm.),

    Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 listopada 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (t.j. Dz.U. z 2011 r. poz. 2074),

    Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 6 czerwca 2014 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 817 ze zm.),

    Ministra Gospodarki i Pracy z 30 lipca 2002 r. w sprawie bhp przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne (Dz.U. Nr 137, poz. 1119),

    Ministra Gospodarki z 21 grudnia 2005 r. w sprawie urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu (Dz.U. z 2005 r. poz. 272),

    Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 14 marca 2000 r. w sprawie bhp przy ręcznych pracach transportowych oraz innych pracach związanych z wysiłkiem fizycznym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 317),

    Ministra Infrastruktury z 6 lutego 2003 r. w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych (Dz.U. Nr 47, poz. 401).

Przygotowując program szkolenia, wykorzystano również przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z 9 marca 2016 r. w sprawie środków ochrony indywidualnej oraz uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG.

W proponowanym programie szkolenia uwzględniono także zapisy kart charakterystyki preparatów, substancji i materiałów wykorzystywanych w podczas eksploatacji windy załadunkowej.

Cel instruktażu

Celem proponowanego tu szkolenia jest uzyskanie przez pracownika obsługującego windę załadunkową kompletu informacji:

    czynnikach środowiska pracy występujących w miejscu, gdzie prowadzona jest obsługa samochodu wyposażonego w windę zamykaną (podest ruchomy załadowczy), w jego bezpośrednim otoczeniu oraz

    ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną pracą (obsługą windy).

W trakcie szkolenia pracownik powinien zdobyć także wiedzę i umiejętności:

    dotyczące sposobów ochrony przed urazami i chorobami w warunkach pracy normalnej i w przypadku dojścia do awarii,

    z zakresu bezpiecznego wykonywania pracy.

Pracownik powinien poznać też zasady odpowiedniego postępowania w razie dojścia do wypadku, awarii lub w innej nietypowej sytuacji.

Uczestnicy szkolenia

Proponowany program szkolenia jest przeznaczony dla:

    wszystkich nowo zatrudnianych pracowników;

    pracowników przenoszonych na stanowisko obsługi samochodu wyposażonego w windę zamykaną (podest ruchomy załadowczy);

    pracowników zatrudnionych dotychczas, zawsze w przypadku:

    zmiany organizacji stanowisk pracy,

    wprowadzenia do stosowania nowych urządzeń;

    uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu.

PRZYKŁAD

Pracownikowi udostępniono do obsługi samochód wyposażony w zamykaną windę wyprodukowaną przez DHOLLANDIA niż winda, którą obsługiwał ostatnio. W związku z powyższym pracownika należy zapoznać z instrukcją użytkowania (bezpiecznej obsługi) udostępnionego mu pojazdu. Instrukcja powinna być opracowana w języku polskim przez DHOLLANDIA na podstawie dokumentacji techniczno-ruchowej maszyny. W takim przypadku podczas szkolenia należy szczególnie mocno pokazać różnice w zakresie bezpieczeństwa wykonywania pracy.

PRZYKŁAD

Windę zamykaną, którą nabyto przed 2010 r. dostosowano do minimalnych wymagań dotyczących maszyn określonych w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z 20 października 2005 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bhp w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U. Nr 229, poz. 1957 ze zm.). W związku z powyższym należy pracownika zapoznać ze zmianami, jakie zostały wprowadzone w konstrukcji urządzenia dotyczącymi panelu sterującego i wyłącznika awaryjnego. Pracownik powinien m.in.:

    znać elementy sterownicze, które mają wpływ na bezpieczeństwo obsługi (powinny być widoczne i możliwe do zidentyfikowania oraz odpowiednio oznakowane),

    wiedzieć, że uruchomienie maszyny jest możliwe tylko poprzez celowe zadziałanie na przeznaczony do tego celu układ sterowania,

    znać układ sterowania przeznaczony do całkowitego i bezpiecznego zatrzymywania windy i wiedzieć, że układ sterowania przeznaczony do zatrzymywania maszyny ma pierwszeństwo przed układem sterowania przeznaczonym do jej uruchamiania,

    znać sposób działania urządzenia zatrzymania awaryjnego, w jakie urządzenie musi być wyposażone,

    wiedzieć, że maszyna do podnoszenia ładunków została wyraźnie oznakowana udźwigiem nominalnym, a także wyposażona w tablicę obciążalności zawierającą udźwig nominalny dla każdej jej konfiguracji,

    wiedzieć, że podczas przebywania pracowników na maszynie przeznaczonej do podnoszenia ładunków stanowisko służące do sterowania powinno być ciągle obsługiwane przez operatora,

    wiedzieć, że maszyna służąca do podnoszenia ładunków, która nie została zaprojektowana z przeznaczeniem do podnoszenia osób, w celu uniknięcia jej przypadkowego niewłaściwego wykorzystania, odpowiednio i wyraźnie została oznakowana.

Maszyny do podnoszenia ładunków, instalowane na stałe, powinny zostać zamontowane w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko:

    przygniecenia pracownika przez ładunek,

    niebezpiecznego przemieszczenia się ładunku albo swobodnego spadania ładunku,

    niezamierzonego uwolnienia się ładunku.

W przypadku realizacji transportu materiałów i wyrobów budowlanych na plac budowy należy wykonywać polecenia Kierownika Budowy bądź Kierownika Robót (podczas krótkiego instruktażu stanowiskowego trzeba przypomnieć tę zasadę pracownikowi). W żadnym razie nie wolno samemu decydować o miejscu ustawienia pojazdu oraz miejscu złożenia ww. materiałów.

Sposób organizacji szkolenia

Szkolenie powinno być prowadzone w formie instruktażu – na stanowisku (stanowiskach), na którym będzie zatrudniony instruowany kierowca/operator samochodu wyposażonego w windę zamykaną (podest ruchomy załadowczy), na podstawie programu szczegółowego.

Sposób realizacji szkolenia i czas trwania poszczególnych jego części jak zawsze należy dostosować do przygotowania zawodowego i dotychczasowego stażu pracy instruowanego pracownika.

Proponujemy, aby w formie:

    wykładu zrealizować pkt 1, 2, 3, 4 i 5 programu szkolenia,

    ćwiczeń przeprowadzić pozostałe punkty programu (6, 7, 8 i 9).

Program szkolenia operatora windy/pomostu załadowczego

Czastrwaniaszkolenia*)

Lp. Szczegółowa tematyka instruktażu stanowiskowego

1. Omówienie warunków środowiska wykonywania pracy 15 min (typowe miejsca załadunków i rozładunków towarów) oraz zwrócenie uwagi na bezpieczne przemieszczanie się, zgodnie z przepisami Prawa o ruchu drogowym. Wskazanie na niebezpieczne manewry w rejonie załadunku oraz w miejscach rozładunku. Zapoznanie z dokumentacją techniczno-ruchową pojazdu wyposażonego w windę zamykaną (podest ruchomy załadowczy) ze szczególnym zwróceniem uwagi na instrukcję użytkowania (instrukcję bezpiecznej obsługi) opracowaną przez producenta danego typu maszyny. Informacja na temat zasad wykonywania transportu ręcznego oraz zasad wykorzystywania środków pomocniczych.

2. Zapoznanie pracownika z kartami charakterystyki substancji chemicznych występujących w procesie pracy, jakimi są szczególnie oleje – hydrauliczny i napędowy. 10 min

3. Właściwe zachowania na wypadek awarii windy zamykanej (podestu ruchomego załadowczego). 10 min

4. Przedstawienie środków ochrony indywidualnej 20 min obligatoryjnych w procesie pracy: • środki ochrony głowy – hełm ochronny (w przypadku wykonywania czynności załadowczo rozładowczych na placu budowy), • środki ochrony kończyn dolnych – obuwie ochronne z podeszwą antypoślizgową, ewentualnie nagolenniki, • środki ochrony twarzy i oczu – okulary ochronne, • środki ochrony kończyn górnych – rękawice ochronne, ewentualnie naramienniki, • kamizelki odblaskowe lub ubranie robocze wyposażone w elementy odblaskowe.

5. Ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą. Wskazanie 20 min podstawowych zagrożeń oraz konsekwencji pracy bez wymaganych zabezpieczeń.

6. Pokaz przez osobę kierującą (instruktora) bezpiecznego 30 min sposobu wykonywania pracy, ze zwróceniem szczególnej uwagi na środki ochrony indywidualnej stosowane na danym stanowisku.

7. Próbne wykonanie zadania przez pracownika pod kontrolą 30 min osoby kierującej pracownikami (instruktora).

8. Samodzielna praca szkolonego pracownika jedynie pod 60 min nadzorem osoby kierującej pracownikami.

9. Końcowe omówienie i ocena przebiegu wykonywania pracy 20 min przez pracownika, z uwzględnieniem bezpieczeństwa pracy.

Razem: 215 min

*) Jedna godzina instruktażu = 45 minut.

Program opracował: Po konsultacji z pracownikami zatwierdził: ................................................ ............................................................................... (Jan Kowalski) (15.03.2024, Anna Nowak, Specjalista ds. BHP, .................)

Treść instruktażuWarunki środowiska pracy

Na początek zapoznajemy pracownika z:

    miejscem (miejscami) wykonywania prac – należy zwrócić uwagę na oznakowanie tych miejsc, występujące zagrożenia oraz obowiązek zapewnienia bezpieczeństwa innym pracownikom (osobom postronnym) niezatrudnionym przy pracach za- i rozładunkowych z wykorzystaniem windy, w tym:

        o miejscami, gdzie składowane są materiały i wyroby przygotowane do transportu,

        o miejscem, gdzie będzie prowadzony rozładunek,

        o miejscem, gdzie przeprowadzane są prace naprawcze bądź konserwacyjne pojazdu;

    wyznaczonym miejscem do przechowywania (postoju) pojazdu wyposażonego w windę zamykaną (podest ruchomy załadowczy), narzędzi pracy oraz środków ochrony indywidualnej;

    miejscem, gdzie składowany jest olej napędowy oraz pozostałe materiały eksploatacyjne;

    miejscem, gdzie zlokalizowane jest:

        o biuro bezpośredniego przełożonego;

        o zaplecze higieniczno-sanitarne.

PRZYKŁAD

Jeśli miejsce rozładunku będzie sąsiadowało bezpośrednio z pasem jezdni – pracownika należy uczulić na wszystkie niebezpieczeństwa związane z ruchem pojazdów oraz przemieszczaniem się pieszych w sąsiedztwie prowadzonych prac. Należy pracownikowi zalecić zachowanie szczególnej ostrożności, zwłaszcza podczas opuszczania pojazdu, i stosowanie kamizelki z elementami odblaskowymi.

PRZYKŁAD

W przypadku załadunku ładunków z rampy należy zwrócić uwagę pracownikowi na zagrożenia (co roku notowanych jest 15 poważnych wypadków), jakimi są poślizgnięcia i potknięcia na brudnym lub mokrym podłożu, zdarzają się spadnięcia pracownika z rampy.

PRZYKŁAD

Podczas za- i rozładunku silnik powinien być wyłączony, a koła pojazdu powinny być zablokowane przed przypadkowym przemieszczeniem się (zaciągnięty hamulec oraz kliny podłożone pod koła).

PRZYKŁAD

Sposób przemieszczania się i rozładunek na placu budowy powinien być wykonywany zgodnie ze wskazaniami Kierownika Robót.

Po oprowadzeniu pracownika po terenie zakładu pracy (określeniu bezpiecznego sposobu przemieszczania się po zakładzie pracy) zapoznajemy pracownika z:

    bezpiecznymi i ergonomicznymi pozycjami przy pracy (przypominamy normatywy dźwigania oraz zasady wykonywania ręcznych prac transportowych, w tym prac z wykorzystaniem sprzętu pomocniczego),

    zagrożeniem pożarowym (przedstawiamy podstawowe zakazy).

Masa przedmiotów podnoszonych i przenoszonych przez jednego pracownika nie może przekraczać:

    dla kobiet:

        o 12 kg przy pracy stałej oraz

        o 20 kg przy pracy dorywczej;

    dla mężczyzn:

        o 30 kg przy pracy stałej oraz

        o 50 kg przy pracy dorywczej.

W sytuacji gdy załadowywany lub wyładowywany ładunek jest większy od podanych tu normatywów, pracownik powinien zapewnić sobie pomoc lub (i tak bywa najczęściej) skorzystać ze sprzętu pomocniczego.

Dopuszczalna masa ładunku przemieszczanego na wózku po terenie płaskim o twardej i gładkiej nawierzchni, łącznie z masą wózka, nie może przekraczać wartości podanych w tabeli.

Warunki przemieszczania Mężczyźni Kobiety ładunków wózki 2- wózki 3- wózki 2- wózki 3- kołowe i więcej kołowe i więcej kołowe kołowe Przemieszczanie po terenie o nachyleniu nieprzekraczającym 250 kg 500 kg 130 kg 250 kg 3% Przemieszczanie po terenie o nachyleniu większym niż 3% 180 kg 350 kg 100 kg 200 kg

Sposób ładowania oraz rozmieszczenia ładunku na wózku powinien zapewnić jego równowagę i stabilność podczas przemieszczania.

Przedmioty przewożone na wózku nie powinny wystawać poza obrys wózka i przysłaniać pola widzenia. W wyjątkowych przypadkach dopuszczalne jest przewożenie przedmiotów w warunkach niespełnienia tych wymagań, o ile praca odbywa się pod nadzorem zapewniającym bezpieczne jej wykonanie (należy zapewnić sobie pomoc innej osoby).

Ponieważ duża część transportu odbywa się z wykorzystaniem palet, przypomnijmy, że:

    EUR to paleta drewniana wielokrotnego użytku o wymiarach 800 × 1200 mm, spełniająca wymagania określone w normie UIC 435-2, m.in. ma wymagany wymiar, ­konstrukcję i wytrzymałość, ma właściwe oznaczenia oraz brak dyskwalifikujących uszkodzeń; palety EUR występują z oznaczeniem EUR bądź z oznaczeniami uprawnionych kolei,

    paleta ISO ma wymiary 1000 × 1200 mm, o konstrukcji:

        o drewniane 7 desek górnych i 3 płozy,

        o 9 stalowych wsporników narożnych (o grubości 2–3 mm),

        o 4 plastikowe środkowe wsporniki tulejowe.

Maksymalna nośność europalety to 1500 kg.

Paleta ISO jest czterowejściowa (wejścia do wideł wózka widłowego z każdej strony palety) o nośności maksymalnej 2000 kg.

Pracownikowi należy przedstawić cechy użytkowanych materiałów pod kątem zagrożeń pożarowych.

PRZYKŁAD

Olej napędowy jest łatwopalny, a w pewnych warunkach może być wybuchowy. Pary są cięższe od powietrza, z którym tworzą mieszaniny wybuchowe. Zamknięte pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą wybuchać w wyniku wzrostu wewnętrznego ciśnienia. Podczas pożaru powstają tlenki węgla i inne niewypalone węglowodory (składające się na tzw. dymy pożarowe). Należy unikać wdychania produktów spalania, ponieważ mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia.

Podczas uzupełniania paliwa w pojeździe lub w miejscach, gdzie jest przechowywany olej napędowy nie wolno palić, wywoływać iskrzenia i używać otwartego ognia. Paliwo należy uzupełniać w miejscach dobrze wentylowanych, przy wyłączonym silniku.

Paliwo przechowywać w pojemnikach specjalnie do tego zaprojektowanych i oznakowanych.

Podstawowe zasady postępowania w przypadku pożaru:

    natychmiast zawiadomić Straż Pożarną (podajemy co i gdzie się pali oraz zostawiamy swój numer telefonu dyżurnemu),

    zawiadomić otoczenie o pożarze,

    zapewnić wolną drogę ewakuacyjną,

    ewakuować z obszaru zagrożenia wszystkie osoby niebiorące udziału w likwidowaniu pożaru,

    zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury chłodzić wodą z bezpiecznej odległości,

    nie dopuścić do przedostania się ścieków powstających w czasie gaszenia pożaru do kanalizacji i wód oraz zabezpieczyć zanieczyszczone, użyte do gaszenia pożaru środki.

PRZYKŁAD

Środki gaśnicze w przypadku pożaru oleju napędowego: małe pożary – dwutlenek węgla, proszki gaśnicze, piana, duże pożary – rozproszone lub mgłowe prądy wody, piana. Niewłaściwe są zwarte prądy wody. Należy też unikać jednoczesnego stosowania piany i wody na tę samą powierzchnię, ponieważ woda niszczy pianę. (Z karty charakterystyki oleju napędowego ON).

Wymagania dla pracownika

Na stanowisku kierowcy/operatora samochodu wyposażonego w windę zamykaną (podest ruchomy załadowczy) można zatrudnić osobę, która:

    ma odpowiedni stan zdrowia udokumentowany aktualnym orzeczeniem lekarskim o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku kierowcy (operator powinien mieć aktualne badania lekarskie wskazujące na brak przeciwwskazań do prac na wysokości),

    jest w stanie fizycznym i psychicznym, pozwalającym na prawidłowe wykonywanie powierzonego mu zakresu obowiązków,

    została przeszkolona odpowiednio do zakresu obowiązków z tematyki dotyczącej bhp,

    zna i zrozumiała dokumentację techniczną urządzenia, w tym instrukcję użytkowania windy zamykanej.

Ponadto pracownik kierowca/operator samochodu wyposażonego w windę zamykaną powinien mieć ukończone:

    21 lat – w przypadku kierowcy prowadzącego pojazd samochodowy, dla którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii:

        o C1 lub C, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną,

        o C1 lub C, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną przyspieszoną;

    18 lat – w przypadku kierowcy prowadzącego pojazd samochodowy, dla którego wymagane jest posiadanie prawa jazdy kategorii C1 lub C, o ile uzyskał on odpowiednią kwalifikację wstępną przyspieszoną.

Kierowca obowiązany jest co 5 lat, począwszy od dnia uzyskania świadectwa kwalifikacji zawodowej poświadczającego uzyskanie kwalifikacji, ukończyć szkolenie okresowe odpowiednio do pojazdu, którym wykonuje przewóz drogowy.

Wymagań dotyczących uzyskania kwalifikacji wstępnej lub kwalifikacji wstępnej przyspieszonej oraz ukończenia szkolenia okresowego nie stosuje się do kierowcy pojazdu, do kierowania którym wymagane jest prawo jazdy kategorii AM, A1, A2, A lub B.

Dokumentacja techniczno-ruchowa pojazdu wyposażonego w podest ruchomy załadowczy

Ruchomy podest załadowczy pojazdu (winda załadowcza) musi mieć wydaną decyzję Transportowego Dozoru Technicznego (TDT) zezwalającą na jego eksploatację oraz aktualne badania kontrolne.

Podesty ruchome załadowcze są urządzeniami podlegającymi dozorowi technicznemu. Występuje tutaj ograniczona forma dozoru technicznego, dla której badania doraźne kontrolne przeprowadza się co 12 miesięcy.

Cel i zakres badania doraźnego kontrolnego odpowiada celowi i zakresowi badania okresowego.

Badanie okresowe ma na celu stwierdzenie, czy:

    zrealizowano zalecenia zamieszczone w protokole z poprzedniego badania urządzenia,

    nie powstały uszkodzenia lub zmiany stanu urządzenia mające wpływ na bezpieczeństwo jego eksploatacji,

    podest jest wyposażony w niezbędne urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne, które pracują prawidłowo,

    umieszczone na podeście napisy ostrzegawcze, informacje i instrukcje są czytelne,

    urządzenie nie wymaga przeprowadzenia naprawy,

    zostały przeprowadzone pomiary (jeżeli jest to wymagane).

Zakres badania okresowego obejmuje:

    sprawdzenie:

        o księgi rewizyjnej i dziennika konserwacji podestu,

        o protokołów pomiarów (jeżeli jest to wymagane),

        o zaświadczeń kwalifikacyjnych konserwującego podest, jeżeli uczestniczy w badaniu;

    oględziny podestu w miejscach dostępnych;

    przeprowadzenie prób funkcjonowania podestu w zainstalowanej wersji montażowej z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i ruchy robocze podestu, mechanizmy, urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne działają prawidłowo.

Przeglądy konserwacyjne podestów ruchomych załadowczych wykonuje się w terminach co 30 dni, o ile nie zostały one określone w instrukcji eksploatacji.

Osoba przeprowadzająca przegląd konserwacyjny podestu ruchomego załadowczego powinna mieć kwalifikacje potwierdzone zaświadczeniem kwalifikacyjnym wydanym przez UDT.

W tej części szkolenia zapoznajemy pracownika z instrukcją użytkowania (opracowaną przez producenta urządzenia) windy zamykanej (podestu ruchomego załadowczego).

Przypomnijmy, że maszyny i inne urządzenia techniczne eksploatuje się, konserwuje i naprawia zgodnie z instrukcją producenta, w sposób zapewniający ich sprawne funkcjonowanie. Natomiast montaż, demontaż i eksploatacja maszyn (urządzeń technicznych), w tym ich obsługa, powinny odbywać się przy zachowaniu wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii, uwzględniających instrukcje zawarte w dokumentacji techniczno-ruchowej. Ponadto maszyny i inne urządzenia techniczne oraz narzędzia zmechanizowane powinny być montowane, eksploatowane i obsługiwane zgodnie z instrukcją producenta oraz spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących systemu oceny zgodności.

Masa ładunku przewożonego na podeście załadowczym nie może przekraczać udźwigu danego podestu określonego przez jego producenta, z uwzględnieniem redukcji wynikającej z przesunięcia środka ciężkości ładunku.

Instrukcja użytkowania powinna zawierać także informacje dotyczące parametrów emisji hałasu:

 poziom ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy skorygowanego charakterystyką A może przekraczać 85 dB; natomiast jeżeli poziom ten nie przekracza 70 dB, to powinno być to wyraźnie zaznaczone w instrukcji eksploatacji,

 szczytową chwilową wartość ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy skorygowaną charakterystyką C, jeżeli przekracza ona 135 dB (140 dB w stosunku do 20 µPa),

 poziom mocy akustycznej maszyny skorygowany charakterystyką A, jeżeli poziom emitowanego ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy skorygowany charakterystyką A przekracza 80 dB.