Wyrok Sądu Pracy
- Prawo
praca
- Kategoria
wyrok
- Klucze
brak kwalifikacji, nadużycie prawa, odszkodowanie, unieważnienie stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy, wyrok sądu pracy
Wyrok Sądu Pracy to oficjalne rozstrzygnięcie sądu dotyczące spraw związanych z prawami pracowników oraz pracodawców. W dokumencie tym określane są wszystkie istotne informacje dotyczące sprawy, w tym jej historii, argumentów stron oraz ostatecznego werdyktu. Treść wyroku zawiera decyzje sądu wraz z uzasadnieniem oraz ewentualne skutki prawne dla obu stron postępowania.
VII P 123/23 dnia 15.03.2023
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sąd Rejonowy w Warszawie, ul. Marszałkowska 123 15.03.2023
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Anna Kowalska
Ławnicy Jan Nowak, Maria Wiśniewska
Protokolant Piotr Zieliński
po rozpoznaniu w dniu 10.03.2023 w Warszawie, ul. Marszałkowska 123
na rozprawie
przy udziale -
sprawy z powództwa Joanny Malinowskiej
przeciwko Szkoła Podstawowa nr 1 w Warszawie, ul. Kwiatowa 1
o odszkodowanie
1. zasądza od pozwanego Szkoła Podstawowa nr 1 w Warszawie, ul. Kwiatowa 1 na rzecz powódki Joanny Malinowskiej kwotę 5000,00 (słownie: pięć tysięcy) złotych tytułem odszkodowania,
2. wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 3000,00 (słownie: trzy tysiące) złotych.
/-/ Anna Kowalska /-/ SSR Anna Kowalska /-/ Piotr Zieliński
VII P 123/23
UZASADNIENIE
W pozwie z dnia 20.02.2023 powódka Joanna Malinowska wniosła o unieważnienie stwierdzenia wygaśnięcia stosunku pracy z dniem 31.01.2023, w związku z tym zażądała odszkodowania w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia za pracę tj. kwoty 5000,00 złotych (pozew k. 2).
W odpowiedzi na pozew pozwany Szkoła Podstawowa nr 1 w Warszawie, ul. Kwiatowa 1 wniósł o oddalenie powództwa w całości (odpowiedź na pozew k. 5).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W okresie od 01.09.2018 do 30.06.2022 powódka pozostawała w zatrudnieniu jako nauczyciel języka polskiego na podstawie zawieranych kolejno umów o pracę w różnych szkołach. Ostatnim zatrudnieniem powódki w tym okresie była Szkoła Podstawowa nr 2 w Warszawie, gdzie pracowała od 01.09.2020 do 30.06.2022, jako nauczyciel języka polskiego na podstawie umowy o pracę w wymiarze 3/4 etatu (dowód świadectwa pracy k. 7 cz. I akta osobowe powódki, bezsporne).
W dniu 01.09.2022 Joanna Malinowska została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Szkole Podstawowej nr 1 w Warszawie w pełnym wymiarze godzin zajęć dydaktycznych, w charakterze nauczyciela języka polskiego. W chwili zawarcia umowy powódka posiadała wykształcenie wyższe magisterskie z zakresu filologii polskiej i angielskiej -specjalność nauczycielska i translatoryczna, przygotowanie pedagogiczne potwierdzone świadectwem ukończenia studiów podyplomowych, zaświadczenie MEN z dnia 15.07.2022 potwierdzające ukończenie kursu kwalifikacyjnego - Nauczanie języka polskiego jako obcego oraz świadectwo zdania egzaminu przed Komisją Egzaminacyjną - OKE Warszawa (umowa o pracę k. 8, świadectwo k. 9, zaświadczenie k. 10, dyplom k. 11).
W dniu 15.10.2022 Kurator Oświaty nadał powódce stopień nauczyciela dyplomowanego. Na tej podstawie Dyrektor Szkoły wręczyła powódce dokument stwierdzający mianowanie z mocy prawa (mianowanie k. 12, akt nadania k. 13, dowód z przesłuchania w charakterze strony pozwanej Janiny Nowak k. 14).
Decyzją Kuratora Oświaty z dnia 15.01.2023 stwierdzono nieważność wydanej decyzji nadającej powódce stopień awansu nauczyciela dyplomowanego. Od tej decyzji odwołała się Joanna Malinowska (decyzja k. 15, dowód z przesłuchania powódki k. 16).
Wobec stwierdzenia braku kwalifikacji do nauczania języka polskiego - zgodnie z pismem i Kuratora Oświaty w Warszawie z dnia 20.01.2023, Dyrektor Szkoły pozwanej stwierdziła wygaśnięcie stosunku pracy powódki z dniem 31.01.2023 (pismo k. 17).
Joanna Malinowska nie została uwzględniona w arkuszu organizacyjnym w roku szkolnym 2022/2023 jako nauczyciel języka polskiego. Przyczyną powyższego był brak kwalifikacji oraz negatywna opinia Kuratora Oświaty (dowód z przesłuchania w charakterze strony pozwanej Janiny Nowak k. 18).
Przeciętne wynagrodzenie powódki z ostatnich 3 miesięcy pracy u pozwanego obliczone na zasadach obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wyniosło 1666,66 zł (zaświadczenie k. 19).
Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o złożone do akt sprawy dokumenty oraz dowód z przesłuchania stron. Zasadniczo stan faktyczny w sprawie był bezsporny, a rozstrzygnięcie sprowadzało się do rozwiązania sporu co do prawa.
Sąd zważył, co następuje:
Podstawę prawną kwestionowanej decyzji o odebraniu powódce stopnia awansu nauczyciela dyplomowanego stanowił art. 86 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. 1982 nr 3 poz. 19). W myśl powołanego wyżej przepisu, nauczyciele zatrudnieni w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie mianowania, którzy posiadali wymagane kwalifikacje, z tym dniem uzyskują z mocy prawa stopień nauczyciela dyplomowanego i stali się nauczycielami zatrudnionymi na podstawie mianowania.
Joanna Malinowska w chwili wejścia w życie ustawy tj. w dniu 01.09.2022 była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w wymiarze pełnego etatu w Szkole Podstawowej nr 1 w Warszawie. Ponadto nie posiadała kwalifikacji wymaganych do zajmowania stanowiska nauczyciela dyplomowanego.
Cytowany wyżej przepis dotyczył nauczycieli zatrudnionymi na podstawie mianowania w dniu wejścia w życie ustawy, ale nie wszystkich nauczycieli, którzy w przeszłości byli zatrudnieni na podstawie mianowania (vide wyrok SN z 15.02.2005r. I PK 181/04 publ. OSNP z 2005r. Nr 18 poz. 281).
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tek. jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2215 z późn. zm.) stosunek pracy z nauczycielem nawiązuje się na podstawie mianowania, jeżeli istnieją warunki do zatrudnienia nauczyciela w szkole w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony. Powódka w dniu 01.09.2022 była zatrudniona w wymiarze pełnego etatu.
Reasumując zatrudnienie powódki w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01.09.2022 nie mogło być zatrudnieniem na podstawie mianowania. W tym stanie nie może mieć do niej zastosowania dyspozycja drugiej części przepisu art. 86 cytowanej wyżej ustawy, pozwalająca na uzupełnienie wymaganych kwalifikacji do stopnia nauczyciela dyplomowanego - do 31.08.2023.
Przez pojęcie " wymagane kwalifikacje" do stopnia nauczyciela dyplomowanego należało rozumieć kwalifikacje określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 1987 r. w sprawie szczególnych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudniać nauczycieli nie mających wyższego wykształcenia (Dz. U. 1987 nr 5 z późn. zm.). Zgodnie z tym aktami należało legitymować się dyplomem ukończenia studiów wyższych magisterskich i świadectwem ukończenia studiów podyplomowych z zakresu dydaktyki lub świadectwem odpowiedniego egzaminu z zakresu znajomości dydaktyki, przeprowadzonego przez instytucje zagraniczne i uznawanego przez MEN, a ponadto koniecznym było uzyskanie przygotowania pedagogicznego (§ 3 cytowanego rozporządzenia). W sposób podobny kwalifikacje wymagane od nauczycieli dyplomowanych zostały określone w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli... (Dz. U. z 2017 r. poz. 1575 z późn. zm.), które uchyliło akt prawny z 1987 r.
Należy się zgodzić z Kuratorem Oświaty, iż akt nadania powódce stopnia nauczyciela dyplomowanego z mocy prawa został wydany z naruszeniem prawa.
W konsekwencji została wydana decyzja Dyrektora Szkoły pozwanego stwierdzająca wygaśnięcie stosunku pracy powódki z dniem 31.01.2023 z powodu braku kwalifikacji do nauczania języka polskiego (art. 20 ust 1 w zw. z art. 10 ust 5 ustawy - Karta Nauczyciela). Trzeba jednak stwierdzić iż działanie pozwanego w dniu 20.01.2023 mającego wiedzę o przystąpieniu przez powódkę do egzaminu z dydaktyki i powoływanie się na opinię Kuratora Oświaty z dnia 15.01.2023 - nosiło znamiona nadużycia prawa w rozumieniu art. 8 k.p. Zdaniem Sądu podnoszenie argumentu braku kwalifikacji - istniejącego od początku zatrudnienia powódki w pozwanym, właśnie w trakcie uzupełniania przez nią kwalifikacji nie może korzystać z ochrony prawnej.
Powyższe uzasadniało zgodnie z art. 45 § 1 i art. 47 1 w zw. z art. 55 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy zasądzenie na rzecz powódki od pozwanego odszkodowania w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia za pracę tj. kwoty 5000,00 złotych.
Sąd nadał wyrokowi na podstawie art. 477 § 2 kpc rygor natychmiastowej wykonalności w części nie przekraczającej pełnego 3-miesięcznego wynagrodzenia pracownika.
/-/ SSR Anna Kowalska
Podsumowując, Wyrok Sądu Pracy stanowi ostateczne rozstrzygnięcie w danej sprawie, które ma moc prawną i obowiązuje strony postępowania. Jest to rezultat przeprowadzenia procesu sądowego, w którym uwzględniono wszystkie argumenty oraz dowody zebrane w trakcie rozprawy. Wyrok ten może być zaskarżony w wyznaczonym terminie, a jego wykonanie ma kluczowe znaczenie dla realizacji praw i obowiązków stron zgodnie z obowiązującym prawem pracy.