Wyrok Sądu Rejonowego

III Kp 123/23 dnia 24 marca 2023 r.

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Rejonowy w Warszawie, Mokotów 24 marca 2023 r. Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Kowalska

Ławnicy: Jan Nowak, Maria Wiśniewska

Protokolant: Piotr Zieliński

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2023 r. w Warszawie

przy udziale -

na rozprawie

sprawy z powództwa Firma "XYZ" Sp. z o.o. w Warszawie

przeciwko Tomaszowi Malinowskiemu

o odszkodowanie

I. zasądza od pozwanego Tomasza Malinowskiego na rzecz powoda - Firma "XYZ" Sp. z o.o. w Warszawie kwotę 4500 zł /słownie: cztery tysiące pięćset złotych/ tytułem odszkodowania oraz kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem zwrotu wpisu sądowego,

II. nie obciąża pozwanego Tomasza Malinowskiego kosztami zastępstwa prawnego powoda.

/-/ Piotr Zieliński /-/ SSR Anna Kowalska /-/ Jan Nowak

III Kp 123/23

UZASADNIENIE

W pozwie skierowanym do Sądu Rejonowego w Warszawie powód - Firma "XYZ" Sp. z o.o. w Warszawie wniosła o zasądzenie od pozwanego Tomasza Malinowskiego kwoty 4500 zł tytułem odszkodowania za wyrządzoną powodowi szkodę w mieniu wojskowym wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych (pozew k. 2-5).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości (protokół rozprawy k. 15).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Tomasz Malinowski był zatrudniony w Firmie "XYZ" Sp. z o.o. w Warszawie na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r., w pełnym wymiarze czasu pracy jako kierowca w dziale logistyki (świadectwo pracy k. 20 akt osobowych, zeznanie pozwanego k. 25).

W dniu 5 stycznia 2023 r. pozwany prowadząc pojazd służbowy Fiat Ducato, nie zachowując należytej ostrożności, o godzinie 8:00 na skrzyżowaniu ul. Marszałkowskiej i Alei Jerozolimskich w Warszawie uderzył w tył pojazdu Skoda Octavia, co spowodowało uderzenie tego pojazdu w dwa inne pojazdy znajdujące się przed nim. Na skutek powyższego zdarzenia w pojeździe kierowanym przez pozwanego uległy uszkodzeniu m.in. zderzak, maska, reflektor, chłodnica, błotnik, kierownica. Wysokość powstałej szkody została określona kwotą 4500 złotych. Wynagrodzenie za pracę pozwanego w styczniu 2023 r. wyniosło 1500 złotych (dokumenty k. 30, zeznanie pozwanego k. 25).

Pozwany przeważnie pracował w godzinach od 8:00 do 16:00. Norma jego czasu pracy wynosiła 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo w 5-dniowym tygodniu pracy. Pozwany pracował w godzinach nadliczbowych. Za pracę w godzinach nadliczbowych otrzymywał dni wolne. W okresie 20 grudnia 2022 - 4 stycznia 2023 r. pozwany nie pracował w powodowej jednostce, częściowo odbierając dni wolne za pracę w godzinach nadliczbowych (zeznania świadków: Jan Kowalski k. 35, Anna Nowak k. 40-45, ewidencja k. 50-55).

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o złożone dokumenty, zeznania świadków i dowód z przesłuchania stron ograniczony na podstawie art. 477(2) § 2 k.p.c. do przesłuchania pozwanego. Należy stwierdzić, iż zasadniczo stan faktyczny w sprawie był bezsporny w sprawie i wynikał ze złożonych dokumentów.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie rozważań należy zauważyć, iż przedstawiony stan faktyczny nie był kwestionowany przez strony i nie budził ich zastrzeżeń. Niewątpliwie powód spowodował szkodę w kierowanym pojeździe, do czego sam się przyznał. Okoliczności zdarzenia zostały udokumentowane w jasny sposób przez powódkę i przybyłą na miejsce policję i nie budzą wątpliwości.

W myśl art. 115 k.p. pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną według zasad określonych w przepisach niniejszego rozdziału (tytuł odpowiedzialność pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy). Pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda (art. 117 k.p.).

Jeżeli na skutek działania pracownika pracodawca poniesie szkodę, wówczas pracownik ponosi odpowiedzialność określoną w przepisach artykułu 119-122 k.p. Konieczne jest wówczas łączne spełnienie następujących przesłanek: -naruszenie obowiązków pracowniczych pod postacią działania (jak i zaniechania), -wina pracownika, -wyrządzenie szkody pracodawcy, istnienie związku przyczynowego między zawinionym działaniem (zaniechaniem)pracownika, a powstałą szkodą.

Ciężar udowodnienia zaistnienia szkody, okoliczności wskazujących, iż to pracownik szkodę wyrządził oraz wysokość szkody-spoczywa na pracodawcy.

W rozpatrywanej sprawie pracodawca udowodnił, iż to pozwany z winy nieumyślnej wyrządził szkodę powodowej w postaci działania w kwocie 4500 złotych. Okoliczności powstania szkody, jej wysokość nie były kwestionowane przez strony procesu i nie budziły wątpliwości Sądu.

W art. 119 k.p. sprecyzowano sposób ustalenia maksymalnej kwoty odszkodowania za szkodę wyrządzoną z winy nieumyślnej. Według niego stanowi ją trzykrotne wynagrodzenie pracownika przysługujące w dniu wyrządzenia szkody. W przypadku Tomasza Malinowskiego wynagrodzenie za pracę wynosiło 1500 złotych. W konsekwencji trzykrotne wynagrodzenie pracownika równało się kwocie 4500 złotych, którą to sumę zażądała powodowa jednostka. Należy zauważyć, iż powyższa kwota nie kompensowała w całości wyrządzonej przez pozwanego szkody.

Podnoszony przez pozwanego argument, iż pracował za dużo w nadgodzinach, co przyczyniło się do szkody nie znajduje odzwierciedlenia w aktach sprawy. Wszak to powód wystąpił z wnioskiem o przyjęcie go do pracy w powodowej jednostce na stanowisku kierowcy pisząc, iż wykonywał wcześniej zawód kuriera i zdaje sobie sprawę z obowiązków, jakie za sobą niesie praca na tym etacie, dalej pisząc, iż jest w pełni dyspozycyjny (k. 10 akt osobowych). Nadto powód podpisał zakres obowiązków na stanowisku kierowcy.

W pkt 1 ust. 1 tegoż zakresu określono, iż kierowca odpowiada za kolizje i wypadki samochodowe spowodowane z jego winy materialnie i dyscyplinarnie, dalej w ust. 2, 3 tegoż punktu określono, iż kierowca winien "umieć dobrze i pewnie kierować pojazdem w dowolnych warunkach drogowych, dowolnych porach roku i dnia", "znać i ściśle przestrzegać przepisy ruchu drogowego, obowiązujące prędkości i przepisy lokalne".

W niniejszej sprawie należy stwierdzić, iż pozwany spowodował kolizję (szkodę) w godzinach rannych - 8:00, kiedy człowiek jest stosunkowo wypoczęty i nie zmęczony pracą. Również data zdarzenia 5 stycznia 2023 r. skłania do konkluzji, iż warunki panujące na drodze były przeciętne-nie odbiegające od występujących o tej porze roku.

Jest prawdą, iż pozwany pracował w dniu poprzedzającym zdarzenie 4 stycznia 2023 r. 10 godzin tj. 2 godziny ponad normę dzienną swojego czasu pracy. Należy jednak również zauważyć, iż Tomasz Malinowski w okresie 20 grudnia 2022 - 4 stycznia 2023 nie pracował w jednostce, częściowo odbierając dni wolne za przepracowane "nadgodziny". W ocenie Sądu powód miał wystarczająco dużo czasu na regenerację sił, a przepracowane nadgodziny w dniach poprzedzających zdarzenie nie miały wpływu na spowodowanie kolizji przez Tomasza Malinowskiego.

W tym stanie uzasadniony jest wniosek, iż w sprawie nie występują żadne okoliczności mogące ograniczyć odpowiedzialność pracownika. Również próby polubownego rozwiązania sporu (niewątpliwie korzystne dla pozwanego) podjęte poprzez powodową jednostkę i Sąd nie dały pozytywnego rezultatu.

Powyższe skutkowało orzeczeniem jak w punkcie I-szym wyroku.

W myśl art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu zalicza się m.in. poniesione przez nią koszty sądowe oraz wynagrodzenie adwokata nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach. W niniejszej sprawie strona powodowa żądała zwrotu kosztów wpisu sądowego - 200 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisowych - 500 złotych. O obowiązku zwrotu kosztów wpisu sądowego Sąd orzekł kierując się ww. zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, jak w punkcie I-szym wyroku.

Biorąc pod uwagę sytuację materialną pozwanego (bezrobotny), rodzinną (na utrzymaniu 2 dzieci, żona pracująca z wynagrodzeniem 2500 zł miesięcznie, pomoc ze strony rodziców) Sąd uznał, iż zachodzi szczególny uzasadniony wypadek pozwalający w świetle art. 102 k.p.c. na nie obciążenie kosztami zastępstwa procesowego pozwanego-strony przegrywającej proces, o czym Sąd orzekł w punkcie II-gim wyroku.

/-/ SSR Anna Kowalska