Zarzuty do opinii biegłych

Prawo

rodzinne

Kategoria

pismo

Klucze

dowód z nowej opinii psychologiczno-pedagogicznej, kontakt ojca z dziećmi, opinia biegłych, władza rodzicielska, zarzuty uczestniczki

Dokument „Zarzuty do opinii biegłych” stanowi zbiór zarzutów i argumentów składanych w celu podważenia treści opinii przygotowanej przez biegłych w danej sprawie. Dokument ten ma na celu wykazanie błędów, nieprawidłowości lub braków w opinii biegłych, co może mieć istotne znaczenie dla dalszego toku postępowania. Zarzuty te mogą dotyczyć różnych aspektów opinii, takich jak przesłanki, metodologia badawcza czy wnioski w niej zawarte.

ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 2023-10-26

Sąd Rejonowy w Warszawie

Sygn. akt I Ns 1234/23

ul. Marszałkowska 100, 00-001 Warszawa

00-001 Warszawa

Wnioskodawca: Jan Kowalski

(adres w aktach)

repr. przez r.pr. Annę Nowak

(adres w aktach)

Uczestniczka: Maria Kowalska

(adres w aktach)

repr. przez adw. Piotra Wiśniewskiego

(adres w aktach)

Sygn. akt I Ns 1234/23

Pismo procesowe pełnomocnika uczestniczki

zawierające ustosunkowanie się do opinii biegłych

Działając w imieniu własnym, w odpowiedzi na zobowiązanie ze strony sądu co do ustosunkowania się do opinii biegłych, doręczone pełnomocnikowi uczestniczki 2023-10-16:

1) wnoszę o dopuszczenie dowodu z nowej opinii psychologiczno-pedagogicznej na okoliczność predyspozycji stron do wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron, relacji rodzinnych, stanu emocjonalnego małoletnich dzieci stron, przyczyn tego stanu oraz zaleceń naprawczych, o ile są one konieczne z uwagi na dobro dzieci, zasadności i częstotliwości kontaktów małoletnich z ojcem, ustaleń w zakresie sytuacji życiowej wnioskodawcy;

2) zgłaszam wobec opinii biegłych z 2023-09-20 (data wpływu do sądu) zarzuty sformułowane w sposób szczegółowy w uzasadnieniu.

Uzasadnienie

Uwagi wstępne. Postanowieniem z 2023-08-15 tutejszy sąd dopuścił dowód z opinii biegłych psychologa i pedagoga „na okoliczność predyspozycji stron do wykonywania władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron, relacji rodzinnych, stanu emocjonalnego małoletnich dzieci stron, przyczyn tego stanu oraz zaleceń naprawczych, o ile są one konieczne z uwagi na dobro dzieci, zasadności i częstotliwości kontaktów małoletnich z ojcem, z udzieleniem odpowiedzi na pytanie czy zgodne z dobrem małoletnich jest zakazanie ojcu kontaktów z dziećmi czy też wystarczające jest ograniczenie tych kontaktów poprzez obecności przy nich kuratora sądowego”.

Opinia łączna biegłych: Anna Zielińska, biegłej w zakresie psychologii i pedagogiki, oraz Tomasz Malinowski, biegłego w zakresie psychologii, datowana na „2023-09-15” (data wpływu do sądu: 2023-09-20), została sporządzona na podstawie:

1) analizy akt sprawy;

2) wywiadów psychologiczno-pedagogicznych;

3) badań testowych;

4) wypowiedzi indywidualnych każdej ze stron.

Strona uczestniczki zgłasza wobec ww. opinii następujące zarzuty:

1) badania będące podstawą opinii zostały przeprowadzone w niewłaściwych warunkach – w pośpiechu, bez dania każdej ze stron równorzędnego czasu do wypowiedzenia się, w warunkach konfrontacji między stronami, nie zaś w spokojnej atmosferze pozwalającej na nieskrępowane wypowiedzi;

2) oparcie opinii na niewłaściwym stanie faktycznym – co przejawia się w powoływaniu się biegłych w opinii na inne osoby niż podlegające badaniu w niniejszej sprawie (Adam, Ewa, Piotr, Krystyna);

3) wewnętrzna sprzeczność opinii – stwierdzenie z jednej strony, że uczestniczka ogranicza ojcu kontakty z dziećmi, z drugiej zaś przyznanie, że warunki mieszkaniowe wnioskodawcy wymagają sprawdzenia, a co za tym idzie – przyznanie racji uczestniczce, która nie wyraża zgody na nocowanie dzieci w nieodpowiednich warunkach;

4) brak obiektywizmu opinii – przejawiający się w jednoznacznie negatywnym nastawieniu biegłych wobec uczestniczki.

Ad 1) Warunki przeprowadzania badań. Badania będące podstawą opinii zostały przeprowadzone w niewłaściwych warunkach: w pośpiechu, bez dania każdej ze stron równorzędnego czasu do wypowiedzenia się, w warunkach konfrontacji między stronami, nie zaś w spokojnej atmosferze pozwalającej na nieskrępowane wypowiedzi. Zgodnie z zasadami opiniowania psychologicznego badania będące podstawą opinii powinny być przeprowadzone w warunkach pozwalających badanym na swobodne wypowiedzi, bez wchodzenia w konfrontację z drugą. Niestety, w realiach niniejszej sprawy tak się nie stało – biegli nie zapewnili stronom komfortu wypowiedzi. Po wykonaniu przez strony testów psychologicznych biegli – mimo że wiedzieli, iż strony są w konflikcie – przeprowadzili z obiema stronami rozmowę jednocześnie, w tym samym pokoju. Skutkowało to tym, że wypowiedzi uczestniczki były natychmiast ripostowane przez wnioskodawcę, przez co uczestniczka nie mogła spokojnie przedstawić swojego stanowiska. Ponadto rozmowa ze stronami trwała zaledwie 30 minut: biegli komunikowali, że muszą już kończyć z uwagi na inne obowiązki. Sprawiło to, że badanie odbywało się pod presją czasu: uczestniczka nie mogła rozwinąć żadnej ze swoich wypowiedzi, ponieważ biegli cały czas prosili o skracanie stanowisk.

Ad 2) Oparcie opinii na niewłaściwym stanie faktycznym. Uczestniczka ze zdumieniem stwierdza, że opinia została oparta na niewłaściwym stanie faktycznym, co przejawia się w powoływaniu się przez biegłych w opinii na inne osoby niż podlegające badaniu w niniejszej sprawie (Adam, Ewa, Piotr, Krystyna). Świadczy to o tym, iż biegli, przygotowując opinię, stosowali technikę „kopiuj, wklej”, a co za tym idzie, wykorzystali gotowe sformułowania i wnioski, nie kierując się indywidualnymi aspektami występującymi w realiach niniejszej sprawy. Jest to niezwykle smutna konstatacja, świadczy bowiem o nieprofesjonalnym, pobieżnym i naznaczonym chaosem i pośpiechem podejściu biegłych do opiniowania, a co za tym idzie, podważa wiarygodność opinii jako nieopartej na rzetelnie przeprowadzonych badaniach osadzonych w realiach konkretnej sprawy.

Ad 3) Wewnętrzna sprzeczność opinii. Biegli stwierdzają z jednej strony, że uczestniczka ogranicza ojcu kontakty z dziećmi, z drugiej zaś zauważają, że dotychczasowa postawa opiekuńczo-wychowawcza ojca wymaga korekty (s. 7 opinii), a więc przyznają rację uczestniczce, która nie wyraża zgody na zabieranie dzieci przez ojca do jego miejsca zamieszkania z uwagi na to, że wnioskodawca nadużywa alkoholu, a w jego mieszkaniu często odbywają się libacje alkoholowe. Z akt sądowych wynika, że uczestniczka jak najbardziej jest nastawiona na realizację kontaktów ojca z dziećmi, z tym jedynie zastrzeżeniem, by odbywały się one w bezpiecznych dla dzieci warunkach, tj. w jej miejscu zamieszkania, ewentualnie w obecności kuratora sądowego. Nie znajduje zatem potwierdzenia w faktach konkluzja biegłych, jakoby uczestniczka ograniczała byłemu mężowi kontakt z potomstwem. Wydaje się, że jedynym źródłem informacji, na którym biegli oparli swoje przekonanie o rzekomym utrudnianiu przez uczestniczką kontaktów ojca z dziećmi, były jednostronne twierdzenia wnioskodawcy. Tym samym podważa to rzetelność opinii oraz jej obiektywizm.

Ad 4) Brak obiektywizmu opinii. Z opinii wybrzmiewa jednoznacznie negatywne nastawienie biegłych wobec uczestniczki. Przejawia się to zarówno w warstwie leksykalnej: przez stosowanie przez biegłych sformułowań wykraczających poza granice zwykłej, przyjętej w opiniach psychologiczno-pedagogicznych, krytyki („wskazany jest nadzór nad matką”, „zachowanie matki ocenione jest jako naganne”, „zauważalne jest manipulowanie dziećmi przez matkę” – s. 8 opinii), jak i w warstwie merytorycznej: przez oparcie opinii w znacznej mierze na jednostronnych, mających charakter pomówień deklaracjach wnioskodawcy. Opiniowanie przez biegłych powinno charakteryzować się obiektywizmem: oparciem wniosków na faktach, nie zaś na deklaracjach jednej bądź obydwu stron, szczególnie w sytuacji, gdy jedna ze stron w sposób nadmierny atakuje drugą, dając wyraz agresji wobec niej (szczególnie że biegli już podczas przeprowadzania badań mieli możliwość obserwowania agresywnych zachowań wnioskodawcy wobec byłej żony, a nawet sami je tonowali). W razie wątpliwości co do faktów zadaniem biegłych jest weryfikowanie ich. Niestety, w niniejszej sprawie biegli nie dokonali takiej weryfikacji. Opinię biegłych należy uznać za stronniczą: biegli nie odnieśli się do większości zarzutów i skarg uczestniczki na postawę i zachowania byłego męża.

Konkluzje. Reasumując powyższe wyjaśnienia, uczestniczka stwierdza, że jako wysoce naganną należy określić nie postawę uczestniczki, której biegli niesłusznie przypisują rzekome manipulowanie dziećmi i ich separowanie od ojca, ale postawę biegłych przejawiającą się w:

a) traktowaniu sprawy pobieżnie,

b) myleniu spraw przez biegłych,

c) odnoszeniu się do wygłaszanych przez wnioskodawcę pomówień, a nie do faktów,

d) traktowaniu tych pomówień jako prawdy, co przejawia się w jednoznacznie negatywnym nastawieniu biegłych do uczestniczki, a tym samym podaje w wątpliwość obiektywizm opinii.

Wobec opisanych powyżej wątpliwości i zastrzeżeń uczestniczki wobec opinii jest nie tylko wskazane, ale i konieczne dopuszczenie dowodu z nowej opinii psychologiczno-pedagogicznej co do okoliczności wskazanych w petitum niniejszego pisma.

Oświadczenie w trybie art. 1391 k.p.c. Oświadczam, iż odpis niniejszego pisma wraz z załącznikami został nadany przesyłką poleconą na adres pełnomocnika drugiej strony postępowania.

....................................................................

(własnoręczny podpis pełnomocnika uczestniczki)

Podsumowując, dokument „Zarzuty do opinii biegłych” jest istotnym narzędziem w procesie prawno-ekspertyzowym, pozwalającym na krytyczną analizę opinii biegłych i ewentualne zgłaszanie wątpliwości co do jej wiarygodności. Poprzez składanie zarzutów i prezentację kontrargumentów możliwe jest uzyskanie bardziej precyzyjnego obrazu sytuacji oraz zabezpieczenie interesów stron postępowania.