Postanowienie o nakazaniu powrotu dziecka

Gdańsk, dnia 22 marca 2023 r.

II C 123/23

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Gdańsku 22 marca 2023 Wydział Cywilny

w składzie:przewodniczący SSO Anna Kowalskaprotokolant sekretarz sądowy Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2023 r.na rozprawiesprawy z wniosku Jana Wiśniewskiegoz udziałem Anny Wiśniewskiejprzy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Gdańsku o nakazanie powrotu małoletniego Piotra Wiśniewskiego na podstawie Konwencji haskiej w sprawiecywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r.

postanawia:

1. nakazać Annie Wiśniewskiej wydanie Janowi Wiśniewskiemu małoletniego Piotra Wiśniewskiego, urodzonego 10 maja 2015 r. w Gdańsku, syna Jana i Anny, 15051012345 w terminie czternastu dni od dnia uprawomocnienia się niniejszego postanowienia;

2. ustalić wydatki w sprawie na kwotę 1500 zł (tysiąc pięćset) i obciążyć nimi Annę Wiśniewską w całości;

3. ustalić, że uczestniczy ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

SSO Anna Kowalska(własnoręczny podpis)

II C 123/23

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 1 lutego 2023 r. Jan Wiśniewski wniósł o nakazanie uczestniczce Annie Wiśniewskiej zapewnienie powrotu do Polski małoletniego Piotra Wiśniewskiego urodzonego 10 maja 2015 r. w Gdańsku, zamieszkałego przed uprowadzeniem pod adresem ul. Morska 12, 80-001 Gdańsk - w terminie czternastu dnia od uprawomocnienia się orzeczenia w tej sprawie.

Uczestniczka Anna Wiśniewska wniosła o oddalenie wniosku.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Gdańsku nie zajął końcowego stanowiska wsprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni Piotr Wiśniewski urodził się 10 maja 2015 r. w Gdańsku. Jest synem Jana Wiśniewskiego iAnny Wiśniewskiej. Do roku 2020 r. małoletni zamieszkiwał wraz z obojgiem rodziców weGdańsku przy ul. Morskiej 12.

Dowód: akt urodzenia Piotra Wiśniewskiego, k. 5, okoliczność bezsporna

W 2020 r. Anna Wiśniewska podjęła decyzję o odejściu od męża i związała sięz innym mężczyzną, obecnie jej mężem, Markiem Kowalskim. Konsekwencją tego byłaprzeprowadzka uczestniczki do Hiszpanii, gdzie zamieszkuje obecnie.

Dowód: okoliczność bezsporna

Małżeństwo Jana Wiśniewskiego i Anny Wiśniewskiej zostało rozwiązane przez rozwódwyrokiem tut. Sądu wydanym w sprawie I C 234/21, 15 stycznia 2022 r., z wyłącznej winyuczestniczki ad. 1. Anny Wiśniewskiej. W orzeczeniu tym sąd powierzył władzęrodzicielską nad małoletnim obojgu rodzicom, ustalając miejsce zamieszkania dziecka wkażdorazowym miejscu zamieszkania ojca.

Dowód: wyrok I C 234/21, k. 15

Zgodnie z postanowieniami ww. wyroku rozwodowego w zakresie ustalającym kontaktymatki z dzieckiem, Jan Wiśniewski 1 lipca 2022 r. przywiózł małoletniego do miejscazamieszkania matki, gdzie dziecko miało przebywać do 15 lipca 2022 r. W terminiepierwotnie umówionym małoletni nie wrócił jednak do kraju stałego pobytu. W chwiliobecnej zamieszkuje wraz z matką w Hiszpanii, przy ul. Calle Mayor 25, Madryt. W obecnym miejscuzamieszkania małoletni uczęszcza do 4 klasy szkoły podstawowej.

Dowód: okoliczność bezsporna

Mając na uwadze rozbieżne stanowiska rodziców co do aktualnej i minionej sytuacjimałoletniego, a także kierując się potrzebą ochrony w sprawie nadrzędnej wartości – dobradziecka, sąd dopuścił i przeprowadził w sprawie dowód z opinii RODK oraz wysłuchaniamałoletniego.

Z opinii sporządzonej przez RODK wynika, że oboje rodzice posiadają dostatecznekompetencje rodzicielskie. Rodzicie pozostają w silnym konflikcie, a problemy, które legły upodstaw ich rozstania nie zostały jeszcze przez niech właściwie wyjaśnione. Oboje rodzicestarają się kreować swój pozytywny wizerunek, zapewniając o trosce o dobro małoletniegojako nadrzędnym powodzie podejmowanych przez nich działań.

Matka dziecka nie może się niewątpliwie pogodzić z konsekwencjami podjętych decyzjiżyciowych i faktem, że syn zamieszkuje obecnie w innym kraju. Podejmowane przez niąwzględem dziecka działania, zdaniem RODK, stanowią realizację z góry założonego planuwpłynięcia na decyzję dziecka co do kraju zamieszkania. Ponadto matka kreuje w oczachdziecka negatywny wizerunek drugiego rodzica.

Ojciec dziecka jest osobą spokojną, wyważoną, zdaje się być pogubiony w zaistniałejsytuacji. Stara się nie naciskać na małoletniego. Niewątpliwie jest rodzicem bardziejwymagający, kładącym większy nacisk na kwestie edukacji niż matka. W zaistniałym stanierzeczy ma zdecydowanie mniejsze możliwości kontaktu z synem i z sytuacją tą się nie godzi.

Małoletni z racji posiadanych doświadczeń jest ponadprzeciętnie dojrzały jak na swójwiek. W pierwszej fazie rozmowy prezentuje wypowiedzi zgodne z linią obraną przez matkę.Przy kolejnym spotkaniu, kiedy zyskał zaufanie do badających, wskazuje, że tęskni za krajempochodzenia i przyjaciółmi. Jednocześnie nie chce sprawić zawodu matce, obawia się, że taobrazi się na niego i zerwie relację. Ma poczucie, że tata więcej mu wybaczy, dlatego stoi nastanowisku, że to z matką wolałby zamieszkać.

Dowód: opinia RODK k. 25

Do wysłuchania małoletniego doszło na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 marca 2023 r. w obecności biegłego psychologa. W trakcie wysłuchania małoletni nie zdecydowałsię na wyrażenie jednoznacznego poglądu co do swojej sytuacji. Wskazywał, że nie chce,żeby rodzice się kłócili i obrazili na niego. Był mocno przytłoczony zaistniałym stanemrzeczy. Podawał, że choć ma dobre oceny to nie do końca odnajduje się w hiszpańskiejrzeczywistości. Tęskni za wspólnymi zabawami z ojcem i realizacją ich hobby. Z drugiejstrony w Hiszpanii tęsknił za mamą. Najbardziej chciałby, żeby wszystko było jak dawniej,przed rozwodem rodziców, ale rozumie, że jest to niemożliwe.

Dowód: protokół wysłuchania małoletniego k. 30

Na rozprawie 15 marca 2023 r. sąd przeprowadził dowód z zeznań świadka Marii Nowak, którposiadała informacje na temat obecnego funkcjonowania małoletniego.W jej ocenie Piotr Wiśniewski ma zapewnioną właściwą opiekę, dobrze odnajduje się w nowychrealiach, jest dzieckiem pogodnym i bystrym. Świadek nie była jednak w stanie stwierdzićjakie są faktyczne potrzeby dziecka, co do kraju zamieszkania, a także czy powrót do krajupochodzenia niesie ze sobą dla dziecka jakieś zagrożenia.

Dowód: protokół k. 35

Ponadto Sąd przeprowadził dowód z wysłuchania uczestników, mając przy tym nauwadze, że pozostają oni w silnym konflikcie i są bezpośrednio zainteresowanirozstrzygnięciem sprawy na korzyść każdego z nich. Dlatego też sąd nie uznał składanychprzez nich wyjaśnień za decydujące dla rozstrzygnięcia spraw. Niewątpliwe bowiem międzybyłymi małżonkami wciąż żywy pozostaje konflikt, który doprowadził do rozpadu ichmałżeństwa. Obecnie zaistniały stan rzeczy jedynie zaognił i tak napięte relacje.

Wobec powyższego dokonując oceny sprawy Sąd miał przede wszystkim na względziewnioski płynące z opinii RODK oraz stanowisko dziecka. Pozostałe zaoferowane dowody byłyprzydatne dla rozstrzygnięcia, ale nie miały kluczowego znaczenia dla oceny sprawy.

Dokonując oceny wniosku Sąd w pierwszej kolejności rozważył, czy w sprawiezaistniały określone w art. 13 Konwencji haskiej przesłanki tamujące wydanie dziecka, przedewszystkim czy występuje powołana przez uczestniczkę przesłanka z art. 13 lit. b Konwencjihaskiej. Przepis ten stanowi, że organ nie jest zobowiązany do nakazania wydania dziecka,jeśli uczestnik wykaże, że istnieje poważne ryzyko, że powrót dziecka naraziłby je na szkodęfizyczną lub psychiczną albo w jakikolwiek inny sposób postawiłby je w sytuacji nie dozniesienia.

Mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy, a przede wszystkim treść wysłuchaniamałoletniego oraz opinię RODK sąd nie znalazł argumentów za przyjęciem, że w sprawiewystępują jakiekolwiek przesłanki tamujące możliwość powrotu dziecka do krajupochodzenia.

Przede wszystkim nie zostało wykazane przez Annę Wiśniewską, że wobecmałoletniego stosowane są w kraju pochodzenia przez ojca lub jakąkolwiek inną osobędziałania, o których w mowa w cytowanym art. 13 lit. b Konwencji haskiej. Małoletni pytanyo relacje z ojcem spontanicznie opowiada o ich wspólnej pasji i zabawach, nie nawiązując doniewłaściwych zachowań z strony ojca. Pytany o nie wprost stanowczo zaprzecza, określającojca mianem łagodnego i spokojnego. Stwierdza wręcz, że obawia się reakcji matki, któramoże nie chcieć go znać, jeśli powie, że wolałby mieszkać w Polsce z tatą. Dlatego teżsąd uznał, że przedstawione przez uczestniczkę w tym zakresie argumenty stanowiły jedynierealizację przyjętej przez nią taktyki procesowej, mającej na celu zwalczenie żądań wniosku.

Sąd Okręgowy miał ponadto na uwadze, że podstawowym celem prowadzonegopostępowania jest ochrona interesu dziecka przed konsekwencjami wynikającymi z jegobezprawnego uprowadzenia lub zatrzymania. Dlatego oceniając żądanie wniosku badał czy wsprawie występują inne przesłanki określone w art. 13 Konwencji haskiej. Zgromadzonymateriał dowodowy nie pozwolił jednak na postawienie takiej tezy. Przede wszystkim Sąd nieznalazł podstaw do przyjęcia, że zgodnie z twierdzeniami uczestniczki, małoletni sprzeciwiasię powrotowi do Polski. Takie stwierdzenie nie zostało przez niego wyartykułowane, azajmowane podczas wysłuchania stanowisko prowadzi do wniosku, że dziecko tęskni zamiejscem dotychczasowego zamieszkania oraz za ojcem.

Mając powyższe na uwadze sąd ocenił zgłoszone w sprawie żądanie jako zasadne iocenił, że zgodne z dobrem małoletniego jest zapewnienie mu jak najszybszego powrotu dokraju stałego pobytu – do Polski, Gdańsk, ul. Morska 12.

Z tych względów orzeczono jak na wstępnie. O kosztach postępowania rozstrzygnięto napodstawie art. 98 k.p.c.

SSO Anna Kowalska(własnoręczny podpis)

Z/ 1. a/a 2. Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy oraz uczestniczki i prokuratorowi bez pouczenia.

SSO Anna Kowalska(własnoręczny podpis)