Postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia alimentów

Sygn. akt I 1 Ns 765/23

POSTANOWIENIE

Warszawa, dnia 15 marca 2024 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie, Wydział I Cywilnyw następującym składzie:Przewodniczący: SSO Anna KowalskaProtokolant: st. sekr. sąd. Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 roku w Warszawiena rozprawiesprawy z powództwa Jana Wiśniewskiegoprzeciwko Annie Wiśniewskiejo rozwódw przedmiocie wniosku pozwanej o zabezpieczenie

postanawia

1. na czas toczącego się postępowania zobowiązać powoda Jana Wiśniewskiego do łożenia na rzecz małoletniej córki stron Zosi Wiśniewskiej tytułem alimentów, kwoty 1500 zł ( tysiąc pięćset złotych ) płatnych z góry do rąk pozwanej do 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;2. w pozostałej części wniosek oddalić.

/-/ Anna Kowalska

UZASADNIENIE

Pozwana wraz z odpowiedzią na pozew wniosła o zabezpieczenie powództwa poprzez zobowiązanie powoda do płacenia na rzecz małoletniej córki stron alimentów w kwocie 2000 zł oraz alimentów na jej rzecz w kwocie 1000 zł płatnych z góry do rąk powódki do dnia 10 każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana wskazała, iż od chwili urodzenia córki stron ciężar opieki nad nią spoczywał wyłącznie na pozwanej. Ponadto podniosła, iż w latach 2015-2023 również ponosiła całkowity ciężar utrzymania rodziny, albowiem powód w owym czasie, a także w okresie późniejszym koncentrował się wyłącznie na prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej a pozostały czas poświęcał na rozwój własnych zainteresowań.

Na rozprawie w dniu 10 marca 2024 roku pozwana wskazała, iż koszt utrzymania córki łącznie z opłatami eksploatacyjnymi wynosi 2500 zł.

Powód wniósł o oddalenie wniosku pozwanej o zasądzenie alimentów na jej rzecz podnosząc, iż pozwana zrezygnowała z pracy na rzecz prowadzenia własnej działalności gospodarczej, którą zawiesiła oraz o ustalenie obowiązku alimentacyjnego na rzecz córki w kwocie 800 zł.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Jak wynika z dokumentów złożonych do akt sprawy, strony zawarły związek małżeński w dniu 15 maja 2014 roku i ze związku tego mają małoletnią córkę Zosię Wiśniewską, urodzoną w dniu 20 lutego 2016 roku. Początkowo relacje małżeńskie pomiędzy stronami układały się dobrze. Wraz z upływem czasu pomiędzy małżonkami zaczęły rodzić się konflikty. Powód źródła takiej sytuacji upatruje w różnicy charakterów i innego podejścia do funkcjonowania rodziny, a w szczególności obowiązków domowych, sposobu wydatkowania pieniędzy poglądów i aspiracji życiowych. Wedle pozwanej przyczyny takiej sytuacji należy upatrywać w koncentrowaniu się powoda na prowadzonej działalności gospodarczej oraz zaspakajaniu własnych potrzeb i braku uczestnictwa w życiu rodzinnym.

Zgodnie z treścią art. 730¹ § 1 k.p.c. w sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia.

Stosownie natomiast do treści art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl § 2 cytowanego przepisu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że powód jako ten z rodziców, który nie wypełnia obowiązku codziennej opieki nad dzieckiem powinien mieć większy niż pozwana udział w kosztach utrzymania dziecka wyrażony w formie pieniężnej. Podkreślenia wymaga, że powód ma takie możliwości. Ustalając wysokość świadczeń alimentacyjnych powoda na rzecz córki stron należy poczynić zastrzeżenie, że zdaniem Sądu przedstawione przez pozwaną wydatki związane z utrzymaniem dziecka, które winien uiszczać pozwany (tj. 2500 zł), nie zasługują na akceptację w całości. W ocenie Sądu ustalenie wydatków na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej córki stron na kwotę 2500 zł miesięcznie należało uznać za zawyżone.

W ocenie Sądu niezasadnym jest bowiem doliczanie do miesięcznych kosztów utrzymania Zosi Wiśniewskiej wydatków ponoszonych na wyposażenie pokoju małoletniej, albowiem dziecko w wieku córki stron nie wymaga corocznej zmiany wystroju pokoju i zakupu nowych mebli. Doświadczenie życiowe wskazuje, iż takowe wydatki są ponoszone raz na kilka lat. Zdaniem Sądu za zawyżone należy uznać wskazane przez pozwaną miesięczne wydatki na środki czystości w kwocie 150 zł. Zauważyć należy, iż środki czystości dla alergików w chwili obecnej są coraz bardziej powszechne i nie odbiegają znacznie cenowo od normalnych środków czynności. Ponadto z uwagi na wiek córki stron mało prawdopodobnym jest, aby zużywała ona środki czystości w takiej ilości która uzasadniałaby wydatki tego rzędu. Zdaniem Sądu pozwana dwukrotnie wylicza koszty związane z imprezami okolicznościowymi oddzielnie licząc kwotę 50 zł na imprezy urodzinowe koleżanek i wydatkami związanymi z urodzinami, imieninami i świętami Bożego Narodzenia w kwocie 200 zł. Dodatkowo zauważyć należy, iż pozwana oprócz wskazanych powyżej kwot jako miesięczny koszt utrzymania córki wskazuje wydatki ponoszone na wyjścia do kina, teatru, muzeum i kieszonkowe. Zdaniem Sądu nie stoi na przeszkodzie, aby córka stron pokrywała wydatki związane z urodzinami koleżanek z otrzymywanego kieszonkowego. Pozostałe wydatki związane ze wspólnym spędzaniem czasu, w ocenie Sądu, pozwana winna pokrywać z własnych dochodów.

Sąd nie uwzględnił również wydatków na zajęcia w szkole językowej, zajęcia artystyczne, zakup sprzętu sportowego, monitora, aparatu fotograficznego, dysku przenośnego, albowiem nie dotyczą one zaspokojenia podstawowych potrzeb małoletniej a nadto pozwana nie udokumentowała, iż małoletnia na zajęcia te uczęszcza a także, iż poniosła wydatki na zakup sprzętu sportowego i elektronicznego. Nie znajduje również, w opinii Sądu, na uwzględnienie wniosek pozwanej o zasądzenie w ramach postępowania zabezpieczającego kwoty 100 zł z tytułu wydatków na zwierzęta. Z akt sprawy nie wynika bowiem, aby córka stron miała pod opieką jakiekolwiek zwierzęta, które uzasadniałoby taki wydatek. Dotyczy to również wydatków na książki, materiały papiernicze, gry i filmy. Abstrahując od faktu, iż wydatki te nie zostały udokumentowane, to wskazać należy, iż doświadczenie Sądu w tym zakresie pozwala stwierdzić, iż nie są to wydatki comiesięczne. Sąd nie uwzględnił również części wydatków ponoszonych na materiały papiernicze uznając, iż mieszczą się one w wydatkach ponoszonych na wyprawkę do szkoły.

Również w zakresie kosztów przeprowadzek, zdaniem Sądu, nie ma podstaw do ich uwzględnienia, albowiem jest to, jak wskazuje sama pozwana, wydatek ponoszony raz na 2 lata. Tym samym nie ma podstaw do przyjęcia, iż jest to stały miesięczny koszt utrzymania małoletniej.

Podkreślenia wymaga, iż Sąd nie kwestionuje wskazanych przez pozwaną pozostałych wydatków związanych z zakupem wyprawki do szkoły, wizyt lekarskich, wydatków na bilet miesięczny, dodatkowe ubezpieczenie, opłat eksploatacyjnych z tym jednak zastrzeżeniem, iż koszty te nie mogą obciążać powoda w całości.

Jak wskazano powyżej powód z racji faktu, iż to na pozwanej w większości spoczywa wychowanie córki stron winien w większym niż pozwana stopniu przyczyniać się do zaspokajania jej potrzeb. Niemniej jednak powyższe nie oznacza, iż koszt utrzymania córki winien spoczywać na nim w całości. Obowiązek ten choć w mniejszym stopniu dotyczy również pozwanej. Dlatego też Sąd uznał, iż nie jest zasadnym, aby pozwany pokrywał w całości koszty związane z opłatami eksploatacyjnymi za córkę stron. Zdaniem Sądu wydatki te w części dotyczącej małoletniej winni małżonkowie pokrywać po połowie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd doszedł do przekonania, iż miesięczny koszt utrzymania małoletniej Zosi Wiśniewskiej wynosi 1800 zł, zaś udział powoda w kosztach utrzymania córki winien wynosić 1500 zł.

Jak wynika z akt sprawy powód pracuje jako programista w firmie "Code Masters" i z tego tytułu otrzymuje miesięczne wynagrodzenie w kwocie 6000 zł brutto. Ponadto prowadzi odpłatnie zajęcia z programowania co daje mu dodatkowy dochód w wysokości 1500 zł. Dodatkowo powód korzysta z pomocy finansowej rodziny.

Oceniając sytuację majątkową powoda na podstawie jego zeznań a także mając na uwadze, potwierdzenia przelewu załączonych przez pozwaną do odpowiedzi na pozew, Sąd doszedł do wniosku, iż płacenie na rzecz córki alimentów w kwocie 1500 zł jest uzasadnione jego możliwościami zarobkowymi a także potrzebami małoletniej. W ocenie Sądu dochód powoda kształtuje się na wyższym niż 6000 zł poziomie.

Podkreślenia wymaga, iż powód z otrzymywanych dochód pokrywa w całości koszty związane z własnym utrzymaniem a także był w stanie dobrowolnie przekazywać na rzecz pozwanej łącznie kwotę 2000 zł. Ponadto zauważyć należy, iż możliwości uzyskania dodatkowego zarobku przez powoda są znaczne, chociażby z racji wykonywanego zawodu programisty, który w chwili obecnej daje duże możliwości pozyskania innych źródeł dochodu. Powszechnie wiadomym jest, iż programiści nie należą do osób, które uzyskują najniższe dochody. Okoliczność, iż pozwany jest w stanie wynająć większą salę konferencyjną w celu prowadzenia zajęć prowadzi do wniosku, iż dodatkowa działalność zarobkowa powoda przynosi zysk, który pozwala na ponoszenie większych kosztów.

W niniejszej sprawie pozwana wniosła o zabezpieczenie alimentów na swoją rzecz w wysokości 1000 zł miesięcznie. Jej roszczenie znajduje oparcie w przepisie art. 27 k.r.o., zgodnie z którym oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Celem opartego na tej podstawie obowiązku jest uzyskanie od obojga małżonków środków materialnych dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rodziny jako całości oraz zaspokojenia uzasadnionych potrzeb jej poszczególnych członków, przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej (art. 28 k.r.o.). Przy czym określony w art. 58 § 1 k.r.o. przedmiot orzekania przez sąd w wyroku rozwodowym nie obejmuje roszczenia o dostarczanie rodzinie środków utrzymania i mającego podstawę w art. 27 k.r.o. roszczenia o alimenty między małżonkami na czas procesu. Szeroko rozumiany obowiązek alimentacyjny oparty na tej podstawie prawnej wygasa bowiem na skutek ustania małżeństwa (art. 60 k.r.o.). Z powyższego zatem wynika, że art. 27 k.r.o. może być materialną podstawą zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych w trakcie procesu o rozwód. W tym kontekście warto też zwrócić uwagę na treść art. 446¹ k.p.c., który stanowi, iż w czasie trwania procesu o rozwód nie może być wszczęta odrębna sprawa o zaspokojenie potrzeb rodziny i o alimenty pomiędzy małżonkami co do świadczeń za okres od wytoczenia powództwa o rozwód. Pozew lub wniosek o zabezpieczenie w takiej sprawie sąd przekaże sądowi, w którym toczy się sprawa o rozwód, w celu rozstrzygnięcia według przepisów o postępowaniu zabezpieczającym.

Jak wyżej wskazano dla ustalenia zakresu obowiązku alimentacyjnego, o którym mowa w art. 27 k.r.o., właściwa jest reguła, zgodnie z którą małżonkowie mają prawo do zachowania równej stopy życiowej. Zaś ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego należy mieć na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe każdego z małżonków oraz dotychczasowy poziom życia. Jak wynika z treści pism procesowych stron postępowania oraz załączonych do akt sprawy dokumentów, pozwana swój obowiązek przyczyniania się do zaspokajanie potrzeb rodziny realizowała poprzez osobiste starania o wychowanie córki i pracę zawodową.

Aktualnie pozwana nie pracuje i nie otrzymuje żadnego dochodu, z uwagi na stan zdrowia, który jak twierdzi pozwana uniemożliwia jej podjęcie pracy zarobkowej. Jednocześnie pozwana wskazała, iż znajduje się pod opieką Centrum Medycznego "Zdrowie" co pozwala jej odbywać studia na wydziale psychologii w trybie indywidualnym w celu uzyskania kwalifikacji do podjęcia pracy zarobkowej.

Zdaniem Sądu powyższe okoliczności nie uzasadniają przyznania na rzecz pozwanej alimentów. Pozwana co prawda twierdzi opierając się na zaświadczeniu z dnia 15 stycznia 2024 roku, iż nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej, jednakże powyższe nie wynika wprost z treści zaświadczenia. Zauważyć należy, iż wedle jego treści stan zdrowia pozwanej jedynie utrudnia jej wykonywania pracy zarobkowej, zaś w poprzednim miejscu pracy taka była niemożliwa. Jak wskazuje pozwana jest ona pod stałą kontrolą lekarza i przyjmuje leki, które powodują poprawę stanu zdrowia. Powyższe można zdaniem Sądu wywodzić również chociażby z faktu podjęcia przez pozwaną dodatkowych studiów w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych. Okoliczność ta zdaniem Sądu wskazuje, iż pozwana nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych, które w ocenie Sądu niewątpliwie posiada. Sam fakt, iż pozwana nie jest w stanie wykonywać pracy zarobkowej w takim zakresie jak przed chorobą nie zwalania jej od zaniechania jej w całości. Tym bardziej, iż choroba pozwanej nie przeszkadza pozwanej w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, co również wymaga od niej dobrego samopoczucia i dobrego stanu psychicznego.

Mając powyższe na uwadze Sąd uwzględnił żądanie pozwanej w przedmiocie zabezpieczenia w części na rzecz małoletniej córki, co znalazło swój wyraz z pkt 1 sentencji postanowienia, zaś w pozostałej części jej wniosek oddalił jak w pkt 2.

/-/ Anna Kowalska

Z/ odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powoda.

/-/ Anna Kowalska