Wniosek o zmianę wyroku rozwodowego w części dotyczącej władzy rodzicielskiej

Jelenia Góra, dnia 20.03.2023 r.

 

Sąd Rejonowy w Warszawie

III Wydział Rodziny i Nieletnich

ul. Marszałkowska 82

00-517 Warszawa

 

Wnioskodawczyni: Anna Kowalska

92051012345

ul. Kwiatowa 12/3

58-500 Jelenia Góra

reprezentowana przez pełnomocnika

adwokata Jan Nowak

Kancelaria Adwokacka Jan Nowak

ul. Lipowa 4

58-500 Jelenia Góra

123-456-789

[email protected]

Uczestnik: Tomasz Kowalski

85112009876

ul. Słoneczna 7

50-200 Wrocław

 

WNIOSEK

o zmianę wyroku rozwodowego w części dotyczącej władzy rodzicielskiej

 

Działając jako pełnomocnik wnioskodawczyni Anny Kowalskiej, załączając udzielone mi pełnomocnictwo, na podstawie art. 106 k.r.o. oraz art. 111 § 1 k.r.o. wnoszę o:

1) Zmianę wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie w I Wydziale Cywilnym z dnia 15.07.2018 r. w sprawie I C 1234/18 w punkcie II poprzez pozbawienie władzy rodzicielskiej Tomasza Kowalskiego nad małoletnią Zuzanną Kowalską, urodzoną 10.05.2015 r. w Warszawie;

2) Zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, z uwzględnieniem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się orzeczenia;

3) Dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów wskazanych w uzasadnieniu niniejszego wniosku celem wykazania faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, opisanych w jego treści;

4) Dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z przesłuchania wnioskodawczyni Anny Kowalskiej celem wykazania faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, tj.:

- nieutrzymywania przez uczestnika kontaktów z małoletnią córką,

- unikania przez uczestnika dobrowolnej realizacji obowiązku alimentacyjnego i dopuszczenia się na szkodę małoletniej córki przestępstwa niealimentacji,

- niewykazywania przez uczestnika zainteresowania małoletnią córką i faktycznego nieuczestniczenia w jej życiu, a także wynikającej z tego niemożności realizacji elementów władzy rodzicielskiej, o których zgodnie z treścią wyroku rozwodowego winien współdecydować uczestnik;

5) Dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków:

a) Maria Nowak (na adres: ul. Polna 5, 58-500 Jelenia Góra),

b) Piotr Wiśniewski (na adres: ul. Leśna 7, 58-500 Jelenia Góra),

c) Katarzyna Zielińska (na adres: ul. Dębowa 3, 58-500 Jelenia Góra)

wszystkich celem wykazania faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, tj.:

- nieutrzymywania przez uczestnika kontaktów z małoletnią córką,

- unikania przez uczestnika dobrowolnej realizacji obowiązku alimentacyjnego i dopuszczenia się na szkodę małoletniej córki przestępstwa niealimentacji,

- niewykazywania przez uczestnika zainteresowania małoletnią córką i faktycznego nieuczestniczenia w jej życiu, a także wynikającej z tego niemożności realizacji elementów władzy rodzicielskiej, o których zgodnie z treścią wyroku rozwodowego winien współdecydować uczestnik.

W wykonaniu obowiązku określonego w art. 187 § 1 pkt 3 k.p.c. oświadczam, że strony nie podjęły próby mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, ponieważ na obecnym etapie wnioskodawczyni nie jest zainteresowana polubownym rozwiązaniem sporu.

 

UZASADNIENIE

 

Małoletnia Zuzanna Kowalska, urodzona 10.05.2015 r. w Warszawie jest dzieckiem pochodzącym ze związku małżeńskiego wnioskodawczyni i uczestnika postępowania, zawartego dnia 05.09.2012 r. w Krakowie i zarejestrowanego w Urzędzie Stanu Cywilnego w Krakowie pod numerem 1234/2012, a rozwiązanego przez rozwód z winy uczestnika postępowania Tomasza Kowalskiego wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15.07.2018 r. w sprawie I C 1234/18.

Dowód:

1) odpis skrócony aktu małżeństwa wnioskodawczyni i uczestnika

2) odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej Zuzanny Kowalskiej

3) odpis wyroku rozwodowego w sprawie I C 1234/18

celem wykazania, iż wnioskodawczyni i uczestnik byli małżeństwem i mają wspólnie małoletnią córkę Zuzannę.

W punkcie II wyroku rozwodowego Sąd ograniczył uczestnikowi wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką do prawa współdecydowania o istotnych sprawach dziecka związanych z wykształceniem i sposobem leczenia. W punkcie III wyroku Sąd ustalił udział uczestnika postępowania w kosztach utrzymania i wychowania małoletniej córki Zuzanny Kowalskiej na kwotę po 1500 zł, płatną do rąk matki małoletniej do 10. dnia każdego miesiąca z góry. Ponadto w punkcie IV wyroku Sąd uregulował kontakty uczestnika postępowania z małoletnią córką, ustalając, iż uczestnik będzie miał prawo spędzać z córką, w miejscu jej zamieszkania i w obecności jej matki, każdą pierwszą i trzecią niedzielę miesiąca w godzinach od 10:00 do 18:00.

Dowód:

- odpis wyroku rozwodowego w sprawie I C 1234/18

celem wykazania, iż Sąd ograniczył władzę rodzicielską uczestnika, ustalił alimenty i kontakty z małoletnią.

Uczestnik postępowania nie interesuje się małoletnią córką, nie uczestniczy w żaden sposób w jej życiu i nie współdecyduje o jej istotnych sprawach, jak nakazywał to wyrok rozwodowy w punkcie II. Nie spotyka się z nią, nie podejmuje nawet prób kontaktu telefonicznego za pośrednictwem matki małoletniej. Co więcej, uczestnik postępowania nie realizuje obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniej, ustalonego w punkcie III wyroku rozwodowego. Egzekucja prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze Janinę Wiśniewską pod sygn. akt KM 1234/20 jest bezskuteczna; zadłużenie uczestnika postępowania z tytułu alimentów według stanu z dnia 15.02.2023 r. wynosiło 27000.

Dowód:

1) zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów

2) zaświadczenie o dokonanych wpłatach za 2022 rok

3) przesłuchanie wnioskodawczyni

celem wykazania, iż uczestnik nie płaci alimentów i ma duże zadłużenie.

W związku z narażeniem małoletniej córki Zuzanny Kowalskiej na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 10.01.2022 r. w sprawie II K 567/21 uczestnik postępowania został uznany za winnego tego, że: „W okresie od stycznia 2020 roku do grudnia 2021 roku w Jeleniej Górze uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego wobec małoletniej córki Zuzanny Kowalskiej, określonego co do wysokości wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15.07.2018 roku w sprawie I C 1234/18 na kwotę 1500 zł miesięcznie, przy czym łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości przekracza równowartość 3 świadczeń okresowych, przez co naraził wymienioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych”, i za ten czyn, zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 209 § 1 i 1a k.k. wymierzono mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, nakazując mu w czasie odbywania kary wykonywanie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Pomimo skazania, uczestnik postępowania do chwili obecnej nie realizuje obowiązku alimentacyjnego.

Dowód:

1) odpis wyroku w sprawie II K 567/21

2) przesłuchanie wnioskodawczyni

celem wykazania, iż uczestnik został skazany za niealimentację.

Ponadto uczestnik postępowania dopuścił się także przestępstwa na szkodę matki małoletniej w osobie wnioskodawczyni, w okresie od stycznia 2019 r. do grudnia 2019 r. w Jeleniej Górze uporczywie nękając ją poprzez wykonywanie połączeń telefonicznych, przesyłanie SMS-ów, nachodzenie w miejscu zamieszkania i w miejscu pracy, wyzywanie słowami wulgarnymi oraz śledzenie, co wywołało u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszyło jej prywatność. Za ten czyn, zakwalifikowany z art. 190a § 1 k.k., prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 20.05.2020 r. w sprawie II K 890/20 Tomasz Kowalski został skazany na karę 1 roku ograniczenia wolności poprzez wykonywanie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Dowód:

1) odpis wyroku w sprawie II K 890/20

2) przesłuchanie wnioskodawczyni

celem wykazania, iż uczestnik został skazany za nękanie wnioskodawczyni.

W chwili obecnej uczestnik postępowania nie interesuje się życiem córki, jak wynika z powyższego nie przejawia nawet zainteresowania zapewnieniem jej środków utrzymania. Dla małoletniej jest w istocie człowiekiem obcym, nieznanym. W świetle powyższego oczywisty jest fakt, iż uczestnik nie dopełnił swojego rodzicielskiego obowiązku, jakim jest opieka i wychowanie dziecka. Od 3 lat z własnej woli uczestnik w żaden sposób nie uczestniczy w życiu córki, nie interesuje się jej rozwojem. Ponadto uczestnik postępowania dopuścił się na rzecz córki przestępstwa umyślnego o wysokim stopniu społecznej szkodliwości.

Zgodnie z art. 106 k.r.o.: „Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.” Zgodnie natomiast z art. 111 § 1 k.r.o.: „Jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców.”

W realiach niniejszej sprawy niewątpliwie dobro małoletniej Zuzanny Kowalskiej wymaga zmiany orzeczenia o władzy rodzicielskiej zawartego w wyroku rozwodowym Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15.07.2018 w sprawie I C 1234/18 poprzez pozbawienie uczestnika postępowania władzy rodzicielskiej nad małoletnią. Zaistniała bowiem jedna z przesłanek zawartych w przepisie art. 111 § 1 k.r.o. Uczestnik postępowania, a ojciec małoletniej w sposób rażący zaniedbuje swe obowiązki względem dziecka: nie realizuje obowiązku alimentacyjnego, nie wykonuje uregulowanych w wyroku rozwodowym kontaktów (a ich utrzymywanie jest zarówno prawem, jak i obowiązkiem). Władza rodzicielska została uczestnikowi w wyroku rozwodowym ograniczona do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka związanych z wykształceniem i sposobem leczenia. Tymczasem uczestnik nie wypełnia ciążących na nim w tym zakresie obowiązków, nie przejawia najmniejszego tym zainteresowania, będąc faktycznie nieobecnym w życiu córki. Uczestnik nie wykonuje żadnych obowiązków względem dziecka, co gorsza, niewykonywanie podstawowego obowiązku rodzica, jakim jest dostarczanie środków utrzymania urosło do rozmiarów przestępstwa z art. 209 § 1 i 1a k.k.

Pojęcie rażącego zaniedbywania przez rodziców obowiązków wynikających z władzy rodzicielskiej wyjaśnił Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 15.03.2005 w sprawie IV CK 663/04 (LEX nr 157361), stwierdzając, że w przepisie art. 111 § 1 k.r.o. chodzi o zaniedbania poważne lub zaniedbania o mniejszej wadze, lecz nacechowane nasileniem złej woli, uporczywością i niepoprawnością (cyt. za: Piotr Mazurkiewicz, Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023). W tym samym postanowieniu Sąd Najwyższy stwierdził, że: „Pozbawienie władzy rodzicielskiej to najsurowszy środek ingerencji sądu, który można zastosować dopiero wówczas, gdy stosowane dotychczas łagodniejsze środki okazały się nieskuteczne lub gdy w okolicznościach danego wypadku jest oczywiste, że stosowanie łagodniejszych środków jest niecelowe.” Jak z kolei wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 26.04.2006 w sprawie I CSK 89/06: „Nadużywanie alkoholu, uprawianie przestępczego procederu i uchylanie się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka są wystarczającą przyczyną pozbawienia władzy rodzicielskiej na podstawie art. 111 § 1 k.r.o.” (LEX nr 172067).

W przedmiotowej sprawie zachodzi konieczność pozbawienia uczestnika postępowania władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką, łagodniejszy bowiem środek – ograniczenie władzy rodzicielskiej – okazał się nieskuteczny dla zabezpieczenia sytuacji prawnej małoletniej. Postawa uczestnika, niewykonującego nawet wąskiego, pozostawionego mu wycinka władzy rodzicielskiej, powoduje, że dla dobra małoletniej Zuzanny Kowalskiej niezbędne jest powierzenie całości atrybutów władzy rodzicielskiej wyłącznie matce, jako jedynemu z rodziców, który gwarantuje jej prawidłowe wykonywanie.

W świetle powyższego złożenie niniejszego wniosku jest konieczne i uzasadnione.

Tut. Sąd jest Sądem właściwym miejscowo i rzeczowo zgodnie z art. 568 k.p.c. i art. 569 § 1 k.p.c. – jako Sąd miejsca zamieszkania małoletniej, tj. osoby, której postępowanie ma dotyczyć.

Opłata stała od przedmiotowego wniosku w kwocie 40 zł wynikająca z art. 37 pkt 2 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych została uiszczona przelewem na rachunek bankowy Sądu.

adw. Jan Nowak

Załącznik:

1) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej

2) potwierdzenie uiszczenia przelewem opłaty od wniosku w kwocie 40 zł

3) odpis skrócony aktu małżeństwa wnioskodawczyni i uczestnika

4) odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej Zuzanny Kowalskiej

5) odpis wyroku rozwodowego w sprawie I C 1234/18

6) zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji alimentów

7) zaświadczenie o dokonanych wpłatach za 2022 rok

8) odpis wyroku w sprawie II K 567/21

9) odpis wyroku w sprawie II K 890/20

10) odpis wniosku i załączników