Wyrok zaprzeczenie ojcostwa

Sygn. akt I. Ns 1234/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 15 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Warszawie, Wydział I Cywilny

w składzie:

przewodniczący: Anna Kowalska

protokolant: Jan Nowak

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2024 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa Adama Wiśniewskiego

przeciwko małoletniej Zuzannie Wiśniewskiej reprezentowanej przez kuratora

Marię Zielińską;

Katarzyny Wiśniewskiej

o zaprzeczenie ojcostwa

orzeka:

1) ustala, że Adam Wiśniewski urodzony 12 maja 1980 r. nie jest ojcem małoletniej Zuzanny Wiśniewskiej, urodzonej 5 stycznia 2023 r. w Warszawie, córki Katarzyny Wiśniewskiej z domu Malinowskiej, której akt urodzenia został sporządzony w Warszawie za Nr aktu 123/2023;

2) poleca kasie Sądu Rejonowego w Warszawie wypłacenie na rzecz kuratora procesowego Marii Zielińskiej kwoty 500 zł , zaksięgowanej dnia 14 marca 2024 r. pod pozycją Nr 12345 – tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie małoletniej pozwanej Zuzanny Wiśniewskiej;

3) zasądza od pozwanej Zuzanny Wiśniewskiej na rzecz powoda Adama Wiśniewskiego kwotę 200 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej, kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia kuratora procesowego, ustanowionego dla małoletniej Zuzanny Wiśniewskiej oraz kwotę 1200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Anna Kowalska

Uzasadnienie

Dnia 20 stycznia 2024 r. powód Adam Wiśniewski wystąpił przeciwko małoletniej Zuzannie Wiśniewskiej – ostatecznie reprezentowanej przez kuratora procesowego, oraz przeciwko Katarzynie Wiśniewskiej o zaprzeczenie ojcostwa.

Dnia 10 marca 2024 r. na rozprawie pozwana Katarzyna Wiśniewska uznała powództwo, przyznając, że powód nie jest ojcem pozwanej małoletniej Zuzanny Wiśniewskiej. Kurator małoletniej, działając w jej imieniu, również tego dnia uznał powództwo.

Sąd Rejonowy ustalił i uznał, co następuje.

Powód i pozwana Katarzyna Wiśniewska są małżeństwem od 10 czerwca 2020 r.

Żona powoda dnia 5 stycznia 2023 r. urodziła małoletnią Zuzannę Wiśniewską, która nie jest córką powoda. Powód w okresie koncepcyjnym nie obcował cieleśnie z żoną, a zatem nie jest biologicznym ojcem dziecka. W okresie koncepcyjnym powód przebywał w zakładzie karnym w Łodzi, gdzie odbywa karę pozbawienia wolności. W okresie koncepcyjnym uzyskał dwie przepustki, ale ani razu nie spotkał się z żoną, która potwierdziła tę okoliczność przesłuchana w charakterze strony. Pozwana nie odwiedziła męża w zakładzie karnym ani razu. Jednocześnie pozwana przyznała, że jej sytuacja finansowa jest trudna: nie pracuje, zajmuje się dzieckiem i nie ma środków na utrzymanie córki. Biologiczny ojciec dziecka Piotr Nowak nie wypiera się córki, ale także jest w trudnej sytuacji finansowej: nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu swoich rodziców. Oboje partnerzy uznali, że należy spróbować uzyskać pieniądze na dziecko od męża pozwanej – powoda w niniejszej sprawie, bo chociaż sam nie pracuje, tylko „siedzi w więzieniu”, ale ma majątek po dziadkach i bogatych rodziców. Dlatego matka dziecka wystąpiła do męża o alimenty na dziecko, ale teraz się tego wstydzi i zamierza wycofać pozew alimentacyjny.

Żądanie powoda opiera się na treści art. 67 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W zaistniałym stanie rzeczy powództwo jest uzasadnione.

W toku procesu powód i małoletnia Zuzanna Wiśniewska, działając przez kuratora, wnieśli o zwolnienie ich od kosztów sądowych w całości.

Wniosek małoletniej został uwzględniony, a powoda oddalony.

Sąd Rejonowy stwierdza, iż sprawa o zaprzeczenie ojcostwa podlega opłacie sądowej w wysokości 200 zł na podstawie art. 28 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, którą powód uiścił w całości.

Ponadto w sprawie występował w imieniu małoletniej pozwanej kurator procesowy, któremu należało się wynagrodzenie zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U. 2015 poz. 1805), obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. w zw. z § 2 ust 1 w zw. z § 8 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2013 poz. 461 ze zm.) w kwocie nieprzekraczającej 6 stawek minimalnych za czynności adwokackie określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze, a w przypadku gdy kuratorem jest radca prawny – w kwocie nieprzekraczającej 6 stawek minimalnych za czynności radców prawnych określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, w obu przypadkach nie mniej niż 200 zł, czyli w sprawie niniejszej 500 zł, które wypłacone zostało z zaliczki wpłaconej przez powoda.

W świetle powyższego orzeczono jak w sentencji, działając na podstawie art. 67 k.r.o.

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Anna Kowalska