Postanowienie o odmowie otwarcia postępowania sanacyjnego

sygn. akt XII GUp 123/23

POSTANOWIENIE

Dnia 15.03.2024 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, 15 marca 2024 r. Wydział XII Gospodarczy

ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych, w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 15.03.2024 r. w Warszawie, na posiedzeniu niejawnym, wniosku dłużnika

- "Bud-Max" Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie o otwarcie postępowania sanacyjnego

postanawia:

odmówić otwarcia postępowania sanacyjnego.

SSR Anna Kowalska

UZASADNIENIE

Dłużnik "Bud-Max" Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie w dniu 01.03.2024 r. (data prezenty biura podawczego tutejszego sądu) wniósł o otwarcie wobec niego postępowania sanacyjnego. W uzasadnieniu wniosku dłużnik wskazał w szczególności, iż stał się niewypłacalny. Dodał ponadto, że w następstwie pewnych sanacyjnych działań jest w stanie zawrzeć układ z wierzycielami. Dłużnik załączył wstępny plan restrukturyzacyjny zakładający przede wszystkim redukcję zatrudnienia na poziomie 20% oraz likwidację niektórych składników jego majątku poprzez sprzedaż. Stwierdził, iż jest w stanie zaspokajać bieżące koszty postępowania (wniosek k. 3-10).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

"Bud-Max" Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie wpisana jest do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000123456

Dowód:

- odpis z KRS, k. 12-14.

Dłużnik posiada wymagalne zobowiązania wobec 15 podmiotów na łączną kwotę około 500 000 zł. Terminy zapłaty najstarszych zobowiązań wobec Jana Nowaka oraz "Stal-Hurt" Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie upłynęły, odpowiednio, 30.11.2023 r. oraz 15.12.2023 r.

Dowód:

- wykaz wierzycieli, k. 38.

Dłużnik zatrudnia aktualnie 50 pracowników z miesięcznym wynagrodzeniem wynoszącym średnio około 5 000 zł netto. Dłużnik jest w trakcie realizacji kontraktu wiążącego go z "Invest-Dom" Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku. Wynagrodzenie z tego tytułu, zgodnie z pkt 5 umowy, dłużnik otrzyma, w przypadku terminowego ukończenia umowy, najwcześniej 30.06.2024 r. Spółka prowadzi aktualnie negocjacje w celu zawarcia kolejnej umowy na realizację inwestycji budowlanej, która miałaby się rozpocząć w sierpniu 2024 r. (twierdzenia dłużnika - wniosek, k. 3-10).

W skład majątku dłużnika wchodzą: dwie nieruchomości - jedna zabudowana o wartości około 2 000 000 zł (na której posadowiony jest budynek, w którym mieści się siedziba dłużnika), druga niezabudowana o wartości około 500 000 zł, ruchomości w postaci mebli, urządzeń biurowych, narzędzi i urządzeń budowlanych o wartości łącznej 200 000 zł, materiały budowlane o wartości łącznej około 100 000 zł. Ponadto w posiadaniu dłużnika znajdują się środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych spółki w łącznej kwocie około 20 000 zł. Dłużnik posiada także należności o łącznej wartości nominalnej około 150 000 zł.

Dowody:

- wykaz majątku i wyciąg z rachunku bankowego, k. 32,

- twierdzenia dłużnika, k. 3-10.

Na nieruchomości wchodzącej w skład majątku dłużnika ustanowiona jest hipoteka na rzecz "Bank Powszechny" S.A. z siedzibą w Warszawie zabezpieczająca wierzytelność banku z tytułu udzielonego dłużnikowi kredytu w kwocie 1 500 000 zł. Miesięczna rata kredytu wynosi około 15 000 zł. Z wykazu wierzycieli załączonych do wniosku przez dłużnika wynika, iż według stanu na dzień złożenia wniosku bank nie wyraził zgody na objęcie jego wierzytelności układem.

Dowody:

- wykaz wierzycieli, k. 47,

- twierdzenia dłużnika, k. 3-10.

We wstępnym planie restrukturyzacyjnym dłużnik założył przede wszystkim redukcję zatrudnienia o 10 osób oraz sprzedaż składającej się na majątek dłużnika niezbudowanej nieruchomości.

Dowód:

- plan restrukturyzacyjny, k. 49.

Dłużnik złożył oświadczenie na piśmie, że informacje zawarte we wniosku i jego załącznikach są prawdziwe i zupełne (oświadczenie dłużnika, k. 50).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione dowody z dokumentów oraz twierdzenia dłużnika, których prawdziwość nie budziła wątpliwości sądu - dłużnik złożył oświadczenie o prawdziwości i zupełności danych zawartych we wniosku (oświadczenie dłużnika, k. 50).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na specyfikę postępowania restrukturyzacyjnego, w tym sanacyjnego, odwołując się do przepisu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. poz. 978 z późn. zm.; dalej: pr. rest.), zgodnie z którym sąd restrukturyzacyjny i sędzia-komisarz orzekają na posiedzeniu niejawnym, a rozprawa powinna zostać wyznaczona jedynie wtedy, gdy jest to konieczne (art. 23 ust. 2 pr. rest.). Zasadą jest przy tym, iż sąd orzeka wyłącznie na podstawie dokumentów i pisemnych oświadczeń uczestników tego postępowania. Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 29 ust. 1 w zw. z art. 30 pr. rest., zgodnie z którym wniosek o otwarcie postępowania sanacyjnego rozpoznaje się w terminie dwóch tygodni od dnia złożenia wniosku, chyba że istnieje konieczność wyznaczenia rozprawy (wówczas w terminie miesiąca). Tak krótki termin przewidziany na rozpoznanie wniosku sugeruje zatem, iż jego rozpoznanie powinno odbyć się na posiedzeniu niejawnym. W przypadku wyznaczenia rozprawy dotrzymanie terminu dwutygodniowego byłoby bowiem bardzo utrudnione, a wręcz niemożliwe. Jeżeli zatem dokumenty i oświadczenia dołączone przez dłużnika do wniosku nie budzą wątpliwości co do rzetelności i prawdziwości, a jednocześnie stanowią wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia w sprawie, sąd powinien rozpoznać wniosek na posiedzeniu niejawnym.

Sąd zważył, co następuje:

Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej [art. 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r., Dz. Urz. UE L 160 z 30.06.2000, s. 1]. W związku z powyższym sąd polski posiada jurysdykcję do rozpoznania sprawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 i ust. 2 wymienionego rozporządzenia przesłanki wszczęcia postępowania sanacyjnego określa prawo restrukturyzacyjne.

Zgodnie z treścią art. 27 ust. 1 pr. rest. postępowanie restrukturyzacyjne, w tym sanacyjne, może być prowadzone wobec dłużnika niewypłacalnego lub zagrożonego niewypłacalnością. Przez dłużnika niewypłacalnego należy rozumieć dłużnika niewypłacalnego w rozumieniu prawa upadłościowego.

Dłużnikiem niewypłacalnym w rozumieniu art. 11 ust. 1, 2 i 3 pr. up. jest dłużnik, który utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Ponadto dłużnik będący osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące. Przepisy prawa restrukturyzacyjnego stosuje się do dłużników będących przedsiębiorcami, zatem także do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 6 pr. rest.).

Za bezspornie wynikającą z ustalonego w niniejszej sprawie stanu faktycznego należy uznać okoliczność, iż dłużnik jest niewypłacalnym przedsiębiorcą. Nie reguluje on bowiem swoich co najmniej dwóch wymagalnych zobowiązań pieniężnych wobec dwóch różnych podmiotów przez okres przekraczający trzy miesiące, to jest od 30.11.2023 r., co zgodnie z domniemaniem wynikającym z art. 11 ust. 2 pr. up. dowodzi jego niewypłacalności. Domniemanie powyższe nie zostało w niniejszej sprawie obalone.

Postępowanie sanacyjne z założenia ma umożliwić dłużnikowi przeprowadzenie działań sanacyjnych oraz zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności, o czym stanowi art. 32 ust. 1 pr. rest.

Zgodnie jednak z art. 33 ust. 1 pr. rest. sąd odmawia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli skutkiem tego postępowania byłoby pokrzywdzenie wierzycieli. Stosownie zaś do art. 34 ust. 1 pr. rest. sąd odmawia otwarcia postępowania układowego lub sanacyjnego również, jeżeli nie została uprawdopodobniona zdolność dłużnika do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po jego otwarciu.

W przedmiotowej sprawie dłużnik nie uprawdopodobnił, iż jest zdolny do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania i zobowiązań powstałych po otwarciu postępowania sanacyjnego.

Przez koszty postępowania sanacyjnego należy rozumieć opłaty i wydatki (art. 240 oraz 241 ust. 1 pr. rest.), a składają się na nie przede wszystkim koszty obwieszczeń, w szczególności: o otwarciu postępowania sanacyjnego, o dacie złożenia spisu wierzytelności, o zwołaniu zgromadzenia wierzycieli, o wydaniu postanowienia w przedmiocie stwierdzenia przyjęcia układu, o postanowieniu w przedmiocie zatwierdzenia układu, o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego - łącznie 2 000 zł; koszty wynagrodzenia zarządcy - w niniejszej sprawie minimalnie 10 000 zł (art. 148 ust. 1 i 2 pr. rest.), koszty osób zatrudnionych przez zarządcę (5 000 zł), w przypadku likwidacji składników masy sanacyjnej także koszty związane z tą likwidacją, np. koszty oszacowania. Koszty te łącznie należy określić na 17 000 zł.

Odnosząc się w tym miejscu do sytuacji majątkowej dłużnika, należy wskazać, iż wolne środki pieniężne, jakimi dłużnik dysponuje, stanowią 20 000 zł. Jednocześnie zatrudnia on 50 pracowników, a miesięczny fundusz pracowniczy przekracza kwotę 250 000 zł. Zgodnie z założeniami wstępnego planu restrukturyzacyjnego przedstawionego przez dłużnika redukcja zatrudnienia, na jaką dłużnik jest w stanie sobie pozwolić, zważywszy na realizację wiążącej go umowy, to nie więcej niż 10 osób, co nie miałoby większego przełożenia na łączną miesięczną kwotę zobowiązań pracowniczych, jaką zobowiązany byłby uiszczać zarządca po otwarciu postępowania sanacyjnego. Jednocześnie środki możliwe do uzyskania z tytułu sprzedaży składającej się na majątek dłużnika nieruchomości wpłynęłyby do masy upadłości zapewne nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od daty otwarcia postępowania. Niemożliwa byłaby także likwidacja należących do dłużnika ruchomości, które są mu niezbędne do prowadzenia bieżącej działalności. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę konieczność regulowania ciążących na dłużniku zobowiązań kredytowych wobec braku - jak dotąd - zgody banku na objęcie przysługującej mu wierzytelności układem.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę koszty postępowania sanacyjnego, ale także chociażby ciążące na dłużniku miesięczne zobowiązania wobec pracowników z tytułu wynagrodzenia, nie wspominając o innych zobowiązaniach, jak np. związanych z utrzymaniem nieruchomości, i zestawiając z nimi obecny stan majątku dłużnika, w szczególności stan środków pieniężnych (20 000 zł), należy uznać, iż dłużnik nie jest zdolny do bieżącego zaspokajania kosztów postępowania sanacyjnego i zobowiązań powstałych po jego otwarciu.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 34 ust. 1 pr. rest., sąd odmówił otwarcia postępowania sanacyjnego.

SSR Anna Kowalska

Zarządzenie:

1. Odnotować i zakreślić.

2. Odpis postanowienia doręczyć:

   1) dłużnikowi - z pouczeniem o sposobie i terminie do wniesienia zażalenia,

   2) tymczasowemu nadzorcy sądowemu.

3. Odpis postanowienia wyłożyć w sekretariacie sądu; o wyłożeniu uczynić wzmiankę na sentencji postanowienia z zaznaczeniem daty wyłożenia.

Dnia 18.03.2024 r.

SSR Anna Kowalska