Zażalenie na postanowienie o odmowie otwarcia postępowania o zmianę układu

Warszawa, dnia 20.05.2024 r.

                              Sąd Okręgowy w Krakowie                               XII GWo 123/24 Wydział Gospodarczy Odwoławczy

                              za pośrednictwem:

                              Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy                               w Warszawie                               X GU 543/23 Wydział Gospodarczy                               ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych                               ul. Marszałkowska 86                               00-514 Warszawa

Wierzyciel: Fabryka Mebli "Drewex" Sp. z o.o. KRS: 0000567890 ul. Klonowa 15 34-100 Miechów

reprezentowana przez: r.pr. Anna Kowalska adres do doręczeń: Kancelaria Radcy Prawnego Anna Kowalska ul. Piękna 22/5 00-546 Warszawa

Dłużnik: "Nowoczesne Technologie" S.A. KRS: 0000123456 ul. Polna 30 80-752 Gdańsk

sygn. akt X GU 543/23 opłata sądowa stała: 200 zł (art. 75 pkt 3 u.k.s.c.)

ZAŻALENIE WIERZYCIELA na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie, X GU 543/23 Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych o odmowie otwarcia postępowania o zmianę układu

Działając w imieniu - Fabryka Mebli "Drewex" Sp. z o.o. z siedzibą w Miechowie (odpis pełnomocnictwa wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w aktach), na podstawie art. 173 ust. 5 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2015 r. poz. 978; dalej: pr. rest.) zaskarżam w całości postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie, X GU 543/23 Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych, z dnia 15.03.2024 r. o odmowie otwarcia postępowania o zmianę układu, doręczone pełnomocnikowi wierzyciela wraz z uzasadnieniem w dniu 18.03.2024 r.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam naruszenie art. 173 ust. 2 pkt 3 pr. rest. poprzez jego błędną wykładnię polegająca na przyjęciu, że wierzyciel nie może żądać zmiany układu, powołując się na przesłankę określoną w pkt 3 wymienionego wyżej przepisu, gdyż tego rodzaju okoliczności mogą być podstawą zmiany układy wyłącznie na wniosek nadzorcy wykonania układu, a nie wierzyciela.

Mając powyższe na względzie, wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

1. Legitymacja czynna wierzyciela Zgodnie z art. 200 ust. 1 pr. rest. na postanowienia sądu restrukturyzacyjnego i sędziego- komisarza zażalenie przysługuje w przypadkach wskazanych w ustawie. Z kolei z treści art. 173 ust. 5 pr. rest. wynika, że na postanowienie o odmowie otwarcia postępowania o zmianę układu zażalenie przysługuje wyłącznie wnioskodawcy. Mając na względzie powyższe, wierzyciel jest uprawniony do złożenia zażalenia na przedmiotowe postanowienie Sądu.

2. Ustalenia sądu Dnia 15.06.2023 r. "Nowoczesne Technologie" S.A. złożyła wniosek o zatwierdzenie układu. Postanowieniem z dnia 15.08.2023 r. tutejszy Sąd zatwierdził układ. Jan Nowak pełni funkcję nadzorcy wykonania układu. Pismem z dnia 10.02.2024 r. wierzyciel wniósł o dokonanie zmiany układu poprzez powierzenie zarządu i wykonywanie układu doradcy restrukturyzacyjnemu Tomaszowi Wiśniewskiemu. Wierzyciel wskazał, że dłużnik swoim działaniem uniemożliwia Janowi Nowakowi należyte pełnienie funkcji nadzorcy wykonywania układu, zwłaszcza poprzez udostępnianie niepełnych informacji na temat aktualnej sytuacji finansowej dłużnika, a zatem spełniona jest przesłanka z art. 173 ust. 2 pkt 3 pr. rest. Postanowieniem z dnia 15.03.2024 r. tutejszy Sąd odmówił otwarcia postępowania o zmianę układu. Sąd ustalił, że wierzyciel posiada formalną legitymację do żądania zmiany układu w trybie art. 173 ust. 2 pr. rest., ale może powoływać się wyłącznie na okoliczności dotyczące pokrzywdzenia wierzycieli (art. 173 ust. 2 pkt 1 pr. rest.). Z kolei zachowanie dłużnika wypełniające dyspozycję art. 173 ust. 2 pkt 2-3 pr. rest. może stanowić podstawę zmiany układu wyłącznie na wniosek nadzorcy wykonania układu, a nie - jak ma to miejsce w sprawie niniejszej - wierzyciela.

3. Uzasadnienie zarzutu błędnej wykładni art. 173 ust. 2 pkt 3 pr. rest. Sąd dopuścił się błędnej interpretacji przepisu o podstawie otwarcia postępowania o zmianę układu. Zgodnie z art. 173 ust. 2 pr. rest. w przypadku, gdy na czas wykonywania układu zarząd własny nie został dłużnikowi odebrany, nadzorca wykonania układu oraz wierzyciel mogą wystąpić o zmianę układu przez powierzenie zarządu i wykonywania układu wskazanej osobie, jeżeli: 1) dłużnik, chociażby nieumyślnie, naruszył prawo w zakresie sprawowania zarządu, czego   skutkiem było pokrzywdzenie wierzycieli lub możliwość takiego pokrzywdzenia   w przyszłości; 2) oczywiste jest, że sposób sprawowania zarządu nie daje gwarancji wykonania planu   restrukturyzacyjnego i wykonania układu; 3) dłużnik uniemożliwia nadzorcy wykonania układu właściwe pełnienie funkcji. Zaproponowana przez Sąd Rejonowy wykładnia tego przepisu jest nie tylko sprzeczna z jego celem, ale również nieprawidłowa na gruncie zasad wykładni leksykalnej. Jasno wynika z brzmienia art. 173 ust. 2 in principio pr. rest., że adresatem tej normy prawnej jest zarówno wierzyciel, jak i nadzorca wykonania układu, o czym przesądza użycie spójnika "oraz". Dalsza część przepisu zawarta w pkt 1-3 ma już charakter przedmiotowy, niemniej nie zawarto w tym fragmencie przepisu żadnych ograniczeń podmiotowych. Byłoby to bowiem niczym nieuzasadnione zawężenie praw wierzyciela na etapie wykonywania układu. Nie ma tu znaczenia dywagacja sądu, że wierzyciel nie posiada wiedzy na temat tego, czy dłużnik w istocie uniemożliwia nadzorcy wykonania układu pełnienie jego funkcji. Nawet bowiem jeśli wierzyciel takich informacji nie posiada albo stanowią one tylko wiedzę zasłyszaną, to przy użyciu odpowiednich środków dowodowych (np. wniosek o przesłuchanie nadzorcy w charakterze świadka) okoliczności te mogą być ustalone. Mając na uwadze powyższe, zaproponowana przez Sąd Rejonowy wykładnia art. 173 ust. 2 pkt 3 pr. rest. nie może się ostać, gdyż stanowiłaby zbyt daleko idące ograniczenie praw wierzycieli na etapie wykonywania układu zawartego w postępowaniu restrukturyzacyjnym.

4. Opłata Opłata od niniejszego wniosku została ustalona na podstawie art. 75 pkt 3 u.k.s.c. Stosownie bowiem do tego przepisu, od zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniach upadłościowym i restrukturyzacyjnym pobiera się stałą opłatę w wysokości 200 zł. Przepis ten należy stosować odpowiednio do postępowania prowadzonego po formalnym ukończeniu postępowania restrukturyzacyjnego (por. art. 324 ust. 1 pr. rest.), w trakcie wykonywania układu przyjętego przez wierzycieli. W świetle powyższego zażalenie, na postanowienie sądu pierwszej instancji uznać należy za uzasadnione.

r.pr. Anna Kowalska

Załączniki: 1) potwierdzenie dokonania opłaty sądowej, 2) odpis zażalenia.